فروش اعضای بدن و حراج آنها از طریق آگهی‌های دستنوشته بر دیوار شهرها و یا منتشرشده در اینترنت برای مردم ایران به امری عادی تبدیل شده است.
آگهی‌هایی که بیانگر فروش سلامت زندگی توسط عده‌ای از مردم فقرزده و محروم است تا بتوانند از طریق پول آن مرهمی بر زخم عمیق زندگی فقیرانه‌شان بگذارند.
آنچه که در جریان به حراج گذاشتن زندگی برای تهیه لقمه‌ای نان دردآور است، خیل جوانان فقیر و بیکاری است که اخیراً به جرگه فروشندگان اعضا و جوارح بدن پیوسته‌اند. جوانانی که زیر بار فشار اقتصادی و تنگای معیشت زندگی کمرشان شکسته و ناگزیر به فروش اعضای بدن نظیر کلیه، کبد، قرنیه چشم و… روی آورده‌اند.
اما آنچه که برای این مردم محروم دردآورتر است، دخالت مافیاهای رسمی و بیمارستانهای رسمی و اسم و رسم‌دار در بازار داغ خرید و فروش اعضا و جوارح بدنشان است.
مافیاها، مراکز و بیمارستانهای رسمی که از طریق در آمد خرید و فروش اعضای بدن مردم محروم و فقیر به سودهای بادآورده می‌رسند.
از جمله این مراکز انجمن بیماران کلیوی و بیمارستان موسوم به خمینی و... در تهران است که در یک آگهی خرید و فروش اعضای بدن را اعلام کرده است و متولیان این مراکز نیز آن را تکذیب نکرده‌اند.
آگهی انجمن بیماران کلیوی و بیمارستان موسوم به خمینی
وضعیت فروش اعضای بدن در تهران آن‌چنان به امری عادی تبدیل شده است که مناطق و کوچه‌هایی از تهران عملاً تبدیل به پاتوق و محل آگهی‌های خرید و فروش اعضای بدن شده‌اند.
در این رابطه رونامه آرمان ۱۰آذر ۹۷ با عنوان «حراج به قیمت زندگی» می‌نویسد: «اگر مسیرتان به میدان ولیعصر خورده باشد در روبه‌روی کاخ دادگستری، کوچه‌ای قرار دارد که به بازار فروش کلیه تبدیل شده و در چند سال گذشته هر کسی که قصد فروش و خرید کلیه را دارد به آگهی‌های روی دیوار آن کوچه مراجعه می‌کند. این در حالی است که در یک سال گذشته به غیر کلیه، آگهی‌های پیوند کبد و قرنیه چشم نیز به دیوارها اضافه شده است. فروش اعضای بدن، یکی از راههای مرسوم برای درمان بی‌پولی در این روزها است که فشار اقتصادی کمر جامعه را خم کرده است».
یکی از فروشندگان کلیه در گفتگو با خبرنگار این روزنامه می‌گوید: «فرزندم بیماری نادری دارد. دکترهای متخصص هر کدام یک نظر درباره بیماریش می‌دهند و کسی نمی‌داند مشکل اصلی فرزندم کجاست. در تهران و اطراف شوش در خانه یکی از بستگان زندگی می‌کنیم. نمی‌توانستم با ۳بچه و همسرم هر ماه به تهران بیایم و به بندرعباس برگردیم. ماه گذشته کلیه‌ام را فروختم که نصف پولش را دلال برد و حالا می‌خواهم بخشی از کبدم را شخصاً بفروشم تا هزینه درمان فرزندم کنم. در بندر دستفروشی می‌کردم... در تهران هم دستفروشی می‌کردم اما مشکلات دستفروشی در این شهر زیاد است، چندبار جنس‌هایمان را از ما گرفتند و راستش را بخواهید خسته شده‌ام».
این شهروند بندرعباسی به‌دلیل نداشتن پول و فقر مالی ناگزیر به فروش اعضای بدن برای هزینه درمان بیماری پسرش شده است، اما بسیارند کسانی که تنها و تنها به‌دلیل فقر و برای رسیدن به لقمه نانی مجبور به فروش اعضای بدن خود می‌شوند.
