در محاصرهٔ بحرانها و در حالی که تنها روزنهٔ امید رژیم به اروپا و سازوکار مالی اروپا برای دور زدن تحریمهاست، اما تاکنون از اروپا هیچ چیز عاید رژیم نشده، چرا که اروپا اجرایی شدن اینستکس را موکول به دست برداشتن رژیم از پروژهٔ بمبسازی، پروژهٔ موشکی و دست برداشتن رژیم از دخالتهای منطقهیی کرده است. در مقابل حاکمیت آخوندی اروپا را تهدید به خروج از برجام کرده است و به این ترتیب رژیم اروپا را به چیزی تهدید میکند که اولین ضرر کنندهٔ آن خودش خواهد بود
پیام بازدارنده پمپئو
برایان هوک، نماینده ویژه وزارتخارجه آمریکا در امور ایران، روز گذشته ضمن ابراز تردید در مورد موفقیت دور زدن تحریمهای آمریکا گفت پومپئو «با پیام بازدارندگی ایران» به اروپا سفر کرده است.
برایان هوک استدلال کرد اینستکس «دو طرف دارد» و در این میان طرف ایرانی شرایط را برای عملی شدن اینستکس فراهم نکرده است.
اروپاییها چه جوری برخورد کردند
در مقابل سردمداران و مهرههای حاکمیت هم خشم و نارضایتی خود را از اروپا ابراز میکنند و از اینکه هیچ آبی از اروپا گرم نشده، سوزوگداز میکنند. از جمله خامنهای در سخنرانی ۲۴ اردیبهشت با سران و کارگزاران حکومتش گفت: «برای اصلاح امور هم چشم به خارج از کشور نداشته باشید؛ دیگران به ما کمکی نخواهند کرد [بلکه] ضربه میزنند؛ خارج به ما ضربه [میزند]. اروپا را ملاحظه میکنید؟ این کشورهای اروپایی که دیگر آمریکا نبودند، ما با اینها که دعوایی نداشتیم، ما که با اینها اختلاف نداشتیم، با بعضیشان بهاصطلاح روابط خوبِ دوستانه هم داشتیم. ملاحظه میکنید چه جوری برخورد کردند».
علی لاریجانی رئیس مجلس ارتجاع نیز گفت: «اروپاییها در طول حدود یک سال گذشته از زمان خروج آمریکا از برجام اقدام عملی را در خصوص مسائل بانکی در قالب برجام صورت ندادهاند. با وجود گذشت ده روز از فرصت دو ماهه به اروپاییها برای انجام اقدام عملی در خصوص تسهیل امور بانکی برای ایران در قالب برجام هنوز اقدام عملی از جانب آنها مشاهده نشده که البته پنجاه روز دیگر آنها برای این کار فرصت دارند».
اینستکسی که هیچ سودی ندارد
حاجی دلیگانی از اعضای باند خامنهای در مجلس ارتجاع هم آه و ناله کرد که «اروپاییها حتی همان اینستکسی را که میگفتند در واقع هیچ سودی برای ایران هم نداشت را نیز اجرایی نکردند و ما کوچکترین اقدام عملی از جانب اروپاییها شاهد نبودیم. امید داشتن به اروپاییها برای انجام اقدام عملی در دو ماه آینده کار بیهودهای است».
وضعیت متناقض نظام
واقعیت این است که در شرایط کنونی حکومت آخوندی وضعیت آشفته و متناقضی دارد، از یک طرف نیاز به کمک های اروپا ولو به حد بسیار کم و محدود دارد، از طرفی اتحادیه اروپا نیز تاکنون آنان را سردوانده است و اینستکس به وعده نسیهای تبدیل شده است.
با این حال برای اجرایی شدن اینستکس شروطی هم قایل شده است که گردن گذاشتن نظام به این شرایط، بهمثابه عبور ازمرز سرخهایی است که در مجموع و تاکنون بهمثابه یکی از اهرم بقای رژیم بوده است.
