آخوندحسن روحانی در گفتگوی تلویزیونی 2بهمن 96 در زمینه پاسخگویی به مشکلات و مصائبی که گریبانگیر نظام بحران‌زده است، آن‌چنان با دست خالی ظاهر شد که انگار قصد داشت در این این گفتگو خودی نشان بدهد و ابراز وجود کند.
روحانی آن‌چنان دستش خالی بود که نتوانست پاسخ مطالبات اصلی مردم قیام کننده‌یی را بدهد که هنوز هم در دهها شهر ایران علیه ستم و چپاول رژیم بطور روزانه اعتراض می‌کنند.
ضمنا صحنه این مصاحبه طوری چیده شده بود که گویا از قبل مجری آن نیز توجیه شده که در زمینه سیاست داخلی، خارجی و به‌ویژه در مورد مطالبات اصلی مردم قیام‌کننده سوالی نکند و روحانی نیز مجبور به جواب نشود. در نتیجه روحانی در این گفتگو اساساً راجع به برجام صحبت نکرد، راجع به اولتیماتوم 120روزه صحبت نکرد. راجع به مذاکرات پنهانی بر سر موشکی و سیاست منطقه‌یی و حقوق‌بشر صحبت نکرد.
همه حرف روحانی در این مصاحبه این بود که مشکلی در تأمین ارز وجود ندارد، مسأله ریزگردها هم حل خواهد شد. کامیون‌ها نیز وقتی نوسازی و استاندارد شود مشکل آلودگی هوا نیز حل خواهد، و خلاصه این‌که همه چیز به خیر و خوشی حل خواهد شد. !
در زمنیه قیام مردم تنها به تکرار حرفهای پوشالی قبلی مبنی بر این که ”اعتراض و انتقاد اشکال ندارد“ و ”در چارچوب قانون تظاهراتی هم انجام دهند اشکالی هم ندارد“ اکتفا کرد و هیچ اشاره‌یی به مطالبات و خواستهای اصلی مردم قیام‌کننده نکرد.
در صورتی که علی القاعده می‌بایست محور اصلی سخنان روحانی پاسخ به مطالبات مردم می‌بود که در جریان قیام لرزه بر پیکره پوسیده حاکمیت آخوندی انداختند تا جایی که شعار مرگ بر خامنه‌ای، مرگ بر روحانی و شعار سرنگونی نظام فاسد ولایت را دادند.
بسیاری از حرفهای روحانی آن‌چنان مضحک بود که رسانه‌ها و مهره‌های هر دو باند رژیم نیز آن را به سخره گرفتند.
روزنامه اعتماد وابسته به باند روحانی 3دی 96 می‌نویسد: ”از سیاست داخلی و خارجی و حتی اقتصاد حرف مهمی پرسیده نشد. و جواب هم طبعاً داده نشد. کشور غرق در ناامیدی است. اصلاً به مشکلات اخیر اشاره نشد. حتی سؤالات از برنامه‌های عادی رشید‌پور هم خیلی محافظه‌کارانه‌تر بود. کشور به مصاحبه دیگری احتیاج داشت“.
سایت حکومتی خرداد 3بهمن 96نوشت: ”منتقدان هم‌چنین بر این باور بودند که کشور در شرایط کنونی نیاز به سخنان دیگری داشت. از دیگر نکات مصاحبه دیشب روحانی تمرکز بر موضوعات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بود و به مسائل سیاست‌خارجی، فرهنگی و سیاست داخلی پرداخته نشد“.
صادق زیبا کلام نیز سرخوردگی خود از حرفهای روحانی در این گفتگو را چنین بیان می‌کند: ”فضا به‌شدت علیه روحانی شده است، شکاف عمیقی میان روحانی و واقعیت‌های جامعه ایران به وجود آمده است و رئیس‌جمهور در گفت‌وگوهای تلویزیونی از دامنه سرخوردگی‌ها کم نکرده است، و این متأسفانه عاقبت کار روحانی را با ابهامات زیادی روبه‌رو ساخته است». (سایت اعتماد آنلاین 3بهمن 96)
هم‌چنین زیبا کلام که تابه‌حال از مهره‌های حامی دولت روحانی بوده، پس از اتمام گفتگوی روحانی توئیت کرد: ”ای کاش آقای روحانی متوجه می‌شدند که وقتی به‌جای پرداختن به مشکلات و مسائل جدی و واقعی جامعه به سؤال و جوابهای تصنعی، پوک و سطحی می‌پردازند در حقیقت به شعور مردم توهین می‌کنند.» (سایت خرداد 3بهمن 96)
آخوند محمدعلی ابطحی از باند موسوم به اصلاح‌طلب در واکنش به مصاحبه روحانی توئیت کرد: ”کشور غرق در ناامیدی است و حرف مهمی بیان نشد“.
