روحانی و استفاده از پاشنه‌کش خامنه‌ای
حسن روحانی به تقلید از مقام عظمای ولایت، وانمود کرد که نتیجهٔ انتخابات آمریکا برای آن چیزی که او آن را «ما» می‌نامید، مهم نیست.
«برای ما مهم نیست چه کسی در آمریکا انتخاب می‌شود»!
او در حالی که دست‌هایش را با بی‌اعتنایی به اطراف تکان می‌داد تا شوی بی‌اعتنا نشان دادن خود را غلیظ‌تر و قابل‌قبول‌تر جلوه دهد، صحبت از برنامه‌ریزی اقتصادی بدون توجه به انتخابات آمریکا کرد:
«تصمیمات اقتصادی دولت از چند هفته گذشته و بدون توجه به این‌که در آمریکا چه می‌گذرد و چه کسی انتخاب می‌شود اتخاذ شده است».
شیخ شیاد در حالی که می‌گفت برای این «ما»! مهم نیست که چه کسی در آمریکا انتخاب شود، هنوز در پایان جمله‌اش نقطه نگذاشته و به سر سطر نپریده، به «شیطان بزرگ»! پالس مذاکره داد و افزود:
«آنچه اهمیت دارد شیوه‌ای است که در دولت بعدی آمریکا اتخاذ می‌شود برای ما مهم این است که آمریکا به قانون و تمام معاهدات بین‌المللی و چند جانبه برگردد و به ملت ایران [بخوانید فاشیسم دینی] احترام بگذارد». (انتخاب. ۱۴آبان۹۹)
آدرس نزدیک از حافظهٔ تاریخی
روحانی ممکن است عامدانه فراموش کرده باشد اما حافظهٔ تاریخی مردم فراموش نمی‌کند که او ۳۵روز پیش گفت:
«تا ما اسم آمریکا را می‌بریم که آمریکا جنایت می‌کند، کانال‌های خارج‌نشین آن‌چنان ماتم می‌گیرند و عزادار می‌شوند، می‌گویند نه اینجوری نیست چرا دولت می‌گوید آدرس واشنگتن دی.سی است. یک عده هم در کنار و گوشه دنبال آنها را می‌گیرند اما این یک واقعیت است چه به‌پسندید و چه نه‌پسندید». (تسنیم. ۹مهر۹۹)
روحانی در حالی به سیاست نعل وارونه زدن روی آورده است که یک رسانهٔ وابسته با باند خودش بی‌تعارف جملهٔ زیر را در کاسهٔ او گذاشت و پتهٔ این شیادی را روی آب انداخت:
«همین که می‌گوییم این انتخابات مهم نیست، خودش یعنی مهم است» (جهان صنعت. ۱۵آبان۹۹)
این روزنامه با ردیف کردن لیستی از فلاکت‌های رژیم به روحانی یادآوری کرد:
«این وضعیت که قابل انکار نیست. ما نه نفت می‌توانیم بفروشیم و نه پول‌هایمان را از بانک‌های چین و کره و ... می‌توانیم انتقال دهیم. نمی‌توانیم دارو و کارهای مورد نیاز خود را بخریم. صادرات ما به مشکل خورده و صادر کنندگان ما ناگزیر هستند که هزینه بیشتری پرداخته و کالای خود را از یک کشور دیگر صادر کنند. همه اینها باعث افزایش قیمت تمام شده کالا و افزایش گرانی است. مثلا ما دو سال و نیم است که با چین قرارداد بسته‌ایم که واگن بخریم اما به‌خاطر بحثهای بانکی عملیاتی نمی‌شود». (همان منبع)
خامنه‌ای و روحانی در حالی می‌گویند نتیجهٔ انتخابات آمریکا برای آنها مهم نیست که رسانه‌های رنگارنگ حاکمیت به طرق مختلف خبرهای مربوط به این انتخابات را در صفحه‌های خود پین کرده و آنها را رصد و تحلیل می‌کنند. به عبارت دیگر می‌توان گفت در دنیای چشم دوختن به «شیطان بزرگ»، سوزن گرامافون آنها روی صفحه انتخابات آمریکا قفل کرده است.
مهم نبودن نتیجهٔ انتخابات برای رژیم از منظری دیگر
از یک منظر دیگر می‌توان گفت که نتیجهٔ انتخابات آمریکا برای فاشیسم دینی مهم نیست، زیرا:
۱ـ آب از سر این نظام گذشته است. به‌دلیل اقدامات مقاومت ایران برای شکست سیاست مماشات در قبال دیکتاتوری آخوندی، این سیاست با تغییر رئیس جمهور در آمریکا قابل بازگشت به عقب نیست. کیهان (۱۵آبان۹۹) در این باره می‌نویسد: «چه «بایدن» پیروز شود چه «ترامپ» ایران تهدید پایدار آمریکاست و به‌گفته «نشنال اینترست» تغییر رژیم در ایران با کار نظامی به‌شدت پرهزینه است و کماکان باید به سراغ بی‌ثباتی اقتصادی و نارضایتی در مردم بروند که «بایدن» می‌تواند این کار را انجام دهد... بایدن در ابتدا خودش را ارادتمند برجام نشان می‌دهد، اما برای بازگشت به آن، اما و اگرهایی می‌گذارد و با بازگشت آمریکا به برجام، مکانیزم ماشه عملاً به دست آمریکا خواهد افتاد».
همین معنا را به نوعی یک رسانهٔ باند مغلوب نظام نیز تکرار کرده است:
«اگر بنا بر مذاکره باشد ما نیازمند حقو‌قدانان، کارشناسان بین‌المللی و افراد مجرب هستیم؛ فرقی هم ندارد که طرف مذاکره بایدن باشد یا ترامپ. از طرف دیگر اگر قرار باشد باز هم بر اساس احساسات و هیجانات عمل کرده و هر روز یک بیانیه و موضع‌گیری تند داشته باشیم، فرقی ندارد چه کسی در آمریکا رئیس‌جمهور است و لطمه خواهیم خورد» (جهان صنعت. ۱۵آبان۹۹).
۲ـ مدار تغییر در ایران نه بین حاکمیت آخوندی و طرف حساب‌های بین‌المللی که بین مردم و مقاومت ایران از یک‌سو و فاشیسم دینی از سوی دیگر بسته می‌شود. در دوران سرنگونی هیچ مؤلفهٔ خارجی قادر نیست استبداد دینی را از سرنگونی محتوم نجات دهد.
خامنه‌ای و روحانی اگر در هراس از جرقه افتادن در انبار باروت، نعل وارونه می‌زنند اما ناخواسته به شکست سیاست مماشات و به وزن مقاومت ایران در رقم زدن تحولات مربوط به ایران اشاره می‌کنند.
