در روزنامه‌های حکومتی روز دوشنبه پنجم اردیبهشت عمدهٔ مطالب به اعتراف به وضعیت وخیم اقتصادی و فضای انفجاری جامعه اختصاص یافته. ماجرای سیسمونی نوهٔ قالیباف هم کماکان چماق در دست باندهای متخاصم است و دزدیهای یکدیگر را به رخ هم می‌کشند. فرو نشست زمین و ایجاد پتروشیمی در میانکاله هم از موضوعات قابل توجه در حوزهٔ محیط‌زیست است. بحران برجام و ضرورت رفتن پای میز مذاکره هم حرف روزنامه‌های باند مغلوب است. در روزنامه‌های باند خامنه‌ای نسبت به حصول نتیجه در مذاکرات ابراز بدبینی کرده‌اند. روزنامه‌های باند خامنه‌ای در خصوص مذاکره با عربستان اخبار مثبت انعکاس داده و مدعی شده‌اند که عربستان به‌خاطر موضوع یمن سراغ نظام آمده است. روزنامهٔ شرق از باند مغلوب در مقابل این ادعاها نوشته برگشت مجدد عربستان به مذاکرات دوجانبه با نظام به اشاره آمریکا است برای مهار نظام در پای میز مذاکرات وین. در ادامه هم نوشته: «مطرح شدن پارامتری هم‌چون تغییر رفتار عربستان در قبال (نظام) به واسطه تبعات جنگ یمن و مسائلی نظیر آن، اساساً محلی از اعراب ندارد؛ چرا که هیچ المانی (eleman) در تحولات منطقه‌یی نمی‌تواند مؤیدی بر عقبگرد ریاض در برابر (نظام) باشد».
نارضایتی عمیق در بستر جامعه
نکات روزنامه‌ها در این مورد زیادند اما فصل مشترکشان خصلت انفجاری اعتراضات و حالت گسترش یابنده آنهاست. برای نمونه «مطالبات فرهنگیان» عنوان مطلب مستقل است که نوشته: « سیستم آن‌قدر به درجه‌ای از ناکارآمدی و بحرانهای در هم تنیده مجهز شده که صبورترین زیر مجموعه‌اش نیز طاقتش طاق شده است. ...خیزش معلمان حکایت از نوعی نارضایتی عمیق در بستر جامعه است. نوعی نارضایتی که توأمان از ویژگی‌های افقی و عمودی برخوردار است. در بُعد افقی دارد به تمامی اقشار تسریع می‌یابد و در بُعد عمودی نیز انباشتی و اولتیماتوم گونه است». در ادامه هم نوشته این وضعیت منجر به رخدادهایی خواهد شد که برای نظام «مطبوع» نخواهد بود.
«فاصله طبقاتی قابل‌تحمل نیست» عنوان سرمقاله جمهوری اسلامی است که ضمن اشاره به فشار تحریم‌ها به مردم به نظام هشدار داده: « مردم، آثار تأخیر در حل مشکلات مردم را در افزایش سرسام‌آور قیمتها می‌بینند و فشارهای ناشی از آن را با تمام وجود لمس می‌کنند... شما با حقوق‌های بالا و مزایای بالاتر، نمی‌توانید فشارهای اقتصادی تحمیل شده بر زندگی مردم را درک کنید. این فاصله طبقاتی برای مردم قابل‌تحمل نیست».
«خطر ناکارآمدی برای کشور» عنوان مطلب ستاره صبح است که نوشته: « عمده‌ترین و شاخص‌ترین بحرانی که با آن مواجه هستیم بحران ناکارآمدی نظام سیاسی است، این بحران خودش را به اشکال گوناگون تکثیر کرده است، مانند بحران مشروعیت، فساد، بحران اقتصادی، مالی اعتباری، بانکی و مانند این‌ها، اما اساساً کسی نمی‌تواند این بحرانها را سامان دهد چرا که ما با بحران ناکارآمدی مواجه هستیم».
