در شمارههای پیشین گفتیم که آلترناتیو شورای ملی مقاومت ایران در پی برگزاری گردهماییهای کهکشان آزادی ایران که سفرش را از بروکسل بلژیک شروع کرده بود، پس از گذر از واشنگتن و برلین که با حضور شورشی دهها هزار ایرانی آزاده در تظاهراتهایی بینظیر همراه بود، در سفر ۵روزه خود در آسمان اشرف۳از یک نقطهعطف تعیینکننده عبور کرد که نتیجهاش تأثیرگذاری کیفی در هر معادلهٔ پیشرو از مسأله ایران میباشد.
این همان آلترناتیوی است که مشروعیتش را طی ۴۰سال تماماً از مقاومت در برابر دیکتاتوری آخوندی میگیرد. همان آلترناتیوی که در نص صریح برنامه دولت موقت خود، تأکید میکند که مشروعیت خود را تماماً از مقاومت علیه رژیم ارتجاعی خمینی و خونبهای رشیدترین فرزندان مجاهد و مبارز این میهن کسب میکند. یعنی در دورانی که دسترسی به رأی آزادانه مردم و صندوق انتخابات آزاد امکانپذیر نیست، منشاء و شاخص مشروعیت، مقاومت است و ایستادگی در برابر نظام آخوندی. چرا؟ چون در غیراینصورت هر کس میتواند هر ادعایی بکند.
بنابراین معیار همانا مقاومت و عمل انقلابی است با برنامهیی مترقی، مردمی و پیشرو، با تکیه به یک نیروی سازمانیافته و قدرتمند حاضر در صحنه.
مقاومتی با پرداخت هزینه و بهای سنگین ایستادگی در برابر فاشیزم دینی.
با این حساب، اکنون این وجدانهای بیدار جامعه جهانی است که به مقاومت مجاهدین و مشروعیت آلترناتیوشان گواهی میدهد و به یاری آن «حاضر حاضر» میگوید. حاضر حاضری که از «حاضر» بودن مجاهدین در طول ۴دهه در آوردگاه آزادی ناشی شده است:
حاضر حاضر حاضر
٭ آن روز که خمینی دجال در پی سرقت حاکمیت مردم همراه با آخوندهای تازه به حکومت رسیده خود به مدت دو و نیم سال به شکار مجاهدین پرداخت، بیش از ۷۱تن از آنان را کشت، هزاران مجروح و مصدوم و نقض عضو از آنان گرفت؛ و آن روز که پس از گذشت کمتر از دو سال از عمر حکومت ننگین خود، هزاران تن از مجاهدین را در سیاهچالهای خود زندانی کرد، مجاهدین به آزمایشات جدید حاضر گفتند.
به چند گزارش توجه کنید:
«در اوایل خرداد ۱۳۶۰زندانها ـ بهخصوص در تهران، شهرهای مرکزی و شهرهای حومهٔ دریای خزر (شهرهای شمال)، بیش از ۱۱۸۰تن از مجاهدین بازداشت شده بودند». (یرواند آبراهامیان- تاریخنگار و استاد دانشگاه نیویورک- از حامیان مماشات با نظام ولایتفقیه و از مخالفان سرسخت مجاهدین – نویسنده کتاب «مجاهدین ایرانی»).
«… در مشهد، شیراز، قائمشهر، ساری و دهها شهر کوچک دیگر، دستههای اوباش به مراکز مجاهدین، انجمنهای دانشجویان و میتینگها حمله کرده و آنها را غارت کردند. در حمله به مرکز مجاهدین در قائمشهر، ۷۰۰نفر و در مشهد ۴۰۰نفر زخمی شدند. در این درگیریها بین بهمن ۱۳۵۸تا خرداد۱۳۵۹، ده تن از اعضای این سازمان، جان خود را از دست دادند…». (شائول بخاش، پروفسور تاریخ در دانشگاه جرج میسون در ویرجینیا آمریکا، متخصص امور خاورمیانه- کتاب حکومت آیتاللهها)
«… لوموند در همان زمان گزارش کرد که بیشاز ۲۵۰۰نفر از هواداران مجاهدین در دور اول انتخابات مضروب و مجروح شدند». (لوموند- به قلم اریک رولو - ۲۹مارس ۱۹۸۰)- (مسعود رجوی - سلسله آموزشهای استراتژی قیام و سرنگونی۳)
آری، آنروز که دیکتاتوری آخوندی در نخستین سالهای حکومت خود مجاهدین را میکشت و مجروح و مصدوم و زندانی میکرد، این مجاهدین بودند که مقابله به مثل نکردند، بهای سنگین آن را هم پرداختند تا هر چقدر قطرات آزادی در کشور امکان وجود داشت، بتوانند با آن، فضای مسالمت را استمرار بخشند تا کار به خشونت و درگیری نکشد.
«… مجاهدین برای اینکه به تشنج و خشونت دامن زده نشود… در یک اقدام بیسابقه همه دفاتر خود را تعطیل کردند». (شائول بخاش، پروفسور تاریخ - کتاب حکومت آیتاللهها)
«بهرغم حملات رژیم به مجاهدین، آنها ـ مجاهدین ـ به خط عدم درگیری خود با رژیم ادامه دادند». (یرواند آبراهامیان- «مجاهدین ایرانی- صفحه ۱۹۴).
