یکی از آثار ضربات قیام بر نظام ولایت، که در اظهارات مقامات و مهرهها و نوشتههای رسانههای هر دو باند بارز میشود، عقبنشینیهای ناگزیر و واکنشهای هراسآلود نسبت به آن است.
این عقبنشینیها را میتوان در غلط کردم گوییهای دجالگرانه نسبت به سیاستهای سرکوبگرانه و طرحهای چپاولگرانه است.
سخنان 20دی آخوند حسن روحانی در زمره این واکنشها است. او بر این واقعیت اعتراف میکند که تمامی مشکلات مردم، ناشی از سیاستهای رأس نظام و مقصر آن خودش و علی خامنهای هستند، و کسی هم نمیتواند شانه از زیربار آن خالی کند.
تلویزیون رژیم 20دی 96 با استناد به گفتههای روحانی میگوید: ”رئیسجمهور همچنین با استقبال از بیانات روشنگرانه دیروز رهبر انقلاب اسلامی گفت: حل مشکلات اقتصادی دستور کار اصلی دولت است. رئیسجمهور افزود وقتی رهبر معظم انقلاب متواضعانه! خود را نیز مخاطب مطالبات به حق مردم معرفی میکنند یعنی همه باید مسئولیت مشکلات را بپذیرند“
در شرایطی که در جریان قیام و در شهرهایی از کشور نیروی سرکوب به روی قیامکنندگان آتش گشودند و شهدای قیام گواه بر این واقعیت هستند، پاسدار باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح رژیم نیز به غلط کردم گویی افتاده و ادعا میکند: ”هفته گذشته و دورهٴ اخیر حتی یک مورد ما نداشتیم که یکی از نیروهای نیروی انتظامی یا سپاه یا بسیج با اسلحه به خیابان آمده باشد. این برابر دستورالعمل ستاد کل ممنوع است. و هیچ کس با اسلحه به خیابان نمیآید. (تلویزیون رژیم 20دی 96)
جعفرزاده ایمن آبادی عضو مجلس رژیم نیز آمادهباش عقبنشینی به همه نظام میدهد ”همه باید از مواضع خود کمی عقبنشینی کنند“ !، و سانسور و بستن فضای مجازی را مفید فایده بهحال نظام نمیداند ”باید بهجای بستن فضاهای مجازی فکری برای اخبار تحریککننده کرد“. !
احمد توکلی عضو مجمع تشخیص نظام آخوندی به بینتیجه بودن بگیروببند قیامکنندگان اعتراف میکند: ”من اطلاع دارم که به دادستانها دستور داده شده برای بازداشتشدههای اخیر قرار صادر نشود و بازداشتیها را به زندان نبرند. نگهداشتن دانشجویان و بازداشتیها در زندان دوای درد نیست“.
سعید حجاریان یکی از مهرههای باند موسوم به اصلاحطلب به دولت آخوند حسن روحانی توصیه میکند: ”برای حل ریشهیی اعتراضات“ ! و ”پشت سرگذاشتن اتفاقات اخیر“ ! در فاز اول باید وضعیت زندانیان را پیگیری و سپس به خانواده کشتهشدگان رسیدگی کند. (اعتماد 21دی 96)
اما واقعیت این است که این عقبنشینیها و این غلط کردم گوییها دیر هنگام، و آنچنان که آن مهره حکومتی (حجاریان) میپندارد، نمیتواند شرایط قیام را پشت سر بگذراند.
زیرا آثار ضربات کوبنده قیام بر پیکره نظام ولایت بیش از آن است که با غلط کردم گویی از یک طرف و از طرف دیگر با فریبکاری این مقام یا آن مقام، این مهره و آن مهره، نظام ولایت بتواند آن و آثار آن را پشت سربگذراند.
ضربهای که قیام برنظام وارد آورد از جنس سرنگونی و نوید دهنده سرنگونی آن است، و این ضربه آنچنان کاری است که رژیم هرگز نمیتواند با این عقبنشینیها وبا این ترفندهای دجالگرانه کمر شکسته خود را راست کند.
بر اساس این واقعیت است که در داخل رژیم نیز به این واقعیت اعتراف میشود که این ترفندها برای رژیم مفید فایده نخواهد بود و روزنامه حکومتی تعادل نیز مینویسد: «این تصور باطلی است که دولت و مجلس و سایر نهادهای نظام فکر کنند، فعلاً با دادن امتیازاتی میتوان بر مشکلات غلبه کرد». این روزنامه حکومتی در پایان تأکید کرده: «تداوم این قبیل سیاستها شاید در بهترین حالت فرصت کوتاهی در اختیار نظام قرار دهد، اما دیری نخواهد پایید که مشکلات با چهره ترسناکتری ظاهر خواهند شد».
این اعتراف ناگزیر روزنامه تعادل نیز بر پایه این واقعیت است که بالاترین مشکلی که رژیم با مردم دارد بحران عدم مشروعیت آن است.
مردم با شعار حکومت آخوندی سرنگون، سرنگون و می میریم، می میریم ایران را پس میگیریم، مرگ برخامنهای و... ، تمامیت نظام را پشت سرگذاشتند، و در آینده نیز برای آیندهای روشن و عاری از تاریکی نظام منحوس ولایتفقیه نبرد میکنند.
