جمعی از زنان زندانی سیاسی در بند زنان اوین روز سهشنبه ۹مرداد۱۴۰۳در بیانیهیی که «عصیان و شورش خلق به ستوه آمده از سانسور و سرکوب و اعدام» در آن شعله میکشد، اعلام کردند:
رژیم میخواهد با به بند کشیدن زنان آزاده و رها از افکار بورژوایی و ارتجاعی و استثماری، و زنانی که توانایی، قدرت و ظرفیت شکستن همه موانع و درهم شکستن همه زنجیرهای ستم و بندگی را کسب کردهاند، با عصیان و شورش خلق به ستوه آمده از سانسور و سرکوب و اعدام سیستماتیک، مقابله کند و در برابر آن سد ببندد. اما هیهات!
ما جمعی از زنان زندانی سیاسی در بند زنان در اوین، همدوش و همپای برادرانمان در زندانهای مخوف ولایت فقیه در سهشنبههای نه به اعدام، ۲۷ امین سهشنبه را در حالی پشت سر میگذاریم که خبر صدور و ابلاغ حکم اعدام همبندی عزیز مان پخشان عزیزی و همچنین محکومیت و تهدید اعدام همبندیهای دیگرمان نسیم غلامی و وریشه مرادی را هم شنیدهایم. اخباری که شنیدنش هر انسان آزادهای را میلرزاند.
این دختران و زنان، با رزم و ایستادگی خود، چنان پنجه بر چهره مخوف ارتجاع کشیدند و آنچنان سیلی محکمی به گونهاش نواختند که از شدت ضعف دست به چنین اقداماتی و صدور احکام ظالمانه و غیرانسانی علیه زندانیان سیاسی و بهخصوص زنان زندانی میزند تا مانع روئیدن جوانههای دیگر شود. غافل از آنکه، جوانهها بهدور از چشم دیکتاتوری شیخ و تمامی تمهیدات شاه متعفن و اصلاحطلبان قلابی، روییدند و اکنون به ثمر نشستهاند... و میروند تا در کنار خلق قهرمان ایران، رژیم پلیدش را از بن بسوزانند.
بیانیه میافزاید: اکنون ما کانونهای شورش و قیام در قلب زندانهای مخوف این رژیم، با مرزبندی در مقابل شیخ و شاه دست در دست دیگر زندانیان در سهشنبههای نه به اعدام فریادهایمان را در هم گره میزنیم، تا صدایمان را به گوش جهانیان برسانیم؛ صدای پخشان عزیزی را که مظلومانه به اعدام محکوم شده است و صدای همه زندانیانی که هر روز به مسلخ میکشند.
بگذار تا رسانههای رسوای ارتجاعی و استعماری هر چه میخواهند به سیه کاریهایشان ادامه دهند و صدای ما را سانسور کنند. آنچه بیگمان میآید درخشش خورشید رهایی و آزادی است که در تلألو انوار بیبدیلش هر چه سیاهی و پلیدی است دود میشود.
در همان روز (سهشنبه ۹مرداد) که زنان شجاع زندانی بیانیهٔ آتشین خود را منتشر کردند، زندانیان سیاسی اعتصابی در بیانیهیی دربارهٔ بیست و هفتمین هفتهٔ اعتصاب غذای خود، شمهیی از تمهیدات رژیم ضدبشری برای ارعاب عمومی و مقابله با زندانیان مقاوم را برشمرده و از جمله نوشتند: با سرعت گرفتن ماشین سرکوب و اعدام در هفته گذشته، شاهد اعدام دهها زندانی سیاسی، عقیدتی و عمومی در زندانهای سراسر کشور بودیم، در این میان، زندانی عقیدتی ـ سیاسی کامران شیخه بعد از ۱۵ سال زندان و شکنجه اعدام شد...
صدور و اجرای این احکام ضدانسانی و نقض حقوقبشر و بهویژه «حق حیات» در زندانهای جمهوری اسلامی که شاهد گسترش آن هستیم، در حالی است که در آخرین گزارش آقای جاوید رحمان «گزارشگر ویژه حقوقبشر در مورد ایران»، جمهوری اسلامی بابت کشتارهای خودسرانه در دهه ۶۰ و سال ۶۷، به جنایت علیه بشریت و نسلکشی محکوم شده و گزارشگر سازمان ملل در آخرین گزارش خود خواستار محاکمه عاملان آن شده بود.
بیانیه میافزاید: «کارزار سهشنبههای نه به اعدام» که این هفته شماری از زندانیان در «زندان نظام» شیراز به آن پیوستهاند، به ۱۷ زندان در سراسر کشور گسترش یافته است.