اعتراف‌های ناگزیر به سیاست ضدمردمی نظام
روزنامه‌های حکومتی روز یکشنبه ۲۵آبان هم بیشترین مطالب خود را به انتخابات آمریکا و پیامدهای پیروزی بایدن اختصاص داده‌اند. اما از آنجا که به اعتراف خود روزنامه‌ها، همه انتظار داشتند روز گذشته روحانی حاضر به پرداخت بهای دو هفته تعطیلی تهران برای قطع زنجیرهٔ شیوع کرونا بشود، اما نشد و به سیاست «شل کن سفت کن» ادامه داد، ناگزیر همهٔ باندهای حکومتی با فاصله گرفتن از این تصمیم جنایتکارانهٔ حکومتی، کاسه کوزه را بر سر باند روحانی شکسته‌اند.
جهان صنعت نوشته است: «مسلماً این بار هم عواقب خیلی بدی را با جان انسانهای زیادی پرداخت می‌کنیم... مسأله اصلی این است که در خصوص پیشگیری و شیوع بی‌حد و نصاب ویروس کرونا متأسفانه تفکری که از ابتدا حاکم شده یک تفکر کاملاً اشتباهی بوده است. چه‌بسا تاکنون دولت هیچ همتی برای کنترل این ویروس نکرده است.»
رسالت از باند مؤتلفه نوشته است: «برخی کارشناسان علت تعلل دولت در اخذ تدابیر خاص کرونایی را نگرانی از بابت اقتصاد مردم عنوان می‌کنند؛ دو نکته حائز اهمیت است؛ نخست آن که چه کسی باور می‌کند دولتی که ۷سال از عمرش را صرف فاتحه‌خوانی برای اقتصاد کشور کرده، یک‌شبه نگران معیشت مردم شده باشد! دوم آنکه؛ اقتصاد مردم به چه قیمت؟ به قیمت مرگ روزانه هزار ایرانی؟ جان مردم باید در گروی حیاتِ اقتصاد فلج دولت تدبیر قرار بگیرد؟».
وطن امروز با تیتر «تدبیر و کووید» نوشته است: «پیشنهاد متخصصان برای تعطیلی ۲ هفته‌یی کانون‌های بحران، دیروز در جلسه ستاد ملی مبارزه با کرونا به ریاست حسن روحانی تصویب نشد مسئولیت افزایش آمار مرگ‌و‌میر ناشی از کرونا برعهده کیست؟».
و جوان وابسته به سپاه پاسداران هم در تیتر بزرگ صفحه اولش نوشته: «دولت بار تعطیلی را بر نداشت». و در ادامه افزوده است: «مجموعه دولت به‌دلیل ملاحظات اقتصادی و تنگنای معیشتی مردم- که همین موضوع هم ناشی از سوءمدیریت‌های اقتصادی دولت است- حاضر به پذیرش قرنطینه کامل نشده است».
کابوس تشدید انزوای رژیم با پیروزی بایدن
امروز هم روزنامه‌های هر دو باند حاکم از تشدید انزوای رژیم در اثر پیروزی باید ابراز نگرانی کرده‌اند.
اظهارات مشاور ارشد اوباما و کاندیدای عضویت در کابینهٔ بایدن را همهٔ روزنامه‌ها انعکاس داده‌اند. همشهری از جمله به‌نقل از رابرت مالی نوشته است: «نکته اصلی این خواهد بود که شکل وضعیت منطقه تغییر کند تا گفتمانی میان رژیم ایران، عربستان سعودی و امارات متحده ایجاد شود. این یک شرط مهم برای گذر روابط تهران-واشنگتن به مرحله‌ای بالاتر است».
همدلی هم نوشته است: «موضوع مذاکره بایدن با طرف‌های مذاکره ۵ به‌علاوه ۱ می‌تواند منع ساخت سلاحهای بالستیک و دوربرد از یک‌سو و مسائل منطقه‌یی و محدود کردن حوزه نفوذ و کمک ایران به ملت‌های مورد تجاوز قرار گرفته مانند یمن و کاستن نفوذ رژیم ایران بر دولتهای سوریه و عراق باشد. این امر در جهت استراتژی تأمین امنیت دو پایه‌یی آمریکا در خاورمیانه که امنیت اسراییل و عربستان سعودی است، صورت می‌گیرد.»
آفتاب یزد هم پس از معرفی برخی چهره‌های احتمالی در دولت بعدی آمریکا نوشته است: «آنها می‌خواهند تحریم‌ها علیه ایران را در سال۲۰۲۱ به‌عنوان برگ برنده‌ای در مذاکرات نگه دارند. از دید آنها، آمریکا نخست گامی در این زمینه بر نمی‌دارد. در نهایت آنها می‌خواهند برای یک توافق طولانی‌تر مذاکره نمایند.»
و روزنامه جوان هم تصویر منقبض تری از آینده نظام در دولت بعدی آمریکا داده و نوشته است: «حضور جو بایدن در کاخ‌سفید اروپا را امیدوار کرده تا به سبک و سیاق زمان اوباما با اعمال فشار‌های نو، به توافقات جدیدی در قالب پیمان هسته‌یی و موشکی و منطقه‌یی با ایران برسد... این‌که وزیر خارجه آلمان بعد از تماس با جو بایدن می‌گوید: «آلمان هم مانند واشنگتن با نقش بی‌ثبات‌کننده جمهوری اسلامی در خاورمیانه، برنامه موشکی این کشور و تهدیدهایش علیه اسراییل مشکل دارد» ناشی از تلقی مشترک اروپا و آمریکا درباره (نظام) است.»