تنها گفتمان واضح در نظام؛ چپاول
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای اعترافات دیر هنگام در وحشت از فضای انفجاری جامعه دیده می‌شود. جوان زیر عنوان «دولتهای بانکدار و بدهکار» ابر بدهکاران بانکی را معرفی کرده که عمدتاً مؤسسات و شرکت‌های بزرگ وابسته به سپاه یا بیت خامنه‌ای و یا پاسداران و کلان سرمایه‌داران وابسته به نظام هستند. در ضمن به چرخهٔ چپاول بانکی اذعان کرده و نوشته: «دولت در اقتصاد ایران هم بانکدار است و هم بدهکار بانکی و برای این‌که چرخ اقتصاد دولتی ایران بچرخد، سیستم بانکی چاره‌ای ندارد جز این‌که روزانه سپرده‌های فراوانی را از سطح جامعه جمع‌آوری کند و حداقل چیزی حدود ۶۰ تا ۷۰درصد آن را در قالب «سرمایه در گردش» به بنگاههای دولتی و وابسته به دولت و بخش غیر‌دولتی تزریق کند».
«دارو باز هم گران شد کمبود ۱۰۰قلم دارو و ادامه ضدونقیض‌گویی‌ها درباره تخصیص ارز ترجیحی» اعتراف روزنامه رسالت است در حالی که مافیای دارو در نظام کسی جز مؤسسات وابسته به خامنه‌ای از جمله شرکت برکت نیست.
روزنامه فرهیختگان وابسته به ولایتی هم مهر باطل به ادعاهای دولت دست پروردهٔ خامنه‌ای زده و در مورد دولت رئیسی نوشته: «به‌عملکرد دولت سیزدهم نگاهی اجمالی بیاندازیم، ابهام گفتمان این دولت در حوزه مسائل مختلف را متوجه می‌شویم. تا امروز چیزی نزدیک به هشت‌ماه از آغاز به کار دولت سیزدهم می‌گذرد. رئیس دولت سیزدهم چه پیش از انتخابات و چه پس از آن، در بیان کلان‌ایده خود، کلیدواژه عدالت را بسیار به‌کار برده اما چنین کلان‌ایده‌ای برای عموم مردم یا حتی نخبگان ملموس نبوده است».
رسانه حکومتی: ماجرای سیسمونی اولین موضوع نبود و آخرین هم نیست
ماجرای رسوایی سیسمونی گیت قالیباف هم‌چنان سوژه شبکه‌های اجتماعی از یک‌سو و از سوی دیگر نمود بیرونی جنگ باندی درون نظام ر ا به تصویر می‌کشد که ادامه انعکاسات آن در رسانه‌های حکومتی می‌توان مشاهده کرد.
همدلی به‌نقل از یک حقوق‌دان و استاد دانشگاه نوشت:... چرا ماجرای خرید سیسمونی یک مسئول عالی‌رتبه ایرانی (؟!) این‌قدر در جامعه و فضای رسانه‌یی کشور موردتوجه قرار گرفته است؟ پاسخ روشن است؛ اغلب مسئولان ایرانی دچار تناقض‌های جدی هستند و رفتار و گفتارشان اصلاً و ابداً با یکدیگر همخوانی ندارد. آنان از یک‌سو در تریبون‌های مختلف دم از مقاومت و قناعت می‌زنند و راه پیروزی را چنین می‌دانند اما در رفتارشان نه مقاومتی دیده می‌شود و نه قناعتی. چرا که خود و خانواده‌شان ساکن لوکس‌ترین خانه‌های بالای شهر و زیر پای فرزندانشان خودروهای لاکچری است.
هم‌چنین این‌ها از بهترین و متنوع‌ترین رانتها سود برده و به‌طور کلی زندگی‌شان در قامت زندگی افراد تحریم زده و دچار مشکل اقتصادی نیست.
. کسانی که مدام مردم را به مقاومت و صبوری دعوت می‌کنند، طبیعی است که از نظر مردمی که همه سختی‌ها را تحمل می‌کنند، حق ندارند خود و خانواده‌شان یک رفاه عجیب و ثروت افسانه‌ای داشته باشند.
ا در ایران ما ریا و تزویر به‌قدری شدت دارد که دامن کسانی را می‌گیرد که در مقام یک مسئول حرف و عملشان با هم تفاوت دارد. ماجرای سیسمونی اولین موضوع نبود و آخرین هم نیست.
رسانه حکومتی: گرانی مسکن و زندگی اشتراکی چند خانواده در یک واحد مسکونی، کانکس‌نشینی، اتوبوس‌خوابی، انبارخوابی، پشت‌بام خوابی
افزایش ۷برابری قیمت! عنوان مطلب ۵اردیبهشت روزنامه حکومتی ستاره صبح است که به افزایش سرسام‌آور قیمت مسکن که منجر به آوارگی اقشار مختلف مردم شده است اعتراف می‌کند.