سایت حکومتی خبر فوری 3بهمن نیز روحانی و گفتگویش را چنین دست می‌اندازد: ”قطعاً اگر رئیس‌جمهور و دولت گوش شنوایی داشته باشند و به توصیه‌های دلسوزانه حجت الاسلام روحانی در گفتگوی تلویزیونی امشب عمل کنند، همه مشکلات کشور حل خواهد شد. “ !
واکنشهای حسرت آلود و توام با تمسخر رسانه‌ها به‌ویژه سردبیران و نویسنده‌های آنها به حرفهای روحانی زیاد است، که طبعاً فرصت نقل همه آنها وجود ندارد.
اما در این واکنش‌ها آنها به صراحت اعتراف می‌کنند که چنته روحانی در پاسخگویی به مسائل اصلی خالی است و از این پس هم خالی خواهد بود.
البته از قبل هم بسیار واضح بود که روحانی در این گفتگو چیزی برای عرضه کردن خصوصاً برای عرضه به مردم را ندارد. زیرا اگر حرف و طرح جدی داشت، می‌بایست قبل از این‌که کاسه صبر مردم لبریز شود، نمی‌گذاشت وضعیت به جایی برسد که مردم به خیابان بریزند و در شعارهایشان سرتا پای نظام را بشویند. !
ضمنا ظهور رسوا و مسخره روحانی در تلویزیون رژیم را نباید تنها به حساب دست خالی بودن او گذاشت، بلکه حرفهای او منعکس‌کننده افلاس و درماندگی تمامیت حاکمیت آخوندی و در یک کلام بیانگر بن‌بست آن است.
به‌دلیل این بن‌بست است که به قول آن مهره حکومتی (زیباکلام) روحانی و مجری تلویزیون ”بجای پرداختن به مشکلات و مسائل جدی و واقعی جامعه به سؤال و جوابهای تصنعی، پوک و سطحی می‌پردازند“.
روحانی آن‌چنان دستش خالی بود که نتوانست پاسخ مطالبات اصلی مردم قیام کننده‌یی را بدهد که هنوز هم در دهها شهر ایران علیه ستم و چپاول رژیم بطور روزانه اعتراض می‌کنند.
ضمنا صحنه این مصاحبه طوری چیده شده بود که گویا از قبل مجری آن نیز توجیه شده که در زمینه سیاست داخلی، خارجی و به‌ویژه در مورد مطالبات اصلی مردم قیام‌کننده سوالی نکند و روحانی نیز مجبور به جواب نشود. در نتیجه روحانی در این گفتگو اساساً راجع به برجام صحبت نکرد، راجع به اولتیماتوم 120روزه صحبت نکرد. راجع به مذاکرات پنهانی بر سر موشکی و سیاست منطقه‌یی و حقوق‌بشر صحبت نکرد.
همه حرف روحانی در این مصاحبه این بود که مشکلی در تأمین ارز وجود ندارد، مسأله ریزگردها هم حل خواهد شد. کامیون‌ها نیز وقتی نوسازی و استاندارد شود مشکل آلودگی هوا نیز حل خواهد، و خلاصه این‌که همه چیز به خیر و خوشی حل خواهد شد. !
در زمنیه قیام مردم تنها به تکرار حرفهای پوشالی قبلی مبنی بر این که ”اعتراض و انتقاد اشکال ندارد“ و ”در چارچوب قانون تظاهراتی هم انجام دهند اشکالی هم ندارد“ اکتفا کرد و هیچ اشاره‌یی به مطالبات و خواستهای اصلی مردم قیام‌کننده نکرد.
در صورتی که علی القاعده می‌بایست محور اصلی سخنان روحانی پاسخ به مطالبات مردم می‌بود که در جریان قیام لرزه بر پیکره پوسیده حاکمیت آخوندی انداختند تا جایی که شعار مرگ بر خامنه‌ای، مرگ بر روحانی و شعار سرنگونی نظام فاسد ولایت را دادند.
