محرومیت زنان ایرانی از اشتغال
محروم بودن زنان ایرانی از اشتغال موضوع تازهای در حاکمیت زنستیز آخوندی نیست؛ حتی آمارها و دادههای رسمی و تهیه شده از سوی ارگانهای حکومتی، گوشههایی از فاجعه را نشان میدهند. بیکاری روزافزون زنان ایران و ستم مضاعف بر آنها در امر اشتغال در حالی است که اشتغال زنان یکی از عوامل توسعهیافتگی اقتصادی در کشورهای دیگر است.
در زمینهٔ محرومیت زنان از اشتغال، خبرگزاری ایلنا با استناد به مرکز آمار نوشت: «آخرین دادههای بازار کار نشان میدهند که وضعیت زنان در بهار ۹۸ نسبت به بهار ۹۷ وخیمتر شده و ۱۷۰هزار نفر از جمعیت فعال زنان کاسته شد. بدتر اینکه در بهار سال جاری، تعداد شاغلان زن نیز دچار ۳۲هزار نفر عقبگرد شد».(ایلنا ۱۴مهر ۹۸)
نرخ بیکاری نیز در میان زنان فارغالتحصیل نیز بهمراتب بیشتر از نرخ بیکاری در میان مردان فارغالتحصیل است.
معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده آخوند روحانی، در مورد نسبت بیکاری زنان تحصیلکرده نسبت به مردان گفت: «بیکاری زنان تحصیلکرده در اکثر نقاط کشور از جمله در روستاها ۳ تا ۴برابر مردان بیکار هستند».
ابتکار همچنین به این موضوع اشاره کرده بود که بهواسطه نبود شغل و نیاز زنان به درآمد ماهیانه، برخی از بانوان به کارهای غیررسمی با حقوق بسیار ناچیز روی آوردهاند و این آمارها نشان میدهد که اشتغال غیررسمی بانوان رو به افزایش است.(خبرگزاری ایلنا ۲۶مهر ۹۸)
زنان شاغل و کارگر هم در نظام ولایت فقیه جزو ارزانترین نیروی کار در ایران هستند.
بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس ارتجاع «افراد بیکار از جستجوی کار دلسرد شده و از بازار کار خارج شدهاند و در این بین سهم عظیم زنان با توجه به ترکیب ۵۰درصدی جمعیت زنان از جمعیت در سن کار، قابل تأمل و توجه است».(خبرگزاری فارس ۲مرداد ۹۸)
اخراج زنان از مشاغل دولتی و استخدام مزدوران حکومتی
سیر اخبار و گزارشات از روزنامههای رژیم آخوندی نشان از گسترش بیکاری بهدلیل اخراج و محرومسازی زنان شاغل در حکومت ولایت فقیه دارد. «سهم زنان از بازارکار سال به سال کمتر شده و در یک دوره ۱۰ساله ۵۰هزار زن شغل خود را از دست دادهاند».
لاف و گزاف روحانی درباره اشتغال زنان
آخوند روحانی در زمینهٔ اشتغال زنان نیز مانند سایر زمینهها با وقاحت خاص خود دروغ میگوید و مدعی است که اشتغال زنان در دوره حکومت او رشد چشمگیری داشته است. او پیشتر در مورد رعایت حقوق زنان گفته بود که «در دولت یازدهم حضور زنان در زمینه اشتغال حضور پررنگی بوده است».(تلویزیون شبکه ۱ رژیم ۷آذر ۹۶)
وقتی به آمارها نگاه میکنیم درمییابیم که از یکطرف هرساله سهم اشتغال زنان در مشاغل دولتی کمتر شده و ممنوعیت اشتغال زنان در مشاغل گوناگون، بهصورت جریانوار در دولت روحانی گسترش پیدا کرده است.
بررسیهای مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی همین رژیم ـ که تنها بخشی از واقعیت را نشان میدهد ـ حکایت از این دارد که جمعیت زنان بیکار طی سالهای ۹۰ تا ۹۶ از ۸۳۰هزار و ۹۹۶نفر به بیش از یک میلیون و ۳۷هزار نفر افزایش یافته این آمار از افزایش ۲۰۰هزار نفری این جمعیت در این فاصله زمانی حکایت دارد.
رشد اشتغال زنان یا سرکوب قانونی؟!
البته سیاست زنستیزانه نظام ولایت از ابتدای ظهور منحوسش و بعد از غصب حق حاکمیت مردم ایران بر راندن زنان از صحنه فعالیتهای اجتماعی و اقصادی و سیاسی به کنج خانه بنا شد. بعد از اینکه رژیم آخوندی به خصوصیسازی روی آورد، بیشترین آسیب را زنان ایرانی در بخش اشتغال با اخراجهای اجباری و به بهانههای واهی حمایت از خانواده در قانون اساسیاش دیدند.