ستاره صبح نوشت: متأسفانه در سال‌های اخیر کانکس‌نشینی، اتوبوس‌خوابی، انبارخوابی، پشت‌بام خوابی، اجاره یک اتاق، زندگی‌اشتراکی چند خانواده در یک واحد مسکونی ناشی از گرانی مسکن و اجاره بوده است. شوربختانه این فرایند سال‌هاست که ادامه دارد و بدتر آن که روند آن افزایشی است...
بر اساس آمار بانک مرکزی متوسط قیمت فروش هر متر خانه در تهران از ۵میلیون تومان در پایان سال۱۳۹۶ به ۳۵میلیون تومان در پایان اسفندماه سال گذشته رسیده است، یعنی بیش از ۷برابر رشد داشته است. .
متوسط قیمت هر متر خانه در تهران در ابتدای سال۱۳۹۹ با قیمت ۱۵میلیون و ۳۰۰هزار تومان شروع کرد و در پایان به ۳۰میلیون و ۲۷۰هزار تومان رسید.
در ابتدای سال گذشته نیز، متوسط قیمت فروش هر متر خانه در تهران ۲۹میلیون و ۳۲۰هزار تومان بود اما با گذشت ۱۱ماه به ۳۵میلیون و ۱۲۰هزار تومان رسید. .
بیش از ۵۰درصد درآمد خانوارها صرف هزینه‌های مسکن می‌شود. .
رسانه حکومتی: ترک‌های فرونشست اصفهان به دیوار خانه‌ها و بناهای تاریخی شهر رسید
بحران فرونشست در ۱۸استان کشور، عنوان روزنامه حکومتی اعتماد ۵اردیبهشت است که به فجایع اکو سیستمی در حاکمیت آخوندی که هم‌اکنون در حال گسترش به کلان استانهای کشور است اعتراف می‌کند.
اعتماد با ذکر یک نمونه آن نوشت: ترک‌های فرونشست اصفهان به دیوار خانه‌ها و بناهای تاریخی شهر رسید ریختگی خیابان آمادگاه در نوروز امسال و خیابان آپادانا و حکیم نظامی در دو هفته گذشته زنگ خطر را در اصفهان به صدا درآورده است. .
طبق اعلام کارشناسان استانی، رقم فرونشست در دشت اصفهان به ۱۵ سانتی‌متر رسیده در حالی که طبق استاندارد جهانی، فرونشست ۴ میلی‌متر به منزله «بحران» است. .
به‌دنبال ۴بار فرونشست طی ۲۰روز آغازین امسال در شهر اصفهان، تردد شهری و سیستم حمل ونقل عمومی مختل شده و معلوم نیست تا چه زمانی، زندگی در این استان به‌دلیل تشدید خطر فرونشست زمین غیرممکن خواهد شد. .
اعتماد به‌نقل از دیگر کارگزاران در استانهای شمالی نوشت: مسئولان استان گلستان هم اخبار مشابهی درباره تشدید فرونشست در این استان شمالی کشور داشتند و مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان گلستان خبر داد که عمق فرونشست در برخی نقاط استان و از جمله شهرستانهای بندر ترکمن، سرخنکلاته و جلین، به ۳۰ سانتی‌متر رسیده است. .
اعتماد در مورد فرونشست در تهران و دیگر نقاط نیز افزود: نرخ فرونشست در تهران ۱۸۰ میلی‌متر شهریار ۳۱۰ میلی‌متر و ورامین ۲۰۰ میلی‌متر در سال است.
روزنامه حکومتی همدلی ۵اردیبهشت، به زبان معکوس حذف محسن رضایی معاون اقتصادی جلاد آخوند رئیسی را ناشی از جنگ قدرت در آشفته بازار درون مافیای حاکمیت توصیف کرد.
همدلی نوشت: محسن رضایی این بار هم ناکام ماند. تلاش‌های او برای اعمال نظراتش و تصمیم‌گیری در حوزه اقتصاد به‌نظر می‌رسد که به مذاق دولت خوش نیامده و در دولت منزوی شده است. .
همدلی افزود: کم‌کم با بروز مشکلات متعدد در اقتصاد ایران و ادامه یافتن تحریم‌ها شرایط دشوارتر شد و به همین خاطر بیشتر توجهات متوجه تیم اقتصادی دولت رئیسی شد؛ تیمی که در آن برای اقتصاد تصمیم‌گیران زیادی وجود دارد (!).
