«جراحی اقتصادی» یکی از اصطلاحاتی است که لق‌لق زبان پزشکیان شده و او در هر مصاحبه‌یی از آن نام می‌برد اما با جستجو در موضع‌گیریهای مختلف او، چیزی از محتوای این جراحی دستگیر کسی نمی‌شود. او در صحبت‌هایش در مشهد گفته است: «طبیعتاً باید در خیلی از قسمتها جراحی‌هایی داشته باشیم تا بتوانیم کشور را از این وضعیت بیرون ببریم».
حال وقتی کمی بیشتر صحبت‌های وی را بررسی کنیم، پی می‌بریم که یک نمونه از این جراحی اقتصادی، گران کردن نان، غذای اصلی مردم محروم بود که به‌طور متوسط ۷۰درصد افزایش یافت و دومین گام یا دومین نمونه هم گران کردن بنزین است.
پزشکیان چندین بار موضوع گرانی بنزین را لابلای حرفهای خود سرانده است. او در صحبت‌های روز ۶ شهریور ۱۴۰۳ خود گفت: «من (به‌عنوان دولت) پول گندم، پول دارو و پول نهاده و حقوق بازنشسته‌ها را ندارم، اما بنزین دلار ۵۰تومان را می‌فروشم ۱۰تومان. کدام منطقی این را از ما قبول می‌کند که ما داریم این کار را می‌کنیم؟». معاون او یعنی عارف هم ساز گران کردن بنزین را کوک کرده و گفته است: «آخه کدوم عقل سلیمی می‌گه بنزین را با دلار وارد کنید بیارید لیتری ۱۵۰۰تومان بفروشید».
اما از آنجا که هیچ «عقل سلیمی» دروغهای آخوندها را باور نمی‌کند، تمام این مظلوم‌نمایی‌ها درباره دلاری بودن واردات بنزین و ریالی بودن مصرف آن در داخل کشور نیاز به راستی‌آزمایی دارد.
قلی‌زاده، یک کارشناس رژیم در این باره گفته است: «همواره هم به این شکل بوده... یک کشتی نفت از کشور به سمت کشورهایی چون چین یا هند می‌رفت و سپس معادل همان بنزین وارد کشور می‌شد. در واقع این طور نیست که ما برای بنزین مصرفی در کشور معادل نرخهای جهانی آن را بپردازیم و واردات این حامل انرژی مهم، به شکل تهاتر است. به این ترتیب دلاری جابه‌جا نمی‌شود که بابت آن نگرانی باشد»! وی در همان مصاحبه به بیان دیگری فریب‌کاری پزشکیان را - که گویا در حال ضرر دادن و پرداخت یارانه به مردم ایران است - افشا می‌کند و می‌گوید: «مفهوم یارانه پنهان یک مفهوم جعلی است که به محمل گران‌سازی در ایران تبدیل شده است. با مقایسه قیمت میان بازار داخلی و بازارهای منطقه‌یی و بین‌المللی ادعا می‌کنند که سوبسیدی پنهان به برخی کالاها از جمله حامل‌های انرژی پرداخت می‌شود» (خبرآنلاین، ۱۹ شهریور ۱۴۰۳).
از سوی دیگر، مردم ایران با همسان کردن قیمت بنزین با قیمت‌های جهانی مشکلی ندارند فقط به‌شرطی که دستمزدها هم هم‌تراز کشورهای پیشرفته باشد، اما مهره‌های رژیم با دجالیت این موضوع را نادیده می‌گیرند. موضوع دیگری که آنها از رویش می‌پرند، مصرف بالای بنزین خودروهای بی‌کیفیت داخلی است که مصرف آنها دست‌کم ۱۲ لیتر در هر صد کیلومتر است در حالی که متوسط مصرف ماشینهای امروزی ۴ لیتر در هر ۱۰۰کیلومتر است! یعنی اگر ماشینهای تولید داخل با مشابه خارجی آن جایگزین شود، مصرف بنزین ایران یک‌سوم کاهش پیدا می‌کند. اما رژیم ماشینهای وارداتی را به قدری گران کرده تا مردم نتوانند بخرند و مجبور باشند از خودروهای ساخت شرکت‌های داخلی استفاده کنند. شرکت‌های ثروتمندی که در تیول عوامل رژیم است.
بعد از گرانی نان و بنزین، گام‌های بعدی پزشکیان برای جراحی اقتصادی، گران کردن کالاها، حذف آخرین یارانه‌ها، کم کردن خدمات اجتماعی، دزدی از صندوق‌های بازنشستگی و... خواهد بود.
به این ترتیب «جراحی اقتصادی» مورد اشارهٔ پزشکیان یعنی غارت و چپاول حداکثری! یعنی او می‌خواهد برای کسری بودجه و تأمین مالی دولتش تا جایی که می‌تواند دست در جیب اقشار محروم کرده و آخرین دارایی‌های آنها را سرقت کند.
