در همه جای جهان برای شغل پرستاری و پرستاران ارزش ویژه‌یی قائل هستند و در بسیاری از کشورها پرستاران مورد توجه ویژه قرار دارند، چرا که نقش آنها در بهبود بیماران حیاتی است. اما در حاکمیت پـلید آخوندها نه تنها پرستاران مورد توجه قرارنمی‌گیرند، بلکه تحت فشارهای زیادی قرار دارند و اجازه نمی‌دهند که حتی صدای آنها به جایی برسد.
به‌دلیل همین شرایط از جمله حقوق اندک بسیاری از فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری اساساً وارد این حرفه نمی‌شوند و اگر فرصت و امکان برایشان وجود داشته باشد به سایر کشورها مهاجرت می‌کنند و شماری نیز خانه‌نشین می‌شوند. مطابق آمارهای حکومتی، 35 تا 55درصد فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری اساساً به کار پرستاری نمی‌پردازند (سایت حکومتی راه دانا 15بهمن 95).
این در حالی است که به گفته حریرچی سخنگوی وزارت بهداشت رژیم، در حال حاضر کشور حداقل 100هزار پرستار کمبود دارد. (تلویزیون رژیم - 19تیر 96)
به گفته شریفی مقدم قائم‌مقام نظام پرستاری رژیم، در حالی که کمبود کادر پرستاری در بیمارستانها وجود دارد، وزارت بهداشت توان جذب نیروهای شاغل را ندارد و ظرف ۴، ۵سال گذشته حدود سی و هشت هزار پرستار فارغ‌التحصیل شدند که وزرات بهداشت 16هزارنفر آنها را استخدام کرده و نیمی از فارغ‌التحصیلان پرستاری در حال حاضر بیکار هستند (تلویزیون شبکه 2 25تیر 96).
پرستاران شاغل هم عموماً ناگزیرند با حقوق کم کارکنند، خبرگزاری حکومتی ایلنا می‌نویسد پرستارانی هستند که با ۵۰۰هزار تومان درآمد بدون بیمه سر می‌کنند. 500هزار تومان حدود 6برابر زیر خط فقر است (خبرگزاری ایلنا 26تیرماه 1396).
فشار بر پرستاران در حالی است که حتی مواد قانون کار خود این رژیم در مورد آنها رعایت نمی‌شود. از جمله این‌که پرستاران مجبور به اضافه کاریهای اجباری شیفت شب و تحمل فشار کار سنگین هستند، به گونه‌یی که به گزارش خبرگزاریهای حکومتی طی یکسال و نیم گذشته، 16پرستار به‌دلیل فشار کار جانشان را از دست داده‌اند.
در اعتراض به این شرایط سخت و این استثمار بی‌حد و حصر است که در ماههای اخیر پرستاران کشور همپای سایر اقشار مردم علیه ظلم و ستم حکومت منحط ولایت‌فقیه به خیابانها آمده و فریاد اعتراض برآورده‌اند. تازه‌ترین اعتراض آنها علیه طرح موسوم به تربیت پرستاری است.
پرستاران و دانشجویان رشته پرستاری اجرای این طرح را موجب به خطر افتادن جدی سلامت بیماران از یک طرف، از بین رفتن حقوق تحصیل کردگان این رشته و هم‌چنین فراهم شدن بستری برای بهره‌کشی از پرستاران و تزلزل شدید امنیت شغلی آنان می‌دانند.
به‌دلیل همین شرایط از جمله حقوق اندک بسیاری از فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری اساساً وارد این حرفه نمی‌شوند و اگر فرصت و امکان برایشان وجود داشته باشد به سایر کشورها مهاجرت می‌کنند و شماری نیز خانه‌نشین می‌شوند. مطابق آمارهای حکومتی، 35 تا 55درصد فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری اساساً به کار پرستاری نمی‌پردازند (سایت حکومتی راه دانا 15بهمن 95).
این در حالی است که به گفته حریرچی سخنگوی وزارت بهداشت رژیم، در حال حاضر کشور حداقل 100هزار پرستار کمبود دارد. (تلویزیون رژیم - 19تیر 96)
به گفته شریفی مقدم قائم‌مقام نظام پرستاری رژیم، در حالی که کمبود کادر پرستاری در بیمارستانها وجود دارد، وزارت بهداشت توان جذب نیروهای شاغل را ندارد و ظرف ۴، ۵سال گذشته حدود سی و هشت هزار پرستار فارغ‌التحصیل شدند که وزرات بهداشت 16هزارنفر آنها را استخدام کرده و نیمی از فارغ‌التحصیلان پرستاری در حال حاضر بیکار هستند (تلویزیون شبکه 2 25تیر 96).
پرستاران شاغل هم عموماً ناگزیرند با حقوق کم کارکنند، خبرگزاری حکومتی ایلنا می‌نویسد پرستارانی هستند که با ۵۰۰هزار تومان درآمد بدون بیمه سر می‌کنند. 500هزار تومان حدود 6برابر زیر خط فقر است (خبرگزاری ایلنا 26تیرماه 1396).
فشار بر پرستاران در حالی است که حتی مواد قانون کار خود این رژیم در مورد آنها رعایت نمی‌شود. از جمله این‌که پرستاران مجبور به اضافه کاریهای اجباری شیفت شب و تحمل فشار کار سنگین هستند، به گونه‌یی که به گزارش خبرگزاریهای حکومتی طی یکسال و نیم گذشته، 16پرستار به‌دلیل فشار کار جانشان را از دست داده‌اند.
در اعتراض به این شرایط سخت و این استثمار بی‌حد و حصر است که در ماههای اخیر پرستاران کشور همپای سایر اقشار مردم علیه ظلم و ستم حکومت منحط ولایت‌فقیه به خیابانها آمده و فریاد اعتراض برآورده‌اند. تازه‌ترین اعتراض آنها علیه طرح موسوم به تربیت پرستاری است.
پرستاران و دانشجویان رشته پرستاری اجرای این طرح را موجب به خطر افتادن جدی سلامت بیماران از یک طرف، از بین رفتن حقوق تحصیل کردگان این رشته و هم‌چنین فراهم شدن بستری برای بهره‌کشی از پرستاران و تزلزل شدید امنیت شغلی آنان می‌دانند.
