گامهایی که علی خامنه‌ای برای یک‌دست کردن قدرت طی می‌کند، اینک یکی یکی از پرده بیرون می‌افتد. او ابایی برای توجیه یا پرده‌پوشی آنها ندارد. در سالهای قبل با شیادی ادعا می‌کرد که رئیس‌جمهور را مردم انتخاب می‌کنند و او دخالتی در این فرآیند ندارد و فقط صاحب یک رأی است.
«بنده یک رأی دارم، آن را در صندوق می‌اندازم. به یک نفری رأی خواهم داد، به هیچ‌کس دیگر هم نخواهم گفت که به کی رأی بدهید، به کی رأی ندهید». (خامنه‌ای. ۱فروردین۸۸)
«بنده در انتخاباتها دخالت نمی‌کنم؛ هیچ‌وقت به مردم نگفته‌ام و نمی‌گویم این کس را انتخاب کنید، آن کس را انتخاب نکنید». (خامنه‌ای. ۱فروردین۹۶)
لیست خصوصیات رئیس‌جمهور!
برخلاف جانماز آب‌کشیدنهای قبلی، امسال خامنه‌ای از همان روز اول فروردین با خرمردرندی تمام خصوصیات رئیس‌جمهور مورد نظر خود را مشخص کرد؛ این خصوصیات را سایت او مانند خصوصیات یک کالا لیست کرد و دیگر سایت‌های تابعه، آن را به اشتراک گذاشتند.
خامنه‌ای برای این‌که بتواند این مهرهٔ مطلوب خود را از سازوکار انتخابات فرمایشی بیرون بکشد، علاوه بر نظارت استصوابی و فیلتر شورای نگهبان ارتجاع، قانون انتخابات خود را در مجلس ارتجاع نیز تغییر داد. حال فقط مانده است که نوع رنگ عمامه، سایز عبا و سایر خصوصیات ظاهری رئیس‌جمهور را مشخص کند؛ البته این کار را طبق تقسیم‌کار انجام شده، کارچاق‌کن‌ها و گماشتگان او انجام خواهند داد. واضع این تقسیم‌کار، آخوند مصباح یزدی بود. این جمله از اوست:
«گاهی رفتاری از یک شخصی [منظورش ولی‌فقیه ارتجاع] یک معنایی دارد و از دیگران معنای دیگری. این رفتار از آن شخص کاملاً صحیح و به‌جاست، اما دیگران نباید از آن تقلید کنند... این‌گونه رفتار مقتضای آن مقام است، نه مقتضای حق آن شخص...
[او از این جمله، نتیجهٔ زیر را می‌گرفت]:
[پیروان رهبر] باید زمینه را فراهم کنند، برای این‌که او بتواند آنچه را مصلحت اصلی می‌داند، اعمال کند».
کیهان شریتعمداری، بنگاه ناگفته‌های خامنه‌ای
خامنه‌ای بر این اساس القائات مصباح یزدی، «ناگفته»
هایی دارد که گماشتگان او آن را بیان می‌کنند. در ماجرای مشخص کردن سایز و رنگ رئیس‌جمهور و حتی اسم او، طی یک اقدام هماهنگ شده، این مهم به حسین شریعتمداری واگذار شد تا در کیهان بنویسد:
«در جبهه انقلاب چندین نفر اعلام آمادگی کردند که افراد خوبی هستند اما خوب بودن کافی نیست و اگر همه با هم در انتخابات حضور یابند، تنها رأی شکسته می‌شود».
او سپس با مطرح کردن نام ابراهیم رئیسی، قاتل ۳۰هزار سربدار آزادی و کاندید مغبون خامنه‌ای در انتخابات قبلی، گفت:
«درباره آقای رئیسی نیز دو دیدگاه وجود دارد، هر دو دیدگاه ایشان را قبول دارند اما یک عده موافق حضورشان هستند و برخی مخالفند. موافقان حضور ایشان معتقدند آمدن آقای رئیسی باعث اجماع می‌شود و چون نامزدهای جبهه انقلاب ایشان را شایسته می‌دانند و به اسلام و انقلاب فکر می‌کنند با حضور جناب رئیسی کنار می‌روند».
نکتهٔ قابل توجه این‌که پاسدار شریعتمداری پیشاپیش در مورد کاندید شدن حسن خمینی، حرفهای اندرونی بیت خامنه‌ای را لو داد.