این عقبنشینیها را میتوان در غلط کردم گوییهای دجالگرانه نسبت به سیاستهای سرکوبگرانه و طرحهای چپاولگرانه است.
سخنان 20دی آخوند حسن روحانی در زمره این واکنشها است. او بر این واقعیت اعتراف میکند که تمامی مشکلات مردم، ناشی از سیاستهای رأس نظام و مقصر آن خودش و علی خامنهای هستند، و کسی هم نمیتواند شانه از زیربار آن خالی کند.
تلویزیون رژیم 20دی 96 با استناد به گفتههای روحانی میگوید: ”رئیسجمهور همچنین با استقبال از بیانات روشنگرانه دیروز رهبر انقلاب اسلامی گفت: حل مشکلات اقتصادی دستور کار اصلی دولت است. رئیسجمهور افزود وقتی رهبر معظم انقلاب متواضعانه! خود را نیز مخاطب مطالبات به حق مردم معرفی میکنند یعنی همه باید مسئولیت مشکلات را بپذیرند“
در شرایطی که در جریان قیام و در شهرهایی از کشور نیروی سرکوب به روی قیامکنندگان آتش گشودند و شهدای قیام گواه بر این واقعیت هستند، پاسدار باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح رژیم نیز به غلط کردم گویی افتاده و ادعا میکند: ”هفته گذشته و دورهٴ اخیر حتی یک مورد ما نداشتیم که یکی از نیروهای نیروی انتظامی یا سپاه یا بسیج با اسلحه به خیابان آمده باشد. این برابر دستورالعمل ستاد کل ممنوع است. و هیچ کس با اسلحه به خیابان نمیآید. (تلویزیون رژیم 20دی 96)
جعفرزاده ایمن آبادی عضو مجلس رژیم نیز آمادهباش عقبنشینی به همه نظام میدهد ”همه باید از مواضع خود کمی عقبنشینی کنند“ !، و سانسور و بستن فضای مجازی را مفید فایده بهحال نظام نمیداند ”باید بهجای بستن فضاهای مجازی فکری برای اخبار تحریککننده کرد“. !
احمد توکلی عضو مجمع تشخیص نظام آخوندی به بینتیجه بودن بگیروببند قیامکنندگان اعتراف میکند: ”من اطلاع دارم که به دادستانها دستور داده شده برای بازداشتشدههای اخیر قرار صادر نشود و بازداشتیها را به زندان نبرند. نگهداشتن دانشجویان و بازداشتیها در زندان دوای درد نیست“.
سعید حجاریان یکی از مهرههای باند موسوم به اصلاحطلب به دولت آخوند حسن روحانی توصیه میکند: ”برای حل ریشهیی اعتراضات“ ! و ”پشت سرگذاشتن اتفاقات اخیر“ ! در فاز اول باید وضعیت زندانیان را پیگیری و سپس به خانواده کشتهشدگان رسیدگی کند. (اعتماد 21دی 96)
اما واقعیت این است که این عقبنشینیها و این غلط کردم گوییها دیر هنگام، و آنچنان که آن مهره حکومتی (حجاریان) میپندارد، نمیتواند شرایط قیام را پشت سر بگذراند.
زیرا آثار ضربات کوبنده قیام بر پیکره نظام ولایت بیش از آن است که با غلط کردم گویی از یک طرف و از طرف دیگر با فریبکاری این مقام یا آن مقام، این مهره و آن مهره، نظام ولایت بتواند آن و آثار آن را پشت سربگذراند.
ضربهای که قیام برنظام وارد آورد از جنس سرنگونی و نوید دهنده سرنگونی آن است، و این ضربه آنچنان کاری است که رژیم هرگز نمیتواند با این عقبنشینیها وبا این ترفندهای دجالگرانه کمر شکسته خود را راست کند.
بر اساس این واقعیت است که در داخل رژیم نیز به این واقعیت اعتراف میشود که این ترفندها برای رژیم مفید فایده نخواهد بود و روزنامه حکومتی تعادل نیز مینویسد: «این تصور باطلی است که دولت و مجلس و سایر نهادهای نظام فکر کنند، فعلاً با دادن امتیازاتی میتوان بر مشکلات غلبه کرد». این روزنامه حکومتی در پایان تأکید کرده: «تداوم این قبیل سیاستها شاید در بهترین حالت فرصت کوتاهی در اختیار نظام قرار دهد، اما دیری نخواهد پایید که مشکلات با چهره ترسناکتری ظاهر خواهند شد».
این اعتراف ناگزیر روزنامه تعادل نیز بر پایه این واقعیت است که بالاترین مشکلی که رژیم با مردم دارد بحران عدم مشروعیت آن است.
مردم با شعار حکومت آخوندی سرنگون، سرنگون و می میریم، می میریم ایران را پس میگیریم، مرگ برخامنهای و... ، تمامیت نظام را پشت سرگذاشتند، و در آینده نیز برای آیندهای روشن و عاری از تاریکی نظام منحوس ولایتفقیه نبرد میکنند.