بعد از قیام دیماه جناحین رژیم دست به هر کاری می‌زنند تا هم آثار و عوارض قیام را از خود بزدایند و هم این‌که با یک‌سری اعمال پیشگیرانه از شعله‌ور شدن مجدد قیام جلوگیری کنند که نام بردن از برخی از آنها خالی از لطف نیست، مانورهایی مثل:
- مبارزه با فساد یا همان طرح اعاده اموال نامشروع وزرا و وکلا و معاونین وزیر و مدیران... و برگرداندن آن به بیت‌المال
- هواکردن فیل خصوصی‌سازی
- بازدید از زندانها توسط نمایندگان مجلس در رابطه با شکنجه و خودکشی شدن جوانان قیامی
- ارزان کردن نرخ ارزاق مردم
- شایعه‌پراکنی و مأیوس و پاسیو کردن مردم با ترفند‌هایی از قبیل این‌که در قیام چپ‌روی شده یا رژیم با این چیزها سرنگون نمی‌شود و ایجاد یأس و نا امیدی، یا...
همان‌طور هم که پیش‌بینی می‌شد هیچ‌کدام از این شعر و شعارها عملی نشد، یعنی نه از مبارزه با فساد و مصادره اموال دزدی‌شده از خلق خبری شد و نه از خصوصی‌سازی شرکتها و مؤسسات مالی سپاه و... خبری شد و نه تغییری در وحشی‌گریهای بازجوها و زندانبانها دیده شد بلکه هم‌چنان جوانان ما در زیر شکنجه‌های وحشیانه لت و پار و شهید می‌شوند. بقیه موارد هم به همین ترتیب.
الآن هم که فیل جدیدی در ادامه همان شیادبازیها هوا کرده‌اند تحت عنوان استیضاح وزیران راه و کشاورزی و کار که به‌رغم این‌که تصور می‌شد که حداقل به برکناری یکی دو تن از این وزیران بکشد ولی در کمال ناباوری هر ۳وزیر ابقا شدند:
«هر سه آنها مجدداً از مجلس رأی تأیید گرفتند و در سمت خودشان ابقا شدند. یک نماینده بلافاصله گفت این مجلس بود که استیضاح شد نه وزیر!» (روزنامه حکومتی وطن امروز 22اسفند)
و اما افتضاح استیضاح از زبان خود نمایندگان مجلس که به آن نام افتیضاح لقب داده‌اند به‌وضوح به این مسأله که استیضاح صرفاً به‌خاطر تحت‌الشعاع قرار دادن انگیزشهای قیام و به نوعی پاشیدن آب بر روی آتش قیام می‌باشد اشاره دارد:
«استیضاح 3وزیر دولت در شرایط فعلی کشور می‌تواند مهم‌ترین مقولهٴ اثرگذار بر شرایط نامطلوب موجود باشد. پس از شکل‌گیری و گسترش امواج اعتراضات مردمی با غلبه مسأله معیشت و نسبت‌سنجی میان وزرای مورد استیضاح، با این مسأله مواجه می‌شویم که وزرای یادشده عمده فعالیت‌شان حول 3محور «راه و مسکن»، «کار و کارگران» و «کشاورزان» تعریف می‌شود و این شامل 3مسأله پررنگ در موج اعتراضات به‌حق مردمی می‌شود».
(روزنامه حکومتی وطن امروز 22اسفند)
ظاهراً موضوع به این صورت بوده که خود نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس موسوم به فراکسیون امید نیز موافق استیضاح وزرا بوده و رأی بالایی هم در این رابطه جمع‌آوری می‌شود. ولی در بین راه به جناح دیگر رکب زده و موضوع را دنبال نمی‌کنند که هیچ، بلکه به نفع ابقاء وزرا رأی می‌دهند.
