اغلب روزنامه‌های حکومتی در روز شنبه هجدهم اردیبهشت، تیتر اصلی خود را به اشک تمساح خلیفهٔ ارتجاع برای فلسطین اختصاص داده‌اند. در کنار آن رویارویی باندها بر سر دو موضوع کرسی ریاست‌جمهوری نظام و مذاکرات وین دیده می‌شود. در حاشیهٔ این مطالب برخی از بحرانهای اقتصادی اجتماعی را مطرح کرده‌اند بدون این‌که به مبرم‌ترین مسائل روز از جمله کرونا و گرانی بپردازند.
در حالی که هنوز جریان رسمی نمایش انتخابات ریاست‌جمهوری نظام شروع نشده گفتید اغلب مطالب روزنامه‌ها به رویارویی حول این موضوع اختصاص یافته. روی چه نکاتی دست گذاشته‌اند.
جنگ گرگ‌ها در بازار کساد انتخابات
روزنامه‌های باند مغلوب به قانون ابلاغی شورای نگهبان واکنش نشان داده‌اند. به‌گفته این روزنامه‌ها اغلب کاندیداهای مطرح این باند با این قانون حذف شده‌اند. روزنامه‌های باند مغلوب هم هر یک به نوعی واکنش نشان داده‌اند. ولی همه روی کسادی نمایش انتخابات ریاست‌جمهوری تأکید کرده‌اند.
«ظریف روی مین رفت» عنوان مطلب روزنامه مستقل است که ضمن آه و ناله برای از دور خارج شدن ظریف از طرد تمام باندهای حاکم ابراز نگرانی کرده و نوشته است: «انتخابات به‌عنوان یک سرفصل مفصل و مهم دغدغه‌های زیادی را در دل خود دارد که متأسفانه این دغدغه‌ها از تقاضای کف جامعه فاصله گرفته از جمله مبحث کاهش مشارکت در انتخابات که از اسفند ۹۸ تا امروز نقل مجالس سیاسی است و حتی صدا و سیما هم که عمدتاً در جهت توجیه وضع موجود عمل می‌کرد به موضوع کاهش مشارکت اشاراتی داشته است و این اتفاق برای حیات سیاسی اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان خطر جدیست».
مستقل در مطلب دیگری با عنوان «با شعار یا نصیب و یا قسمت» بر ورشکستگی نمایش انتخابات تأکید کرده و نوشته: «هنوز هیچ انگیزه و توجهی از جانب مردم دیده نشده است. ظاهراًعملکرد دولت روحانی توانسته با یک زبان ساده و عامیانه برای جامعه رأی دهنده ناتوانی، ناکامی و ناکارآمدی تمام دولتهای ایرانی را توضیح دهد». مقصودش از دولتهای ایرانی، همان دولتهای نظام آخوندیست.
«سرنوشت اصلاح‌طلبان به شورای نگهبان گره خورده اسـت» عنوان مطلبی است در روزنامه آرمان که نوشته است: «شرایط امروز جامعه ایران نشان می‌دهد بخش‌هایی از جامعه قصد ندارند با توجه به چالشهای موجود در کشور در انتخابات شرکت کنند. این رویکرد در زندگی روزمره مردم و صحبت‌هایی که درباره آینده مطرح می‌کنند مشاهده می‌شود».
«محدود شدن دایره "انتخاب‌شدن" و "انتخاب‌کردن"» عنوان مطلبی است در ستاره صبح که به‌نقل از حسن رسولی، استاندار پیشین خراسان نوشته است: «جامعه ایران متأثر از مصائبی که بر آن گذشته و می‌گذرد در شرایط سختی است. این شرایط دشوار کشور در حوزه‌های سیاست داخلی و خارجی و منطقه‌یی و درگیریهای اقتصادی و گسستهایی که جامعه ما از آن رنج می‌برد از جمله چالشهای نسلی و قومی وضعیتی را فراهم کرده که افکار عمومی به طرز بی‌سابقه‌ای نسبت به امر انتخابات مأیوس و ناامید و روی‌گردان شده‌اند».
مذاکرات وین، نشانه‌های ضعف نظام
در روزنامه‌های دلواپسان مواضع تلویزیون حکومتی پرس.تی.وی که برخلاف اظهارات رسمی عراقچی است، منعکس و تأیید شده است. این شبکه در دعوای باندی کارش درز اطلاعاتی از جریان مذاکرات است که در اظهارات رسمی تیم مذاکره‌کننده رژیم دیده نمی‌شود. «نشانه‌های مذاکرات ضعیف» عنوان مطلب وطن امروز است که نوشته «» …. شبکه «پرس تی. وی» روز پنجشنبه اعلام کرد در ادامه زیاده‌خواهی‌های طرف مقابل (نظام) در مذاکرات برجام، آمریکا و طرف‌های اروپایی این بار خواستار تخریب سانتریفوژهای نسل جدید (ما) شده‌اند».
«توافق بدون لغو کامل تحریم‌ها توافقی بدتر از برجام است» تیتر درشت صفحه اول کیهان است که در آن از جمله نوشته است: «آمریکا و اروپا در پی آن هستند تا از نیاز دولت به نتیجه مذاکرات وین، حداکثر امتیاز را کسب کرده و از اضطرار دولت روحانی در آستانه انتخابات، میوه‌های برجامی خود را بچینند». در ادامه هم نوشته است: «کارشناسان معتقدند که در صورت کوتاهی دولت و صدور مجوز بازگشت بدون تضمین و تعهد آمریکا به برجام، قطعاً به فاصله چند روز تا چند هفته، شاهد تشدید تحریم‌ها خواهیم بود؛ با این تفاوت که در آن روز، آمریکا به‌عنوان عضو برجام، حتی در شورای امنیت هم طلبکار ما خواهد شد!».
«نقطه تعادل در داده و ستانده نشست وین»، عنوان مطلب جهان صنعت است که خطاب به دلواپسان مجموعه عناصر قدرت بین نظام و آمریکا را مقایسه کرده و نوشته: «توانایی‌های جمهوری اسلامی و آمریکا در اقتصاد، در سیاست جهانی و در داشتن توانایی نظامی و نیز توانایی‌های پنهان آشکار است. با مقایسه این توانایی‌ها و نیز سوگیری کشورهای عضو ۱+۴ می‌توان به این نتیجه رسید که آرزوها و آرمانها در جریان نشست وین در مرحله دوم اهمیت قرار دارند و باید با واقعیتها و حقیقت موجود برخورد کرد». این روزنامه در ادامه به‌صورت سربسته فضای انفجاری جامعه را به نظام گوشزد کرده و افزوده است: «اگر به این نتیجه رسیده‌ایم که ادامه وضعیت موجود باقی مانده توانایی‌های اقتصاد برای اداره بی‌دردسر جامعه را با بحران و پیامدهای ناشناس رو‌به‌رو می‌کند بهتر است در تعیین نقطه تعادلی داده و ستانده زودتر به نتیجه برسیم و در یک بازه زمانی مشخص نشست وین را به محلی برای دست‌کم یک مرحله از توافق و پیشرفت تبدل کنیم».