بسیاری از حرفهای روحانی آن‌چنان مضحک بود که رسانه‌ها و مهره‌های هر دو باند رژیم نیز آن را به سخره گرفتند.
روزنامه اعتماد وابسته به باند روحانی 3دی 96 می‌نویسد: ”از سیاست داخلی و خارجی و حتی اقتصاد حرف مهمی پرسیده نشد. و جواب هم طبعاً داده نشد. کشور غرق در ناامیدی است. اصلاً به مشکلات اخیر اشاره نشد. حتی سؤالات از برنامه‌های عادی رشید‌پور هم خیلی محافظه‌کارانه‌تر بود. کشور به مصاحبه دیگری احتیاج داشت“.
سایت حکومتی خرداد 3بهمن 96نوشت: ”منتقدان هم‌چنین بر این باور بودند که کشور در شرایط کنونی نیاز به سخنان دیگری داشت. از دیگر نکات مصاحبه دیشب روحانی تمرکز بر موضوعات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بود و به مسائل سیاست‌خارجی، فرهنگی و سیاست داخلی پرداخته نشد“.
صادق زیبا کلام نیز سرخوردگی خود از حرفهای روحانی در این گفتگو را چنین بیان می‌کند: ”فضا به‌شدت علیه روحانی شده است، شکاف عمیقی میان روحانی و واقعیت‌های جامعه ایران به وجود آمده است و رئیس‌جمهور در گفت‌وگوهای تلویزیونی از دامنه سرخوردگی‌ها کم نکرده است، و این متأسفانه عاقبت کار روحانی را با ابهامات زیادی روبه‌رو ساخته است». (سایت اعتماد آنلاین 3بهمن 96)
هم‌چنین زیبا کلام که تابه‌حال از مهره‌های حامی دولت روحانی بوده، پس از اتمام گفتگوی روحانی توئیت کرد: ”ای کاش آقای روحانی متوجه می‌شدند که وقتی به‌جای پرداختن به مشکلات و مسائل جدی و واقعی جامعه به سؤال و جوابهای تصنعی، پوک و سطحی می‌پردازند در حقیقت به شعور مردم توهین می‌کنند.» (سایت خرداد 3بهمن 96)
آخوند محمدعلی ابطحی از باند موسوم به اصلاح‌طلب در واکنش به مصاحبه روحانی توئیت کرد: ”کشور غرق در ناامیدی است و حرف مهمی بیان نشد“.
سایت حکومتی خبر فوری 3بهمن نیز روحانی و گفتگویش را چنین دست می‌اندازد: ”قطعاً اگر رئیس‌جمهور و دولت گوش شنوایی داشته باشند و به توصیه‌های دلسوزانه حجت الاسلام روحانی در گفتگوی تلویزیونی امشب عمل کنند، همه مشکلات کشور حل خواهد شد. “ !
واکنشهای حسرت آلود و توام با تمسخر رسانه‌ها به‌ویژه سردبیران و نویسنده‌های آنها به حرفهای روحانی زیاد است، که طبعاً فرصت نقل همه آنها وجود ندارد.
اما در این واکنش‌ها آنها به صراحت اعتراف می‌کنند که چنته روحانی در پاسخگویی به مسائل اصلی خالی است و از این پس هم خالی خواهد بود.
البته از قبل هم بسیار واضح بود که روحانی در این گفتگو چیزی برای عرضه کردن خصوصاً برای عرضه به مردم را ندارد. زیرا اگر حرف و طرح جدی داشت، می‌بایست قبل از این‌که کاسه صبر مردم لبریز شود، نمی‌گذاشت وضعیت به جایی برسد که مردم به خیابان بریزند و در شعارهایشان سرتا پای نظام را بشویند. !
ضمنا ظهور رسوا و مسخره روحانی در تلویزیون رژیم را نباید تنها به حساب دست خالی بودن او گذاشت، بلکه حرفهای او منعکس‌کننده افلاس و درماندگی تمامیت حاکمیت آخوندی و در یک کلام بیانگر بن‌بست آن است.
به‌دلیل این بن‌بست است که به قول آن مهره حکومتی (زیباکلام) روحانی و مجری تلویزیون ”بجای پرداختن به مشکلات و مسائل جدی و واقعی جامعه به سؤال و جوابهای تصنعی، پوک و سطحی می‌پردازند“.