مسعود رجوی همان هنگام و بعدها مکرراً کفت: «… از هیچ کار و تلاشی کوتاهی نکردیم. اما خمینی در مقام ولیفقیه با حذف ما از انتخابات ریاستجمهوری و انتخابات مجلس و با چماقداری و سرکوب و شکنجه و کشتار هیچ راهی برای مسالمت باقی نگذاشت… به گواهی همه وقایع و شواهد و اسناد، ما در فاز سیاسی و همان ۲۸ماه تلاشی نبود که برای برجا ماندن فضای مسالمت و برجا ماندن یک قطره آزادی و یک گرم قانون، نکرده باشیم». (مسعود رجوی ـ استراتژی قیام و سرنگونی-۲)
«هدف، ادامه دادن به فضای مسالمت و پرهیز از جنگ و خونریزی بود… اما بهنظر میرسید خمینی یقین داشت که در صورت اصلاح شدن رژیم و برگزاری انتخابات آزاد، دیگر جایی برای ولایتفقیه باقی نمیماند…». (مسعود رجوی ـ استراتژی قیام و سرنگونی-۳)
آری، در برابر آن همه حملات وحشیانه پاسداران، این مجاهدین و تودههای میلیونی هواداران در سراسر کشور بودند که بهرغم داشتن حق دفاع از خود، اما منضبط و منظم در اجرای فرمان سازمان برای استمرار بخشیدن به فضای مسالمت و پرهیز از هر گونه مقابله به مثل و درگیری، لحظهای درنگ نکردند، مسئولانه به پذیرش این فرمان حاضر حاضر گفتند و بهایش را هم به گزاف پرداختند. این همان محک آلترناتیو است که با عبور از کورههای گدازان سنجش و آزمایش، با پرداخت قیمت و فدا و مجاهدتش و با تشکیلات و سازمان رهبریکنندهاش شناخته میشود.
سلوک سیاسی شرافتمندانه مجاهدین در این نبرد ۴۰ساله است که میتواند برای هر وجدان بیداری انگیزاننده باشد.
همان که اینک وجدان آگاه جامعه جهانی از زبان نمایندگان خود به مقاومت سترگ مجاهدین گواهی میدهد و بر آلترناتیو شورای ملی مقاومت بهعنوان تنها جایگزین حکومت آخوندی صحه میگذارد و برای آن حاضر حاضر میگوید:
پائولو کازاکا – نماینده پیشین پارلمان اروپا
«… تنها راه متوقفکردن آنها [دیکتاتوری آخوندی]، حمایت از مردم ایران در مبارزهاش برای آزادی و دموکراسی است. راه دیگری برای پیروزی بر این رژیم وجود ندارد… هرگز و هرگز دست از نبرد برندارید. ۴۰سال حضور داشتهایم و هر چند سال که نیاز باشد حضور خواهیم داشت و استبداد در ایران را شکست خواهیم داد». (پائولو کازاکا، نماینده پیشین پارلمان اروپا - تظاهرات بزرگ ایرانیان آزاده در بروکسل- ۱۵ژوئن ۲۰۱۹)
ژان پیر برار – نماینده پیشین مجلس ملی فرانسه
«شما امروز اینجا هستید، برای ادامهدادن به مبارزه برای ایران، برای آزادی مردم ایران، شما برای آزادیهای جهانشمول مبارزه میکنید. امروز مردم ایران بهیمن مبارزاتش، بهیمن درد و رنجها و فداکاریهایش همراه با سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت ایران، آماده است تا مسیر ایران را مشخص کند تا این کشور بزرگ به کشوری برای همکاری در منطقه تبدیل شود و نه رویارویی. تا کشوری برای صلح باشد؛ و شما آمادهاید، همراه با خانم رجوی…». (ژان پیر برار، نماینده پیشین مجلس ملی فرانسه - تظاهرات بزرگ ایرانیان آزاده در بروکسل- ۲۵خرداد ۱۳۹۸)
بیل ریچاردسون، کاندید پیشین ریاستجمهوری و وزیر سابق انرژی آمریکا
«ما یک حاکمیت جدید در ایران نیاز داریم. این حاکمیت شما هستید. سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت. چرا شما؟ اول بهخاطر اینکه شما قوی هستید و قدرت سازماندهی دارید. دوم بهخاطر اینکه شما خانم رجوی را دارید و برنامهییشان را. سوم برای اینکه یک طرح برای حال و آینده ایران دارید. یک دلیل دیگر هم اینکه حاضرید خطر بپذیرید بهخاطر آزادی ایران. شما شناخته شدگی جهانی دارید. شما در سمت درست تاریخ هستید». (بیل ریچاردسون، نماینده ایالات متحده در ملل متحد، عضو پیشین کنگره، کاندید سابق ریاستجمهوری و وزیر پیشین انرژی آمریکا - تظاهرات بزرگ ایرانیان آزاده در واشنگتن- ۳۱خرداد ۱۳۹۸– ۲۱ژوئن ۲۰۱۹))
(ادامه دارد)