بر مبنای این وضعیت آشفته و متناقض است که سرمداران حاکمیت از یک طرف علیه اروپا و شروطشان موضع میگیرند، از طرف دیگر مانند همتی رئیس کل بانک مرکزی در اظهاراتشان درماندگی نظام را به نمایش میگذارند و ملتمسانه از اروپا میخواهند اگر نگران واکنش آمریکا در مورد نوع کالاهای صادراتی به ایران هستند، لااقل امکانپذیر بودن آن را با صدور کالاهای اساسی و دارو آزمایش کنند.
برمبنای این وضعیت متناقض، در حالی که خامنهای در زمینه رابطه با اروپا ابراز بدبینی میکند، و عناصری از حکومتش حتی اروپا را تهدید هم میکنند، رسانهها و مهرههایی از هر دو باند باز هم ناگزیر دست به دامان اروپا هستند که در وانفسای تنگنا و انزوای روزافزون و سایر بحرانهای سیاسی و اجتماعی نظام به کمک آنان بشتابند، و از نظام هم میخواهند در این شرایط بحرانی اروپا را از خود نراند.
بازی دیپلماسی
در این رابطه سایت عصر ایران مینویسد: « ایران باید در این بازی دیپلماسی حواسش به دوستان خود باشد. نباید دوباره در موضع انزوا قرار بگیرد و تبدیل به کشوری تنها در عرصه بینالمللی شود.
ایران حق دارد به کمکاریهای اروپا و دیگر کشورها اعتراض کند و از آنها بخواهد به تعهدات خود در قبال برجام عمل کنند اما تصمیمهای تهران نباید زمینهساز تنهایی ایران در برابر آمریکا و رؤسای ماجراجویش شود».
انتظار از اروپا
کمال خرازی از مهرههای نزدیک به خامنهای در حالی که شرایط را بسیار خطرناک توصیف میکند و هشدار میدهد که بایستی همه محتاط باشیم تا از هر گونه درگیری اجتناب شود، میگوید: «امیدوارم اروپاییها در این دو ماه کاری بکنند تا ایران مجبور نباشد از این جلوتر برود. ما انتظار داریم اروپا بهگونهیی عمل کند که توافق هستهیی حفظ شود و اقتصاد ایران بتواند کار کرد عادی خودش را داشته باشد».
خواست آمریکا و اروپا از رژیم
این وضعیت آشفته و متناقض رژیم در رابطه با اروپا و اینستکس از این واقعیت ناشی میشود که باز هم هیچ راهکاری ندارند جز اینکه دست به دامان اروپا شوند و فضاحت مواضع متناقض در رابطه با اروپا را هم به جان بخرد.
این در شرایطی است که اروپا هم در بسیاری از زمینهها در رابطه با حاکمیت آخوندی موضعی مشابه آمریکا دارد و نزدیک به ۸ بند از بیانیه ۱۲ مادهای شورای اروپا مشابه بندهای بیانیه ۱۲مادهای مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا است.
در جریان سفر اخیر وزیر خارجه آمریکا به بروکسل برای ملاقات با شورای وزیران اتحادیه اروپا، هایکو ماس وزیر خارجه آلمان پس از ملاقات با پمئو در رابطه با نزدیکی سیاست اتحادیه اروپا با آمریکا در توئیتر نوشت: «ما یک ملاقات دوجانبه با مایک پمپئو هم داشتیم. ما در رابطه با توافقنامه هستهیی رویکردهای متفاوتی داریم ولی یک هدف مشترکی داریم که ایران هیچ سلاح هستهیی نباید داشته باشد. در مورد نقش ایران در منطقه اختلافی وجود ندارد»
بهعبارت ساده و صریح، اروپا و آمریکا از رژیم میخواهند در این رابطه هم از مواضعش باید عقب بنشیند و کوتاه بیابد.
واضح است که عقبنشینی در این زمینهها بهمثابه از دست دادن یکی از پایههای بقایش میباشد.
این در شرایطی است که رژیم در بنبست جنگ و مذاکره، با بحران اجتماعی و نفرت عمیق مردم که خواهان سرنگونیاش هستند در سراشیب سرنگونی قرار دارد و با از دست دادن عمق منطقهایاش سرپوش سرکوبش را نیز از دست میدهد.