در حالی که عالم و آدم از رسانههای معتبر خارجی تا رسانههای سانسورشدهٔ حکومتی به شکست فاحش نمایش انتخابات در دیکتاتوری آخوندی گواهی میدهند، علی خامنهای تلاش میکند با سیلی صورت خود و نظامش را سرخ نگهدارد. «وظیفهٔ شرعی»، «امتحان الهی»، «واجبتر از نماز و روزه خواندن» و «جعل گفتار پیامبر توسط علمالهدی و زیر سؤال بردن مسلمانی تحریمکنندگان انتخابات» افاقه نکرد. «ولیفقیه ارتجاع صبح یکشنبه ۴اسفند ۹۸ از کسادی سیرک انتخابات و دست رد مردم ایران به سینهٔ نظامش با ترم «تبلیغات همهجانبهٔ دشمنان»! یاد کرد و تقصیر شکست در نمایش انتخابات را به گردن ویروس کرونا انداخت و در هراس از تحولات آتی به چماقداران نظام گفت باید برای دفاع، هوشیار و آمادهٔ ضربه و حملهٔ متقابل باشند.
ویروس پنهانکاری!
خامنهای نگفت که چگونه در اتاق تجمیع آرا دست به رأیسازیهای نجومی زده تا هزینهٔ شکست نمایش انتخابات را برای نظامش به حداقل برساند اما این موضوع آنچنان به یک رسوایی دیگر برای دیکتاتوری آخوندی تبدیل شده که رسانههای حکومتی از آن بهعنوان «ویروس پنهانکاری»، «عواقب انتخابات محدود» و «دوباره پنهانکاری، دوباره بیاعتمادی» یاد کردند.
جهان صنعت(۴اسفند ۹۸) وابسته به باند روحانی در این زمینه نوشت: «آیا جمهوری اسلامی ایران بار دیگر به پنهانکاری روی آورده است؟ بر اساس آنچه وزیر کشور و رئیسجمهور در روز رأیگیری اعلام کردند، بهمحض ورود شخص به حوزه رأیگیری و ثبت کد ملی وی نام و مشخصات او در لیست رایدهندگان ثبت میشود و از همان ابتدا میتوان تعداد رایدهندگان، مشخصات فردی و عمومی آن را مشاهده کرد».
یعنی اعلام تعداد رأیدهندگان در هر حوزهٔ رأیگیری و بلکه در هر شهر و استان، بهسادگی امکانپذیر است و هر زمان میشود در ظرف چند ثانیه آخرین وضعیت رأیگیری را بهصورت تفکیکشده به اطلاع عموم رساند اما حاکمیت آخوندی برای رأیسازیهای بعدی از اعلام نتایج و تعداد آرا در هر شهر و استان خودداری میکند.
این رسانهٔ حکومتی در ادامه میافزاید: «بهلحاظ عملیاتی دولت از ارائه هر گونه آماری که مستقیماً و یا بهطور غیرمستقیم تعداد کل رایدهندگان را نشان دهد، پرهیز میکند. بهعنوان مثال حتی در مورد فهرست منتخبان تهران وقتی نام افراد بیان میشود تعداد آرای کسبشده اعلام نمیشود. آیا این اقدام دولت برای باز گذاشتن راه اعلام ناصحیح آرای کسبشده صورت گرفته است؟ حالتی که در این موقعیت به ذهن متبادر میشود آن است که تعداد کل آرای اخذشده از شهروندان ایرانی چندان قابل توجه نبوده و مجموعه نظام برای حفظ برخی مصالح علاقهمند است این تعداد را افزایش دهد. در این صورت درصد آرای ماخوذه تغییر نمیکند بلکه تعداد آرا افزایش مییابد و نفرات پیروز همچنان پیروز باقی میمانند».
تأخیر طولانی در اعلام نتایج
تأخیر طولانی در اعلام آرا در حالی که تعداد رأیدهندگان در هر لحظه قابل اعلام بود، استیصال نظام در مهندسی انتخابات و بیان رقم مورد توافق باندهای قدرت را نشان داد. این بار از آنجا که افکار عمومی روی مهندسی انتخابات و اتاق تجیمع آرا بیش از پیش کوک بود، خامنهای در رقمسازیهای نجومی با مشکلات عدیده مواجه بود. یادآوری میشود که حسن روحانی در سخنرانی ۷بهمن ۹۸ خود در جمع استانداران و فرماندارن نظام با اشاره به اینکه صندوق رأی به شکل کنونی را نمیپسندد، گفته بود: «به وزیر کشور در هر دورهای تأکید کردیم و وی نیز این موضوع را دنبال کردند، اما نشد؛ آقا این انتخابات را الکترونیکی کنید افغانستان را هم این کار را کرد، اینکه چیزی نیست؛ مردم رأی را روی کاغذ مینویسند، توی صندوق میاندازند، فردی آن رأی را میخواند و فرد دیگری آن را علامت میزند و البته معلوم نیست این فرد چه میخواند و آن یکی کجا را علامت میزند، هم اینکه علامت زدند در پایان نوبت به تجمیع آرا میشود که چه بساطی پیش میآید که باید همه آنجا مراقب باشیم. دل مردم را قرص کنید که رایشان کم و زیاد نمیشود».
