رشد سرسام‌آور قیمت‌های مواد خوارکی تسمه از گرده اکثریت مردمی که به زیر خط فقر رفته‌اند کشیده در حالیکه که افزایش قیمتها هم‌چنان سربازایستادن ندارد.
از جمله قیمت لبنیات به‌طور سرسام آوری افزایش یافته و نسبت به سالهای گذشته ۶۰درصد افزایش یافته است.
تاکنون لبنیات غذای اصلی مردم تهدیدست به‌عنوان غذای بخور و نمیر بود زیرا سایر مواد غذایی از سفره آنان حذف شده است،
اقشار تهیدستی که توان تهیه غذای گوشتی و یا برنج ندارند با نان و پنیر یا نان و ماست رفع گرسنگی می‌کنند که با با گرانی روزافزون لبنیات، این مواد نیز از سفره بسیاری از آنها حذف شده است.
اضافه براین لبنیات که از سبد خرید دهک‌های فقیر حذف شده است، بنا به نوشته رسانه‌های حکومتی در حال حذف شدن از سبد خرید اقشار متوسط جامعه نیز است.
قیمت مواد لبنی در خرداد ماه:
شیر نایلونی ۹۰۰گرمی با میزان چربی ۱.۵درصد که تا پیش از این ۲۶۰۰تومان به فروش می‌رسید، به‌تازگی با افزایش قیمت ۲۳درصدی، ۳۲۰۰تومان عرضه می‌شود
پنیر ۴۰۰گرمی یو اف ۸۵۰۰تومان، پنیر ۲۱۰گرمی تتراپک ۵۸۰۰تومان و پنیر ۵۲۰گرمی تتراپک ۱۳۲۰۰تومان قیمت‌گذاری شده است.
به‌نوشته روزنامه حکومتی آرمان به نقل از کارشناس دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت «سرانه مصرف لبنیات در سال ۲۰۱۶در ایران در حالی ۲۷لیتر گزارش‌شده است که این سرانه مصرف در ایرلند و فنلاند به ترتیب ۱۲۵و ۱۲۰لیتر بوده است.
به گفته یک مقام وزرات بهداشت رژیم، «سهم خرید لبنیات در سبد غذایی خانوار کاهش یافته و حتی برخی از خانواده‌ها مصرف لبنیات آنها به‌صورت هفتگی یا ماهانه شده است با افزایش قیمت مواد غذایی، قدرت خرید اقشار متوسط و ضعیف کمتر می‌شود که از این قاعده، لبنیات نیز مستثنی نیست». (آرمان ۲۹تیر ۹۸)
پیش‌تر معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی با اشاره به تهی شدن سبد غذایی مردم از شیر و لبنیات عنوان کرد در حالی مصرف شیر برای هر فرد ایرانی در سال ۷۰لیتر است که این میزان در دیگر کشورهای دنیا ۱۶۰لیتر و در کشورهای اروپایی تا ۶۰۰لیتر می‌رسد.(سایت پارسینه ۳اسفند ۹۳)
وزارت آموزش و پرورش دولت آخوند حس روحانی هم به بهانه کمبود بودجه، شیر رایگان کودکان مدارس را قطع کرده است.
این وضعیت در مدارس ایران در شرایطی است که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته به شیر یارانه می‌دهند و از این طریق سلامت نوجوانان و کودکان خود را حفظ می‌کنند.
اما دولت ضدمردمی آخوندی نه تنها هیچ کمکی به مردم نمی‌کند بلکه با گران کردن روزافزون قیمت لبنیات تتمه آنرا هم از سفره مردم می‌رباید.
بر اساس پیش‌بینی کارشناسان حکومتی در سال ۹۸، مصرف لبنیات در کشور کاهش ۲۵درصدی خواهد داشت.
این وضعیت در شرایطی است که دولت نیز از صنایع لبنی حمایت نمی‌کند و این صنایع نیز مانند سایر صنایع کشور رو به ورشکستگی می‌روند.
در این زمینه خبرگزاری حکومتی تسنیم در مورد وضعیت صنایع لبنی اصفهان می‌نویسد: «اصفهان با تولید روزانه ۳۳۰۰تن شیر خام عنوان قطب تولید شیر خام کشور را به خود اختصاص داده است اما به‌نظر می‌رسد با افزایش قیمت فرآورده‌های لبنی و کاهش سهم آن در سبد غذایی خانوار، بازارهای مصرف داخلی و خارجی روزبه‌روز کوچکتر و به‌گفته فعالان این عرصه، کارخانجات صنایع لبنی استان اصفهان حتی به مرز ورشکستگی کشیده شوند زیرا بازارهای داخلی در نبود سیاست‌های حمایتی روزبه‌روز کوچکتر می‌شوند و از سوی دیگر، تولیدکنندگان که برای حضور در بازارهای جهانی به پشتوانه‌های مالی و حمایتی نیاز دارند از این کمک‌ها بی‌بهره مانده‌اند».(خبرگزاری تسنیم ۲تیر ۹۸)
حذف لبنیات از سفره بسیاری از مردم در شرایطی است که سوء تغذیه نیز مشکلی رایج برای اکثریت مردم شده و قطعاً باعث بروز مشکلات جسمی در میان کودکان و افراد مسن و تحمیل هزینه‌های سنگین درمان بر خانواده‌ها می‌شود.
بیماریهایی از جمله پوکی استخوان، سوء تغذیه، کندی رشد، بیماریهای لثه و دندان، کوتاهی قد و ناراحتی‌های پوستی و... از جمله تبعات این کمبود و مشکل می‌باشد.
در سالهای پیش علی‌اکبر سیاری معاون وزارت بهداشت رژیم آمار نگران کننده‌ای در مورد شیوع پوکی استخوان در میان مردم داد و گفت: «۴۰درصد زنان و ۳۰درصد مردان کشور مبتلا به پوکی استخوان هستند».
باحذف لبنیات از سفره های مردم آنها مجبورند برای گذران زندگی خود فقط نان خالی بخورند البته اگر امکان تهیه نان خالی را هم داشته باشند.
این وضعیت معلول سیاست‌های سیاست‌های غارتگرانه حاکمیت آخوندی و نابودی زیرساخت‌های تولید صنعتی و کشاورزی کشور است.
آن روی سکه سفره خالی مردم به زیر خط فقر رفته، زندگی‌اشرافی حاکمان و ولخرجیهای آنها است. در وضعیتی که سفره مردم محتاج شیر و پنیر به‌عنوان قوت لایموتشان است، آقا زاده‌های اقلیت حاکم در برج میلاد بستنی روکش طلایی ۲۵۰هزار تومانی به بالا می‌خورند.
واقعیتی که روزنامه حکومتی اعتماد ۱۷مهر ۹۳به آن اعتراف کرد: «تصور اول‌مان این بود که این غذاها برای هفت شب و هفت روز است چون هر چقدر حساب کردیم همه آنها در یک شب خورده نمی‌شدند. در این منو، نام غذاهایی بود که بعضی از آنها اصلاً به گوش‌مان نخورده بود و توانایی تلفظ کردن آنها را هم نداشتیم. جنس پارچه لباس زنان زربافت باشد یا در آن از الیاف طلا استفاده بشود. تمام لباس زنانه این مزون به اضافه دستمزد، پارچه، لوازم مصرفی و هزینه رفت و برگشت طراح اسپانیایی به‌طور میانگین از ۶۰میلیون تومان شروع می‌شود».