در این زمینه یک سایت حکومتی به نام شیعه نیوز ۱۰آذر ۹۷ از قول یک خانم شهروند زاهدانی می‌نویسد: «از همسرم جدا شده‌ام و به همراه د۲خواهرم در یکی از محله‌های حاشیه شهر زاهدان زندگی می‌کنم هیچ‌یک از ما سرپرستی نداشته و برای تأمین مخارج زندگی دست به هر کاری می‌زنیم و امیدواریم بتوانیم با فروش کلیه‌های خود حداقل بتوانیم یک مغازه باز کرده و آینده فرزندانمان را تأمین کنیم. یکی دیگر از دلایلی که هر ۳خواهر قصد فروش کلیه داریم تأمین هزینه خرید جهیزیه برای خواهر کوچکمان است که به‌دلیل نداشتن جهیزیه نمی‌تواند ازدواج کند و با این کار می‌خواهیم اقدامی مثبت انجام دهیم تا زندگی او نیز هم‌چون ما سیاه و تباه نشود».
و....
طرفه این‌که عناصری از حکومت نیز خرید و فروش اعضای بدن را به‌دلیل فقر و محرومیت مجاز می‌دانند.
از جمله آنها حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس رژیم، است که خرید و فروش اعضای بدن را این‌گونه توجیه می‌کند: «چه اشکالی دارد وقتی که فرد در فقر است و با دریافت ۲۰ تا ۳۰میلیون زندگی‌اش متحول می‌شود، این کار را انجام دهد؟»!(روزنامه بهار ۱۶اسفند ۹۵)
این نماینده مجلس ارتجاع با تئوری‌بافی سخیف عمل خرید و فروش اعضای بدن را توجیه می‌کند، اما نمی‌گوید که خرید و فروش اعضای بدن به‌دلیل فقری است که این حاکمیت دامن‌گیر اکثریت مردم کرده است. زیرا اگر در جامعه‌ای فقر نباشد احتیاجی به خرید و فروش اندام‌های بدن نیست.
اگر در رژیم آخوندی زندگی افراد تأمین بود دلیلی نداشت که افراد به فروش اعضای بدن روی بیاورند و جسم و جان خود را ناقص کنند، تا خرید فروش اعضای بدن آنها دست‌مایه‌ای برای پول درآوردن دلالان، مافیاها و مراکز رسمی حکومتی نظیر انجمن بیماران کلیوی و بیمارستان موسوم به خمینی در تهران و... شود.
در نظام ولایت فقیه فروش اعضای بدن توسط مردم فقیر و دخالت دلالان و مافیاهای خرید و فروش آن‌چنان رواج دارد که دلالان خرید و فروش اعضای بدن انسان پاتوق‌های دیجیتالی برای خرید و فروش ایجاد کرده‌اند.
در این زمینه سایت حکومتی شفاف ۲مهر ۹۷ می‌نویسد: «دلالان در سایتهای خرید و فروش اعضای بدن فعالیت غیرانسانی دارند و این روزها، اینستاگرام یکی از پاتوق‌های اصلی سوداگران کلیه شده است. بعضی‌ها برای تأمین هزینه‌های زندگی، دست به فروش کلیه می‌زنند».
آری خریدوفروش اعضای بدن توسط مردم فقیر و تشکیل باندهای مافیایی خریدوفروش اعضای بدن دست‌آورد حاکمیت فاسد و فقرگستری است که سردمداران آن با چپاول و غارت اموال مردم ایران در داخل و به یغما دادن آنها برای سیاست‌های جنگ‌افروزانه خود در خارج کشور اکثریت ۹۶درصدی مردم ایران را به خاک سیاه فقر نشانده است.
این در شرایطی است که اقلیت وابسته به حکومت از همه گونه مزایای یک زندگی‌اشرافی برخوردارند.