رئیسجمهور ارتجاع در بخشی از این سخنان برای امتیازگیری و فشار گذاشتن روی باند مقابل، مقداری نیز به سازوکار «اتاق تجمیع آرا» اشاره کرد و تلویحا اعتراف نمود که در این تاریکخانهٔ اشباح رأیسازی صورت میگیرد:
«در بسیاری از انتخابات در زمان تجمیع مشکل پیدا میکنیم، چرا باید این کار را کنیم».
اعتراف به بایکوت انتخابات از سوی مردم
جهان صنعت در ادامهٔ مطلب خود تحت عنوان «دوباره پنهانکاری، دوباره بیاعتمادی» به کسادی نمایش انتخابات اذعان میکند: «این به آن معنی است که میزان مشارکت مردم در انتخابات جمعه گذشته آنقدرها هم بالا و دلگرمکننده نبوده است».
همدلی(۴اسفند ۹۸) نیز در مورد بایکوت انتخابات از سوی مردم ایران در شهر تهران نوشت: «تهران یکی از بیسابقهترین و کمفروغترین انتخاباتش را در طول تاریخ پشت سر گذاشت... این عدم شرکت مردم و میزان مشارکت پایین پیامدهای بسیار بدی در عرصه بینالملل دارد و قدرت چانهزنی دولت را پایین میآورد».
نکتهٔ قابل توجه این است که اعتراف به شکست نمایش انتخابات خاص رسانههای وابسته به باند روحانی نیست. پاسدار گنجی در جوان، ارگان وابسته به بسیج سپاه پاسداران نیز به این شکست اعتراف کرد:
«مشارکت در انتخابات نسبت به ادوار گذشته پایین آمده است. تا قبل از آن رکورد پایینترین مشارکت ۵۱درصد و بالاترین آن ۷۱درصد بوده است. اما انتخابات امسال زیر ۵۰درصد آمد که باید حاکمیت همه زوایا و ابعاد و چراهای آن را بهدور از فضاسازیها بررسی و در روند اداره کشور لحاظ نماید».(جوان ۴اسفند ۹۸)
آمار مهندسیشده در اتاق تجمیع
طبق اعترافات قبلی روحانی و نیز سکوت اینبار او بهخوبی میتوان دریافت که آمارسازی حول درصد شرکتکنندگان اخیر در نمایش انتخابات یک توافق اعلامنشده بین باندهای نظام بوده است و هدف از آن پوشاندن شکست فاحش و سوت و کور بودن نمایش انتخابات است. اعلام مشارکت ۴۲درصدی مردم در نمایش انتخابات امسال یک دروغ آشکار و مهندسیشده در اتاق تجمیع برای لاپوشانی یک شکست مفتضح و غیرقابل انکار است. خامنهای و سران نظام که پیشتر بر روی «قهرنکردن با صندوق» توافق کرده بودند، اینبار در اتاق تجمیع آرا بر روی ۴۲درصد توافق کردهاند اما همین رقم نیز پایینترین رقم اعلام شده نسبت به سلسله انتخابات قبلی است و یک اعتراف رسمی به شکست این نمایش را نشان میدهد. این درصد در تهران که بهقول خودشان یک «شهر سیاسی» است به ۲۵درصد میرسد. طبق این آمار مهندسیشده، ۵۸درصد کل رأیدهندگان واجد شرایط در سراسر ایران و ۷۵درصد آنان در تهران، رژیم آخوندی و نمایش منفور آن را بایکوت کردهاند. البته تق همین رقمسازی نیز از الآن درآمده است. طشت رسوایی آخوندها در این زمینه از بام جهان به زیر افتاده و دیگر اظهارات آنها حتی نمیتواند عناصر پایینی نظام را نیز بفریبد. بیان کلید واژههایی مانند «ویروس پنهانکاری» در رسانههای حکومتی، بهخوبی مؤید بیاعتمادی عمومی نسبت به دروغبافی و رأیتراشی خامنهای و سران کذاب حاکمیت آخوندی است.