با مطالعه و دقت در جو ملتهب و روانی حاکم بر جوانان و هواداران تیم تراکتور که جرقه آن با شعار مرگ بر دیکتاتور در استادیوم آزادی زده شد، به‌نظر می‌رسد طی ماههای آینده با فشار جوانان و هواداران، موضوع تغییر نام استادیوم ورزشی تبریز که آلوده به نجاسات ولایی است وارد مرحله تعیین‌تکلیف شود.
پس از کش و قوس‌های فراوان بین هواداران و عوامل و لیدرهای رژیمی که فوتبال و تراکتور را به گروگان گرفته‌اند و از فوتبال ابزار سرکوب ساخته‌اند، سرانجام هواداران از این فتنه‌ها عبور کرده و راه جدید خود را باز یافته‌اند.
هر کس باید از خود سؤال کند:
کجای دنیا و در کدام کشور عوامل دولتی و لیدرهای خودفروخته هواداران یک تیم را تشویق می‌کنند تا نسبت به هواداران تیم مقابل فحاشی کنند؟
این فرهنگ هواداران کدام تیم در دنیای متمدن است که هواداران تیم مقابل را تحقیر و توهین کنند؟
رژیم برای این‌که هواداران شعار بر ضد رژیم ندهند و مطالبات برحق خود را در ورزشگاهها مطالبه نکنند؛ توسط عوامل خود در بین تماشاچی‌ها بذر نفرت و فتنه و فحاشی کاشته و هواداران را علیه همدیگر تحریک می‌کند تا با خیال راحت به چپاول خود ادامه بدهد.
ما اکنون در دورانی زندگی می‌کنیم که دکان شوونیسم پس از جنگ دوم جهانی تعطیل و در آن گل گرفته شد و مثل فرهنگ ارباب رعیتی در جهان رو به انقراض است.
در قرن بیست‌ویکم که وجدانهای بیدار بشری در دنیا حول حقوق‌بشر متحد می‌شوند؛ بازی دادن مردم و اختلاف‌انداختن در صفوف فشرده یک ملت که برای آزادی قیام کرده است به بهانه اختلافات ملیتی فتنه رسوایی است که روح و قلب آزادی‌خواهان همه اقوام و ملیت‌های ایرانی از آن بیزار است.
در دنیایی که اکنون به آن دهکده جهانی گفته می‌شود و مرزهای کشورهای اروپا برداشته شده و کشورهای دموکرات به سمت برداشته شدن مرزها برنامه‌ریزی می‌کنند و بشر به‌دنبال کشف حیات در کرات و سیاره‌های دیگر است، مشغول کردن مردم با نقشه‌های خیالی و اختلاف‌افکنی‌های قومی توهین به شعور مردم بپاخاسته ایران است. اما این میان عده‌یی معلوم‌الحال که به‌زودی افشا خواهند شد، از دیکتاتورها حقوق می‌گیرند تا در کانالهای اطلاعات بر طبل فتنه و فریب بکوبند و با سناریوهای خیالی مردم را گمراه کنند. تا مردم هیچ حرکتی نکنند، حق خود را مطالبه نکنند و علیه ظلم سکوت کنند.
آذربایجان هیچ‌گاه در مقابل پرچم‌های تسلیم سر فرود نیاورد. تبریزیان پشت سر ستارخان فریاد کشیدند پرچم تسلیم بر سردر خانه‌های تبریز زیبنده آذربایجان نیست و آنها را با شلیک‌های ستار و مجاهدان آزادی بر زمین فروریختند.
بیایید فرهنگ حوزه فحاشی و توهین و تحقیر را در استادیوم‌ها به فرهنگ عدالت‌خواهی و مبارزه تبدیل کنیم و جا دارد این موضوع بین هواداران فوتبال اطلاع‌رسانی شود.
یک زمان در مراحل اولیه راه‌اندازی فضای مجازی عوامل رژیم در اتاقهای فکر اطلاعات آخوندی، فرهنگ توهین و تحقیر ملیت‌های ترک و لر و عرب و... را بر فضای مجازی حاکم کرده بودند که با آگاهی و اتحاد جمعی همه مبارزان و روشنگری‌های ملی و مردمی این فرهنگ حوزوی ریشه‌کن گردید.
الآن هم به همت آگاهان و هواداران همه تیمهای لیگ و کشوری و پخش گسترده تحریم توهین و فحاشی هواداران علیه همدیگر از استادیوم و فوتبال وسیله و ابزاری برای اتحاد خواهیم ساخت.
پ.ا - تبریز