«کسانی این روزها نوه ایشان را برای ریاست‌جمهوری معرفی می‌کنند در پی سوءاستفاده از جایگاه (خمینی) هستند. نگاهی به سوابق و مواضع برخی از آنان نشان می‌دهد که ارادت چندانی به امام راحل نیز ندارند... حجت‌الاسلام سید حسن خمینی هم باید مواضع را ارزیابی کنند و اشتباه نکنند چرا که جریان مقابل می‌خواهد این شخصیت را فدایی خود کند». (کیهان. ۲۲فروردین۱۴۰۰)
آخوند محمد زارع فومنی که گویی مترصد طرح این موضوع از سوی حسین شریعتمداری بود، همزمان اعلام کرد:
«احتمال می‌دهم در دقایق آخر سید حسن خمینی وارد انتخابات شود. با شنیده‌هایی که من دارم و رایزنیهایی که انجام شده، خیلی از گروهها با او جلسه برگزار کردند و خود او هم مایل به آمدن است.
دوستان اصلاحات منتظر طرف مقابل هستند که ببینند گزینه آنها چه کسی خواهد بود و اگر سید ابراهیم رئیسی و یا فرد قوی‌تر از او وارد شود، ما نیز سید حسن خمینی را وارد انتخابات خواهیم کرد». (یکتا. ۲۲فروردین۱۴۰۰)
حذف ناگهانی حسن خمینی
یک روز بعد از تک و پاتک گماشتهٔ خامنه‌ای با اصلاح‌طلبان قلابی، یاسر خمینی به‌صورت ناگهانی خبر حذف کاندیداتوری حسن خمینی از سوی خامنه‌ای را رسانه‌یی کرد.
«رهبر انقلاب کاندیداتوری ایشان در انتخابات را به صلاح ندانستند و با بیان این‌که حاج حسن آقا را مانند فرزند خود می‌دانند، از ایشان خواستند که در شرایط فعلی به این عرصه ورود نکنند». (انتخاب. ۲۳فروردین۱۴۰۰)
ریلی که در حذف حسن خمینی از شطرنج انتخابات نمایشی طی شده، مشابه ریلی است که در جریان کاندیداتوری پاسدار احمدی‌نژاد برای دور دوازدهم انتخابات ریاست‌جمهوری رژیم طی شد. خامنه‌ای در این نمایش به صراحت گفت که مخالف «دوقطبی شدن»! انتخابات است. در مورد کاندید شدن احمدی‌نژاد هم با لحنی تحقیرآمیز اعلام کرد:
«یک آقایی آمد پیش من. من هم ملاحظه حال صلاح خود او و صلاح کشور به او گفتم در فلان قضیه شرکت نکنید. نگفتم هم شرکت نکنید گفتم صلاح نمی‌دانم. با ملاحظه حال مخاطب به آقایی توصیه می‌کنیم یک دوقطبی در کشور ایجاد می‌شود. دوقطبی مضر است به‌حال کشور. من صلاح نمی‌دانم. یکی بگوید گفته یکی بگوید نگفته. چرا پشت بلندگو نگفته؟ این هم پشت بلندگو». (تابناک. ۵مهر۹۵)
«صلاح نمی‌دانم»!
فعل «صلاح ندانستن» یا «صلاح نمی‌دانم»! هم در مورد حسن خمینی به‌کار رفته، هم در بارهٔ احمدی‌نژاد. طبق معمول هم آنها به دیدار خامنه‌ای رفته‌اند؛ نه این‌که خامنه‌ای آنها را احضار کرده باشد!
حذف پیشاپیش حسن خمینی، حتی قبل از آن که او اعلام کاندیداتوری کند، بیانگر خیز خامنه‌ای برای جراحی نظام و بیرون کشیدن گماشتهٔ مورد نظر خود از اتاق تجمیع آرا در یک انتخابات نمایشی است؛ انتخاباتی که این روزها به یک جنگ قدرت بین باندهای مافیایی حکومت تبدیل شده است و از منظر مردم و مقاومت ایران پشیزی ارزش ندارد.
رأی هر ایرانی شرافتمند سرنگونی این نظام با تمام باندهای آن و انتخاب یک جمهوری دمکراتیک و مستقل و مبتنی بر جدایی دین از دولت و برابری زن و مرد و آزادی و برابری همهٔ ادیان، اقلیتها و ملیت‌هاست.
