آسوشیتدپرس با درج مطلبی درباره قیام سراسری و نقش واحدهای مقاومت مجاهدین خلق نوشت:
پوسترها، بنرها، تندیس‌های خامنه‌ای، سلیمانی و دیگر سران رژیم، یا هر چیز دیگری که نشان رژیم را داشته باشد، توسط جوانان در اکثر شهرها به آتش کشیده شد.
مجاهدین خلق: یکی از ویژگیهای اساسی یگانهای مقاومت، ادغام اعضای آن در جامعه به‌شکل گسترده‌تر است. اکثر آنها دانشجو، کارمند، کارگر و سایر مشاغل هستند. آنها نیروهای پنهانی نیستند.
در بخشهایی از این مطلب آمده است: موج جدیدی از اعتراضات ضد رژیم در ایران آغاز شد. این قیام تا روز یکشنبه ۴ مهرماه در حداقل ۱۴۵شهر در تمامی ۳۱استان کشور از جمله ۱۶ دانشگاه گزارش شد و در برخی از روزهای این مدت حداقل ۳۰نقطه تنها در تهران صحنه اعتراض بود.
تاکنون بیش از ۱۸۰ تظاهر کننده بر اثر تیراندازی نیروهای سرکوبگر رژیم کشته شده‌اند. صدها نفر مجروح شده‌اند و بیش از ۸۰۰۰نفر تا به امروز دستگیر شده‌اند.
با ادامه تظاهرات و واکنش به سرکوب حاکمیت، خانواده‌های زندانیان در مقابل دروازه زندان مخوف اوین گردهم آمدند و خواهان آزادی عزیزان خود شدند.
مردم، به‌ویژه جوانان، با سرکوب وحشیانه رژیم مواجه شده و با آن مقابله کرده‌اند. در دهها مورد، ضدحمله‌های جوانان، افرادی را که توسط نیروی انتظامی یا اوباش لباس‌شخصی (نظامیان بسیجی وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یا وزارت اطلاعات) دستگیر می‌شدند، آزاد کردند. در این درگیری چند تن از بسیجیان کشته شدند.
در حالی که قتل مهسا امینی در بازداشت موسوم به «گشت ارشاد» جرقه اولیه اعتراضات را ایجاد کرد، از همان روز اول، مطالبات مردم فراتر از این تحول غم‌انگیز بود و معترضان خواستار سرنگونی نظام شدند. برخی از شعارهای مردم به شرح زیر بود: «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر خامنه‌ای»، «می‌کشم می‌کشم هر آن که خواهرم کشت»، «خامنه‌ای قاتله حکومتش باطله» و «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» و «حتی اگر بمیریم، ایران رو پس می‌گیریم»... .
یکی از ویژگیهای مهم این اعتراضات، نقش مستقیم و غیرمستقیم یگانهای مقاومت وابسته به مجاهدین خلق (ام.یی.کی) در سازماندهی و مهم‌تر از آن تلاش برای طولانی‌تر شدن آن است.
– در آغاز سال۲۰۱۴، مجاهدین خلق واحدهای مقاومت را سازماندهی کرد که در عین این‌که به سازمان وابسته بودند، شهروندان عادی با روابط و ارتباط منظم با اطرافیان خود، در محل کار، در ادارات، بیمارستانها و به‌طور کلی در جامعه می‌باشند.
طی چند سال گذشته، یگانهای مقاومت به تدریج در سراسر کشور راه‌اندازی شدند و فعالیت خود را با شعارنویسی، پخش پیام‌های رهبری مقاومت ایران و یا نصب پوستر در اماکن عمومی و غیره آغاز کردند. یکی از ویژگیهای اساسی واحدهای مقاومت، ادغام اعضای آن در جامعه بشکل گسترده‌تر است. اکثر آنها دانشجو، کارمند، کارگر یا مشاغل دیگری هستند. آنها نیروهای پنهانی نیستند.
حضور اعضای یگانهای مقاومت در جوامع مربوطه به آنها این فرصت را می‌دهد که نیازهای اولیه را داشته باشند و در عین‌حال ظرفیت و انعطاف‌پذیری لازم را برای سازماندهی مجدد و تشکیل مجدد تیم‌های خود در صورت نیاز فراهم می‌کند.
