موضوع بازگشایی مدارس نمونهٴ گویایی از بن‌بست رژیم در مرحله پایانی است.
هفت ماه پس از بروز کرونا به‌روشنی پیداست که رژیم کمترین برنامه‌یی برای انطباق سیستم آموزشی کشور با وضعیت جدید ندارد؛ و در عوض سرنوشت ۱۵میلیون دانش‌آموز را بازیچه مقاصد خود قرار داده‌است. حال آن که آموزش و پرورش در همهٔ کشورها به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عواملی که حیات جامعه به آن وابسته است، از اولویت ویژه برخوردار است. لذا اکثر کشورهای جهان با بذل توجه ویژه و اختصاص بودجه کافی و استخدام پرسنل بیشتر برای غلبه بر اجبارات ناشی از کرونا، اجازه نداده‌اند که آموزش و پرورش تعطیل شود.
بازگشایی و علت اصلی سر در گمی نظام
علت اصلی سردرگمی رژیم برای همگان بسیار روشن است. کارگزاران نظام بدون تناقض برای خود بریده‌اند که حفظ نظام به هر قیمت اوجب واجبات آنهاست؛ لذا امنیت از نان شب هم برای رژیم واجب‌تر است.
خمینی دجال از روز اول تصریح کرده بود که «انقلاب برای خربزه نیست» و «آخرت» امت به «دنیای» آنها مرجح است! از این رو این وظیفهٔ سران نظام نیست که به «آب و نان»، «کار و مسکن»، «بهداشت و درمان»، «آموزش و پرورش» و سایر نیازهای اجتماعی بپردازند!
طی ۴دههٔ گذشته اصلی‌ترین اهرم رژیم برای مدیریت امور اجتماعی سرکوب و قوه قهریه بوده است. اما اکنون پس از قیام آبان۹۸ و بروز بلافاصلهٔ یک بلیهٔ طبیعی وضعیت به‌کلی دگرگون شده و آخوندها را در تنگنا گیر انداخته‌است.
پافشاری رژیم برای بازگشایی مدارس و سپس عقب‌نشینی از آن نمونهٔ گویایی از این تنگناست.
روحانی با اعلام این‌که دشمنان نظام می‌خواهند کشور را به تعطیلی بکشانند، تأکید کرد که مدارس بازگشایی خواهد شد. او غیر از یک مشت توصیه‌های «خشک و خالی» و بی‌هزینهٔ بهداشتی به بازگشایی مدارس و «آموزش حضوری» پافشاری کرد تا هم قیمت امکانات «آموزش آنلاین» را نپردازد و هم از ماندن دانش‌آموزان در خانه و بروز تبعات امنیتی‌ـ‌اجتماعی آن ممانعت کند. اما مردم با یک تودهنی محکم به رژیم ثابت کردند که در برابر این تصمیمات ضدمردمی رژیم مقاومت خواهند کرد و چنین شد.
گردش مالی ۲۴هزار میلیاردی پشت بازگشایی مدارس
در پی خودداری مردم از فرستادن کودکان خود به مدرسه اکنون مهره‌های خودی نظام از مقاصد دیگری که در پشت این تصمیم قرار دارد، پرده بر می‌دارند.
اردشیر مطهری نمایندهٔ مجلس ارتجاع روز ۱۸شهریور۹۹ در گفتگوی تلویزیونی با شبکهٔ ۵رژیم یک قلم از این مقاصد را فاش کرد. وی با اشاره به این‌که خیلی از «مدیران آموزش و پرورش خودشان مدارس غیرانتفاعی دارند» یکی از دلایل اصرار بر بازگشایی مدارس را مرتبط با سود کلان ۲۴هزار میلیارد تومانی آن دانست:
«اگر جمعیت آموزش و پرورش را دانش آموزانش را ۲میلیون حساب کنیم که در مدارس غیرانتفاعی یک گردش مالی ۲۴هزار میلیارد تومانی تو این حرکت هست شما نگاه کنید . . . اگر غیرحضوری باشد چه لزومی دارد بروند تو غیرانتفاعی خب می‌روند تو مدارس دولتی آنلاین به هر جهت ادامه تحصیل می‌دهند. یک آماری بنظرم کاهش داشت لذا این بازگشایی مدارس به‌نظر من اصل قضیه نیست و خود آموزش و پرورش می‌دانست سال تحصیلی گذشته و الآن در خصوص حضوری برگزار شدن مدارس چیزی است نشدنی مگر چه فرقی کرده؟»
این افشاگری دلیل نادیده‌گرفتن مجرمانهٔ جان میلیون‌ها دانش‌آموز توسط جانیان حاکم را روشن‌تر می‌کند؛ و معلوم می‌شود که سیاست «کلان تلفات و سپر انسانی برای جلوگیری از قیام و سرنگونی» تا کجا آبشخور همهٔ تصمیمات رژیم در وضعیت کنونی است. سیاستی که کرونا را مائده و نعمتی برای ادامهٔ حاکمیت ننگین نظام ولایت فقیه می‌داند.
سرپیچی مردم از فرمان حاکمان
عقب‌نشینی رژیم در قبال ایستادگی خانواده‌ها و مخالفت آنها با این سیاست ضدانسانی، که به منزلهٔ سرپیچی عمومی از فرمان حاکمان محسوب می‌شود، بیانگر شکنندگی وضعف رژیم در قبال یک جامعه جوشان و انقلابی است.
به این ترتیب پس از عقب‌نشینی رژیم از اعدام دستگیر شدگان قیام، اکنون عقب‌نشینی تلخ دیگری به‌رژیم تحمیل می‌شود.
که خود بیانگر این است که می‌توان و باید نظام ولایت را در هر زمینه‌ای به عقب‌نشینی واداشت از جمله هر مرگ بر اثر کرونا را به‌تیک‌تاک قیام و سرنگونی تبدیل نمود.
