روز ۱۹تیر ۹۷ یک کارشناس حکومتی به اسم محسن زنگنه، از کارشناسان پایگاه موسوم به عمار، در یک برنامه تلویزیونی به گوشه‌هایی از فساد حکومتی در ایران و غارت حاکم بر نظام مالی کشور اشاراتی کرد و از جمله گفت: مردم عادی نمی‌توانند ۲/۵تن سکه خریداری کنند، مردم عادی پولی برای خرید ۳۸هزار سکه ندارند و... فروشنده سکه و خریدار هر دو، خود نظام است! و به این ترتیب به ابعاد فساد حاکم بر نظام اذعان کرد.
با توجه به موقعیت به‌شدت وخیم اقتصادی و بحرانی که گریبانگیر رژیم است به‌نظر می‌رسد رژیم از ترس انفجار اجتماعی هم که شده، بایستی تمام قوای خودش را بسیج کند که فساد را مهار بکند و به چپاول و غارت ترمز بزند، اما آنچه که ما در صحنه می‌بینیم این است که انگار فساد حکومتی در ایران خیلی بیشتر شده و شدت و گسترش پیدا کرده!
این دقیقاً ناشی از منطق موقعیت انقلابی جامعه ماست. رژیمی که غارتگری جزو ماهیتش است وقتی بوی سرنگونی به مشامش می‌رسد، غارت و چپاول مردم را، هم از طرق رسمی و هم از طرق غیررسمی تشدید می‌کند.
طرق رسمی و غیررسمی غارت یعنی چه؟
طرق رسمی و به‌اصطلاح قانونی مثل افزایش انواع مالیاتها و عوارض و وضع مالیاتها و عوارض جدید؛ گران کردن سرسام‌آور قیمت کالاها و خدماتی است که منحصراً دست خود دولت است، مثل سوخت، آب و برق و...
طرق غیررسمی مثل همین بحران ارز و سکه در همین صحبتی که از کارشناس رژیم نقل شد؛ مثل واردات بی‌رویه کالا توأم با رانت، مثل قاچاق کالا، خصولتی کردن منابع مختلف ثروت و بالا کشیدن آنها، قبضه کردن همه منابع تولید ثروت از صنایع و معادن و... توسط سپاه پاسداران و بیت خامنه‌ای، قاچاق مواد مخدر که سرنخ آن در دست خود رژیم و سپاه است.
آنچه که این انواع فساد را فاجعه‌بار می‌کند، فراگیری و سیستماتیک بودن آن است.
فراگیری و سیستماتیک بودن چپاول و فساد چیست؟
منظور از فراگیری و سیستماتیک این است که شیوه‌های غارتگرانه رژیم معمولاً تمام جمعیت کشور یا بخش عظیمی را دربرمی‌گیرد. مانند:
افزایش سرسام‌آور نقدینگی یعنی چاپ پول به‌طور افسارگسیخته و بدون پشتوانه که در همین چند سال سر کار آمدن دولت روحانی، حجم نقدینگی بیش از ۳برابر شده(یعنی قدرت خرید و سرمایه مردم به یک‌سوم کاهش پیدا کرده است).
مانند گران کردن سوخت و آب و برق، یا همین ترفند ۲برابر کردن بهای ارز طی ۲ماه که معنی آن این است که قدرت خرید پول در دست مردم طی این مدت نصف شد.
یا مثلاً دونرخی شدن قیمت ارز که نرخ رسمی ۴۲۰۰تومان بود و بانک مرکزی آن را در اختیار نهادهای قدرت یا عوامل خود قرار می‌داد و آنها یا از طریق واردات کالا یا به‌طور مستقیم در بازار ارز، به حدود ۲برابر نرخ رسمی آن می‌فروختند و تفاضل آن را به جیب خودشان می‌ریختند!
در مورد این‌که دولت خودش عامل بحران ارز است و گران شدن آن از ۳۵۰۰تومن به ۷هزار و ۸هزار تومان در عرض فقط ۲-۳ماه، زیر سر دولت است، خیلی حرفها گفته شده، ولی همیشه توسط دولت رد شده و روحانی این حرفها را جنگ روانی دشمن توصیف می‌کرد.
اما همین کارشناس حکومتی گفت:
«از ۲۶فروردین‌ماه تا ۱۶اردیبهشت یعنی کمتر از یک ماه، در ۲۰روز حدود تقریباً ۵۷تن سکه پیش فروش می‌شه یعنی بر اساس آمار خود بانک مرکزی ۷میلیون سکه پیش‌فروش می‌شه؛ هر سکه ۸گرم و ۳۳۳هزارم بگیرید، تقریباً می‌شه ۷تن سکه! ۲/۵تن‌اش را ما گرفتیم که اتفاقاً اون هم حالا بحثهایی هست.
سؤال برای مردم اینه که این ۵۷تن سکه‌‌یی که پیش‌خرید می‌شه پولش از کجا می‌آد؟ اون طوری که دوستان صحبت می‌کنند و فضای جامعه هست اینه که مردم بلند شدن پولهاشون رو از تو بانکها برداشتند، همه گفتن که بیایم بریم سکه بخریم! درسته؟... دوستان دولت هم میان به مردم توصیه می‌کنند که نگران نباشید ما سکه داریم، هجوم نبرید! حالا سؤال اصلی اینجاست. آیا واقعاً این قدر پول دست مردم هست که بخوان برن سکه بخرند»؟
بعد همین کارشناس حکومتی می‌گوید این چنین پول‌هایی دست بانکهاست! دست نهادهاست! و اضافه می‌کند:
« مردم این وسط کاره‌‌یی نیستد. بازار مسکن پولی که در بازار مسکن داره می‌چرخه ۸۱هزار و ۷۶۰میلیارد تومنه! ۸۱هزار و ۷۶۰هزار میلیارد تومن! اصلاً این پول با پول دست مردم چرخیده نمی‌شه!