- در چند سال گذشته صدها نفر از اعضای یگانهای مقاومت و هزاران نفر دیگر به‌دلیل ارتباط با واحدهای مقاومت دستگیر شده‌اند.
برخی تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفته‌اند و برخی دیگر به حبس طولانی‌مدت و حتی اعدام محکوم شده‌اند. اما با وجود سرکوب شدید و دستگیریهای گسترده، رژیم نتوانسته است یگانهای مقاومت را ریشه‌کن کند. برعکس، روند تشکیل یگانهای مقاومت در سراسر کشور افزایش یافته است.
– یگانهای مقاومت، در ابتدا تیم‌های چند نفره، در روند رشد و تکامل خود به گروهها و واحدهای بزرگتر تبدیل شده‌اند. با توجه به سرکوب شدید در ایران، آنها سطوح ارتباطی مؤثری را بین واحدهای مختلف مقاومت برقرار کرده‌اند.
۱۰۰۰ واحد مقاومت با ارسال پیام‌های ویدئویی (در حالی که طبق دستورالعمل‌های امنیتی عمل می‌کردند) از داخل ایران به اجلاس جهانی ایران آزاد در ژوئیه ۲۰۲۱ بر عزم خود برای ادامه مبارزه تا سرنگونی رژیم تأکید کردند.
- ۵۰۰۰نفر از اعضای یگانهای مقاومت در جریان اجلاس جهانی ایران آزاد در ژوئیه ۲۰۲۲ پیام‌های ویدیویی مشابهی از داخل ایران ارسال کردند و از رشد ۵۰۰درصدی تعداد این یگانها با وجود حکومت وحشیانه ترور و سرکوب رژیم رونمایی کردند.
در اقدام دیگری از مقاومت در اوایل سال۲۰۲۲، آنها موفق به کنترل و پخش پیام‌های خانم مریم رجوی در چندین کانال تلویزیونی دولتی شدند که تأثیر بسیار زیادی بر جمعیت عمومی گذاشت که در ۴۳سال گذشته هرگز چنین وقفه‌هایی را سالها در تلویزیون دولتی تجربه نکرده بودند. رهبران ارشد رژیم و هم‌چنین مقامات مختلف ارشد و پایین‌تر، دائماً نسبت به سازمان مجاهدین خلق ایران (ام.یی.کی یا پی‌ام او آی) و یگانهای مقاومت آن در داخل ایران ابراز نگرانی می‌کنند.
نتیجه‌گیری:
فراتر از اعتراضات پراکنده یا حتی قیامهای سراسری، تحولات ایران امروز راهی را نشان می‌دهد که به یک انقلاب دمکراتیک منتهی می‌شود.
مردم ایران که دیکتاتوری سلطنتی را در سال۱۹۷۹ سرنگون کردند و امروز علیه دیکتاتوری مذهبی حاکم قیام می‌کنند، راه را برای یک انقلاب دمکراتیک جدید هموار می‌کنند.
این انقلاب همه اشکال دیکتاتوری و حکومت یک فرد را رد می‌کند، خواه دیکتاتوری موروثی باشد یا تحت عنوان دین یا به نام خدا.
مردم ایران زن‌ستیزی را رد می‌کنند و برابری کامل جنسیتی را در همه ابعاد به‌ویژه در رهبری سیاسی به‌رسمیت می‌شناسند. این انقلابی به نفع یک جمهوری دمکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت خواهد بود.
تداوم تظاهرات ضد رژیم در سراسر کشور و شور و اشتیاق نسل‌های جوان برای مقابله با نیروهای سرکوبگر نشان‌دهنده تأیید گسترده جامعه نسبت به استراتژی سازمان مجاهدین خلق و مقاومت ایران برای سرنگونی رژیم و در عین‌حال رد همه نظریه‌های خواهان همکاری با بخشهایی از نیروهای سرکوبگر مانند سپاه است.
انقلاب دمکراتیک در ایران در راه است. سرنگونی رژیم آخوندی ممکن است دیر یا زود اتفاق بیفتد. اما شکی نیست که این اتفاق خواهد افتاد.
شاهین قبادی - شورای ملی مقاومت ایران
