چند روز پس از کهکشان کبیر۴۰۳ و مفتضح شدن رژیم در محاکمهٔ۱۰۴ تن از مقاومت ایران توسط اکثریت ۳۴مجلس قانونگذاری و ۴هزار پارلمانتر در ۵۰کشور جهان، روز سه‌شنبه (۱۹تیر) در پانزدهمین جلسهٔ محاکمهٔ مجاهدین، آخوندکی که نقش قاضی را در این نمایش مسخره بازی می‌کند، ترس و آشفتگی خلیفهٔ ارتجاع از فعالیت و نقش هواداران مجاهدین در خارج از کشور را بروز داد و با تهدید آنها گفت: «این دادگاه اعلام می‌کند از این پس چنان‌چه ایرانیان خارج از کشور به‌دعوت مجاهدین در جلسه‌یی حاضر شوند به‌معنای هواداری از سازمان مجاهدین خلق است و قابل تعقیب کیفری در دادگاه هستند و این افراد قطعاً به‌کشور مسترد خواهند شد».
قاضی آخوندک اضافه کرد: «از وزیر امور خارجه می‌خواهم از این پس چنان‌چه ایرانیان خارج کشور به‌دعوت متهمین پرونده در هر کجا حاضر شوند به‌معنای هواداری از تشکیلات مجاهدین خلق است و قابل تعقیب در این دادگاه می‌شوند».
وی سپس برای محکم‌کاری افزود: «اتهام مجاهدین ”بغی“ یعنی شورش مسلحانه با هدف برهم زدن امنیت نظام است». یک آخوندک دیگر هم که عنوان کارشناس مسائل اعتقادی را یدک می‌کشید در تکمیل کشفیات قاضی آخوندک گفت: «این گروه باغی هستند که بالاتر از محارب است؛ اعمالی که اعضای مجاهدین انجام دادند علاوه بر این‌که محاربه محسوب می‌شود، بغی نیز هست. ۳ شرط برای محقق شدن عنوان فقهی بغی مطرح شده است؛ اول: از استحکامات برخوردار باشند که دفع شر آنها به‌جز قتال ممکن نباشد؛ دوم: از محدوده امام مسلمین خارج باشند و گردهم جمع شده باشند؛ سوم: شورش آنها بر مبنای تعبیر باطلی در عدم مشروعیت حکومت مستقر باشد و شمار آنها در حدی باشد که جز با تجهیز سپاه میسر نباشد. تک‌تک این شروط با سازمان مجاهدین خلق مطابقت دارد».
سرانجام قاضی آخوندک در منتهای درماندگی گفت: «در کمال اقتدار! به‌متهمان پرونده اعلام می‌کنم تا زمانی که فرصت دارند بازگردند و در قبال اعمالی که انجام داده‌اند از خود دفاع کنند».
آخوندک ابله با این عبارات بچه‌ترسان و مضحک که به‌دستور خلیفهٔ ارتجاع بر زبان راند، می‌خواست هواداران مجاهدین را بترساند؛ اما اساساً ترس اربابش را بروز داد و در عین‌حال چند واقعیت مهم را هم برملا نمود: اول، شدت سوختگی رژیم از فعالیت هواداران خارج کشور، به‌خصوص در کهکشان امسال و تظاهرات برلین. دوم اثربخشی این فعالیت‌ها که اگر چه چند هزار کیلومتر دورتر از مرزهای ایران انجام می‌شود، تا آنجا رژیم را آشفته می‌کند که آن را جنگ با خودش و اقدامی براندازانه تلقی می‌کند و برای کسی که حتی در یک میتینگ مجاهدین شرکت کند، حکم بغی، یعنی اعدام صادر می‌کند.
واکنش ایرانیان آزاده و اشرف‌نشانهای دلیر به‌این تهدیدهای مسخره، علاوه بر پوزخند، برپایی سلسله تظاهراتی بود که روز ۲۳تیر، چندین شهر در چند کشور اروپایی و کانادا را به‌هم پیوست. این سلسله تظاهرات از جمله در شهرهای استکهلم، پاریس، برلین، هامبورگ، برمن، دوسلدورف، هانوفر، اسلو، لاهه و تورنتو برگزار شد. تظاهر کنندگان با اشاره به دادگاه مسخرهٔ به‌اصطلاح محاکمهٔ ۱۰۴تن از مقاومت ایران، به‌طور معنی‌داری خود را نفر صد و پنجم و صد و ششم و الی‌آخر... معرفی می‌کردند و پرشور و پرطنین شعار می‌دادند: «خامنه‌ای جنایت‌پیشه دادگاه خلق در پیشه! ـ با دادگاه رسواتون آتش به‌سر تا پاتون! ـ آخوندک بی‌ریشه پاسخ تو آتیشه ـ پاسخ ما به‌جلاد، آتش سرخ قیام! ـ آخوندک قاضی‌نما، بیا بیا شعار ما، مجاهد افتخار ما! ـ انقلاب درس ماست، سرنگونی رسم ماست ـ ایران سراسر خیزش با کانون‌های شورش ـ قسم به‌خون یاران حاضر حاضر تا پایان! ـ پاسخ ما به‌جلاد آتش سرخ قیام! ما حامی مجاهدیم، شورشی و مبارزیم».
یاران شورشگر با این سلسله تظاهرات و با این تودهنی محکم، درس جانانه‌یی به‌خامنه‌ای و دادگاه دست‌ساز او دادند.
پیش از آن نیز سخنگوی مجاهدین در پاسخ به‌قاضی درمانده و شیخ و کارشناس شرمنده نظام گفته بود: «البته برای گسستن بند از بند نظام پلیدتان بازمی‌گردیم و حق یکایک جلادان و قضاییه آنان را ادا می‌کنیم.
شروطی که برای بغی و شورشگری علیه رژیم ضدبشری در مورد مجاهدین می‌گوید کاملاً درست است: استحکامات، تشکیلات، شورش علیه نظام و نامشروع شناختن، آن هم در حدی که جز با تجهیز سپاه پاسداران نمی‌توان با آن مقابله کرد.
لایحه و دفاعیه و حرف اول و آخر مجاهدین هم با شما و سر تا پای رژیم‌تان یک‌کلام بیشتر نیست: آتش!».