«نمایندگانی که طرح استیضاح ۳وزیر دولت دوازدهم را امضا و آن را تقدیم هیات‌رئیسه مجلس کرده و نطق خود در مخالفت با ربیعی و آخوندی را نیز آماده کرده بودند در صحن علنی به یک‌باره نظرشان تغییر کرده و راه دیگری رفتند، رأی مجدد بهارستان به وزرای کار و راه چک سفید مجلس به دولت و به‌معنای آن است که نه جوانان مشکل اشتغال دارند و نه مردم درد مسکن و طبیعی است که ربیعی و آخوندی کار و راه پیشین خود را بایستی ادامه دهند!». (روزنامه حکومتی کیهان 24اسفند 96)
این هم یک نمونه دیگر:
«یکی از نمایندگان مجلس در جلسه علنی بعدازظهر بهارستان طی سخنانی در موافقت با استیضاح آخوندی وزیر راه و شهرسازی گفت: صبح برای استیضاح جلسه داشتیم و برخی دوستان امیدی قرار بود صحبت کنند. اما الآن عقب کشیدند و ما ماندیم و استیضاح.» (روزنامه حکومتی کیهان 24اسفند 96)
واقعیت این است که بعد از قیام همه کنش واکنش‌های رژیم را باید متأثر از قیام دیماه دید، هم‌چنان‌که خود نمایندگان مجلس نیز در اظهاراتشان به این موضوع که استیضاح اساساً با هدف ریختن آب بر آتش قیام بوده اشاره می‌کنند. اما از آنجا که این رژیم ضعیف‌تر از آنست که بخواهد دست به یک چنین ریسکهایی بزند، از وسط راه جازده و سعی در جمع‌وجور کردن استیضاح می‌کند. توجه کنید:
«ما با صداقت تمام در استیضاح آمدیم و می‌خواستیم به دوستان فراکسیون امید کمک کنیم زیرا بسیاری از مردم در حوادث اخیر و سانحه هواپیمایی داغدار شدند و مجلس باید ورود می‌کرد».
احتمال یا نظر دیگری که در رابطه با انگیزه یا علت استیضاح مطرح است این است که به‌خاطر جلوگیری از طرح سؤال از رئیس‌جمهور بوده و خلاصه این‌که موضوع استیضاح یک اقدام انحرافی بوده که خود بحث مستقلی را طلب می‌کند، فقط اشاره‌یی به آن می‌کنیم:
«مجلس سؤال طرح می‌کند و دولت با لابی آن را از دستورکار خارج می‌کند. این سرنوشت سوالاتی بوده که نمایندگان مجلس تلاش می‌کردند با استفاده از آن، حسن روحانی را برای پاسخگویی به مجلس بکشانند اما موفق نشده‌اند و هر بار به‌طریقی طرح سؤال از رئیس‌جمهور ناکام مانده است. به گزارش «وطن امروز»، در تازه‌ترین اقدام روز سه‌شنبه هیات‌رئیسه مجلس در میانه استیضاح عباس آخوندی، از خارج شدن طرح سؤال از رئیس‌جمهور از دستور کار مجلس خبر داد تا این دومین طرح سؤال از رئیس‌جمهوری باشد که در آخرین مراحل رسیدن به نتیجه، قربانی تیغ تیز لابی می‌شود.» (روزنامه حکومتی وطن امروز 22اسفند)
«در یک هفته با لابی گسترده معاونان پارلمانی دولت بیش از ۱۰۰نماینده امضای خود را از طرح سؤال از رئیس‌جمهور پس گرفته‌اند.» (روزنامه حکومتی کیهان 24اسفند 96)
مشخص است که سؤال از روحانی با توجه به این‌که کلیه اقدامات او با موافقت ولی‌فقیه می‌باشد، خالی از خطر برای کل نظام نیست، ازاین‌رو ترجیح می‌دهند که موضوع را زیاد هم‌نزنند.
مجموعه این ترفندها و شیادیها همه ناشی از این است که قیام دیماه از نظر حکومتیان منتفی نشده و خودشان بیشتر از سایرین باور دارند که قیام موجی بود که مجدداً باز خواهد گشت و تمامی خس و خاشاک و زباله‌های این میهن را که همان رژیم و عمله اکره‌هایش باشند جمع خواهد کرد. به همین دلیل سران و مهره‌های اصلی نظام در ترس و وحشت مستمر به‌سر می‌برند، به‌نحوی که اقداماتشان در رابطه با پیشگیری قیام همراه با نوعی عدم‌تعادل و ناپختگی می‌باشد، مثل مواردی که در ابتدا اسم برده شد.
ولی چالشهای موجود مثل فقر و گرسنگی و بیکاری و فساد و... به‌صورت واقعیتهای سرسخت در روی زمین خیلی جدی بوده و با این فریبکاریها نمی‌توان آنها را از صورت‌مسأله روز جامعه حذف کرد. واقعیتهایی که در شعارهای مرگ برخامنه‌ای و مرگ بر روحانی و... تبلور و سمبلیزه شده بود.
م. ایمان
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمی‌کند