و مجری نتیجه‌گیری می‌کند:
«اصلا مردم از این پولها ندارند و مردم نمی‌تونند بازار سکه و ارز رو متشنج بکنند؛ کار، کار نهادهای قدرتمنده، مثل بانکها، مثل مؤسسات مالی اعتباری، مثل کارخانجات معظم و...».
یا در مورد فساد سیستماتیک، آل اسحاق وزیر بازرگانی سابق رژیم در روزنامه آرمان می‌گوید:
«موضوع فساد اساساً یک سیستم است. ما یک فساد، یک مفسد و یک رانت فساد داریم. ما یک رانت، یک رانت‌خوار و یک فضای رانتی داریم. مهم این است که اگر فضا فسادزا باشد، به فرض هم که با افراد برخورد شود، ماجرا هنوز ادامه دارد چون آن فضا هنوز فسادزاست. مثل این‌که در محیطی آنفولانزا رخنه کرده باشد و فضا آماده شده باشد؛ حالا اگر بیماران مبتلا را هم معالجه کنید، نفرات بعدی مبتلا می‌شوند...
مهم‌تر از رانت‌ها، رانت‌ساز است. چه کسی این رانت را ایجاد می‌کند و کدامین فضا، فضای رانتی است؟ تا زمانی که فضای رانتی را از بین نبرید و با رانت‌ساز برخورد نکنید، مسأله حل نمی‌شود؛ یعنی یک وقت فساد ۱۰۰میلیونی برای کشور فساد بزرگی بود و به ۱۰۰میلیارد تومان رسید و این رقم به‌عنوان فساد بزرگ‌تر عنوان شد، ولی حالا که هزار‌میلیارد تومان شده و همین‌طور بالا می‌رود برای این‌که با رانت‌ساز برخورد نکنیم و آخرین حلقه را می‌گیریم، ولی فضای پشت صحنه، کار خودش را می‌کند... کسی که برای یک ساخت‌و‌سازی به شهرداری مراجعه می‌کند و باید از دم در تا آن بالا حق‌حساب پرداخت کند، اما ما یقه آخرین نفر را می‌گیریم... اگر بخواهیم آخرین حلقه از حلقه‌های فساد را بررسی کنیم عین همان آنفولانزایی می‌ماند که درمان نمی‌شود و همه‌گیر می‌شود. میکروب سر جای خودش هست که همان فضا، قانون و سیاست است که مهم‌تر است».
افشاگری حکومتی به‌مثابه «خودزنی»! برای چه؟
باندهای رژیم فقط گوشه کوچکی از فساد حکومتی در ایران را در جنگ قدرت درونی نظام برملا می‌کنند. خامنه‌ای فساد حکومتی را «اژدهای هفت سر» توصیف کرده است و رفسنجانی نیز یک بار همه افشاگری‌های انجام شده در مورد فساد نظام آخوندی با تمامی ابعاد سرسام‌آور آن را فقط «نوک کوه یخ فساد» آخوندی خواند. اما افشای فساد درونی رژیم حتی در همین حد محدود نیز در موقعیت انفجاری جامعه پیامدهای خطرناکی برای نظام آخوندی به‌دنبال دارد. اگر خامنه‌ای توان مهار جنگ قدرت باندهای درونی را داشت به قطع و یقین همین میزان محدود از افشای دزدی‌ها و چپاول‌های باندهای رقیب را متوقف می‌کرد. اما یکی از ویژگی‌های موقعیت انقلابی همین است که خامنه‌ای دیگر توان مهار باندهای درونی رژیم را ندارد.
روزنامه جهان صنعت(۲۷تیر) می‌نویسد: «...به‌نظر می‌رسد شرایط موجود بیش از آن که نشان‌دهنده یک جنگ اقتصادی با دیگر کشورها باشد، مؤید یک جنگ کاملاً داخلی است که هر ذی‌نفعی به‌دنبال به‌دست آوردن غنایم جنگی در آن است...».
یکی از شاخصهای ناتوانی خامنه‌ای در مهار بحران درونی رژیم این است که حتی در زمینه فساد هم مهره‌هایی از باندهای حکومتی به افشاگری در مورد فساد نهادهای وابسته به دفتر و بیت خامنه‌ای دست می‌زنند و می‌گویند اگر قرار است با فساد مبارزه شود در درجه اول باید به فساد در نهادهای وابسته به خامنه‌ای رسیدگی کرد.
گزارش رویترز از فساد مالی خامنه‌ای
اما بخش دیگر از این افشاگریها با این هدف انجام می‌شود که روی آتش خشم مردم، از طریق همدردی کردن با مردم غارت‌شده آبی ریخته شود. و این که گویا سردمداران رژیم هم می‌دانند که فساد هست و خودشان هم در حال مبارزه با آن هستند.
مصداق بارز و اعلای این قبیل خاک‌پاشیدن‌ها به چشم مردم، آن حرف‌های خود خامنه‌ای است که با وجود این‌که خودش سردسته همه باندهای دزد و غارتگر رژیم است؛ می‌گفت فساد یک اژدهای هفت سر است که یک سرش را که بزنی با ۶سر دیگرش حمله می‌کند! و این‌طوری می‌خواست با اپوزیسیون‌نمایی مسخره و رذیلانه، هم خودش را تبرئه کند و هم آبی روی آتش خشم مردم بریزد که البته در این شرایط، کار از این کارها گذشته و این حرفها از قضا مردم را بیشتر برانگیخته می‌کند.