علی ربیعی، بازجو و شکنجهگری که امروز عنوان سخنگوی دولت را یدک میکشد، هنگامی که وزیر کار بود، در یک اعتراف آشکار گفت: «طی ۲۰سال گذشته بیکاری زنان ۵برابر شده است».(خبرگزاری ایرنا ۱۱شهریور ۹۶)
در حالی آمارهای حکومتی در منتهای فریبکاری از رشد نرخ اشتغال زنان میگویند که آمارهای ارائه شده از سوی وزارت کار آخوند روحانی درباره اشتغال زنان نشان میدهد در دوره ۵ساله از ۸۸ تا ۹۲، تعداد شاغلان زن تحت حاکمیت آخوندها با کاهش ۱۴٫۲درصدی مواجه بوده است. در سال ۸۸ نزدیک به ۳میلیون و ۷۰۰هزار نفر از شاغلان کشور زن بودهاند. در حالیکه در سال ۹۲ این تعداد به حدود ۳میلیون و ۱۴۵هزار نفر رسیده است، یعنی تقریباً ۵۲۱هزار نفر از تعداد شاغلان زن کاسته شده است. به عبارت دیگر بهطور متوسط در هر سال، بیش از ۱۰۰هزار نفر از زنان شاغل در کشور از بازار کار خارج شدهاند. در این زمینه یک نوع وارونهگویی وجود دارد که بیشتر با هدف تبلیغاتی و معکوس نشان دادن واقعیتها صورت میگیرد.
روزنامه حکومتی شهروند(۷تیر۹۶) از زنانی با حقوقهای ۱۵۰هزار تومانی برای کار در مشاغل پایینتر از حد تخصصشان خبر داده است. این رسانه به زندگی اسفبار دختر کارگری اشاره کرده و از قول او مینویسد:
«۶ماه است که از حدود ۳ عصر تا ۱۲ شب در این فلافلفروشی کار میکنم، لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه پیامنور دارم و ماهی ۱۵۰هزار تومان حقوق میگیرم».
اشتغال زنان و نگاهی به آمار خود رژیم
مرکز آمار رژیم، نرخ بیکاری زنان را ۱۸٫۹درصد ارزیابی میکند: بیشترین سهم اشتغال زنان در بخش خدمات با ۵۳٫۴درصد و کمترین مربوط به بخش کشاورزی با ۱۹٫۷درصد است. همچنین سهم اشتغال در بخش خصوصی با ۷۷٫۳درصد بسیار بیشتر از اشتغال در بخش دولتی ۲۲٫۷درصد در بین بانوان است.
همانطور که اشاره شد آمار ارائه شده فقط یک فریب بزرگ است. بخش زیادی از زنان خانوادهٔ مقامات دولتی، جانبازان و معلولین جنگ در بخش دولتی استخدام شدهاند. رژیم آخوندی از طرفی استخدام زنان مزدور و سرکوبگر در گشت ارشاد و امر به معروف و بسیج و سپاه و بنیاد شهید و حوزه تبلیغات اسلامی و کمیتههای مخصوص زنان در مساجد محل... و تمامی ارگانها ی سرکوب دیگر را افزایش داده و از طرفی از بخش خدمات دولتی از کارگران زن کم کرده است.
چند نمونه از استخدام مزدور در ارگانهای سرکوبگر به نام اشتغال زنان
سایت حکومتی راه دانا: «بسیج خواهران در سطح کشور، ۲هزار خواهر بسیجی بهصورت نیمهوقت در ۳حوزه جذب و سازماندهی میشوند».
«مینو اصلانی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: در سال جاری شبکهای از اساتید، نخبگان و صاحبنظران در حوزه عفاف و حجاب تشکیل شد که طی آن ۵۲هزار دختر در حوزه آسیبشناسی حجاب و عفاف با آموزشهای لازم آشنا شدند».(خبرگزاری مهر ۲۴اسفند ۸۹)
این رنجنامه تنها اندکی از بسیار دردهای زنان ایرانی در نظام زنستیز آخوندی در زمینهٔ اشتغال بود. واقعیت این است فاشیسم مذهبی که به نیروی عظیم نهفته در زنان برای تغییر پیبرده، برای مهار آن دست به هر جنایت و رذالتی میزند؛ اما همانگونه که خانم مریم رجوی تصریح کرد رژیم آخوندی ضربه را از جایی خواهد خورد که اصلاً بهحساب نمیآورد.
آری زنان پیشگامان تغییرند و تغییر بزرگ در راه است.