در همین رابطه پزشکیان نماینده مجلس ارتجاع با بیان این‌که «وقتی تصمیم‌گیریها به‌صورت جداگانه انجام می‌شود» تصویر کلی از آشفته بازار دولت آخوند رئیسی را به نمایش گذاشت و گفت: «مشکلاتی که الآن در کشور وجود دارد این ناهمآهنگی را ایجاد می‌کند، به این دلیل که نقشه مشخصی برای حل مشکلات وجود ندارد. وقتی ما نقشه نداریم، طبیعتاً هر واحدی برای خودش تصمیم می‌گیرد. در شرایط کنونی وقتی تصمیم‌گیریها به‌صورت جداگانه انجام می‌شود طبیعی است که شاهد ناهمآهنگی باشیم. . (روزنامه حکومتی همدلی ۵اردیبهشت).
بیگدلی تحلیلگر حکومتی: ما تنها زمانی می‌توانیم در مذاکرات به نتیجه برسیم که انعطاف پذیر وارد مذاکرات شویم
بیگدلی تحلیلگر حکومتی دوشنبه ۵اردیبهشت، با اعتراف به اقتصاد فروپاشیده نظام و تعادل کنونی در مذاکرات هسته‌یی با بیان این‌که زمان علیه ماست، به پیامدهای چشم‌انداز پیش روی هشدار داد و تنها راه را پذیرش جام‌زهر توصیف کرد.
بیگدلی:... مقامات آمریکا بر این باور هستند که تحریم سپاه در درون برجام نبوده، بلکه اتفاقی بوده که بیرون از برجام رخ داده است. آمریکایی‌ها عنوان می‌کنند اگر قرار است سپاه را از لیست تحریم‌ها خارج کنند در مقابل ایران نیز باید متعهد شود که در برخی رویکردهای منطقه‌یی خود تجدیدنظر کند. .
ما تنها زمانی می‌توانیم در مذاکرات به نتیجه برسیم که با یک دیپلماسی قوی و انعطاف پذیر وارد مذاکرات شویم (؟!). بدون تردید با این انتظار که همه تحریم‌ها باید برداشته شود تا ایران به تعهدات برجامی خود عمل کند، مذاکرات به نتیجه مطلوب نخواهد رسید. هدف برخی این است که با اتکا به منابع داخلی به اقتصاد کشور سامان بدهد که و اقتصاد فعلی ما به این سادگی احیا نمی‌شود. به‌خاطر عدم امنیت سرمایه‌گذاری.
در این میان یک نکته و نگرانی وجود دارد و آن هم این است که دولت و تیم مذاکره‌کننده درگیر مشکلات داخلی شوند و موقعیت را از دست بدهند یعنی تیم مذاکره‌کننده ما بیش از آن که دلواپس و بی‌قرار مذاکرات وین باشد، پاسخگوی برخی چالشهای داخلی شود و همین امر نیز سبب تأخیر در حصول توافق شود (روزنامه حکومتی آرمان ۵اردیبهشت).
احتمال استیضاح وزرای کار، راه، اقتصاد، صمت، کشاورزی و بهداشت
روزنامهٔ حکومتی شرق با اشاره به بروز شکاف بین مجلس ارتجاع و دولت رئیسی نوشت: وقتی ۲۲۰ نماینده اصول‌گرای مجلس یازدهم طی نامه‌یی از رئیسی خواستند کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری شود، چنین باوری نداشتند. حتی وقتی ۲۵۰ نماینده از سایر رقبای انتخاباتی او که البته پوششی خوانده می‌شدند، خواستند به نفع رئیسی کنار بروند هم تصور نمی‌کردند این یکدستی قدرت به این زودی وبال گردنشان شود؛
این روزنامهٔ حکومتی می‌افزاید: با بالا گرفتن مشکلات اقتصادی، افزایش نرخ تورم، افزایش افسارگسیخته نرخ مسکن و بازار خودرو و ارز و... موج تذکر و سؤال روی سر وزرای مورد وثوق بهارستان‌نشینان سرازیر شد. اما وقتی بی‌توجهی وزرا را نسبت به بعد نظارتی مجلس دیدند و در جلسات کمیسیون‌ها برای پاسخ‌گویی حاضر نشدند، استیضاح را راه چاره‌ای برای پاسخ‌گو کردنشان دیدند؛ بنابراین استیضاح وزیر کار، راه، اقتصاد، صمت، کشاورزی و بهداشت را کلید زدند که البته استیضاح سه وزیر کار، اقتصاد و صمت بیش از دیگران جدی شد. (روزنامه حکومتی شرق ۵اردیبهشت).
