حمید رضا جلایی‌پور اصلاح‌طلب قلابی و از قاتلان ۵۹جوان مهابادی در سال۶۲ زمانی که فرماندار آن شهر بود، روز جمعه ۲۷فروردین در گفتگو با سایت اینترنتی اعتماد آنلاین با اعتراف به فضای به‌شدت انفجاری و رویارویی جامعه با تمامیت حاکمیت آخوندی به خطر قریب‌الوقوع انقلاب هشدار داد.
وی با اعتراف به شرایط انقلابی و دوقطبی بودن جامعه که ابعاد یکپارچه‌ای به خود گرفته است، ترس و وحشت خود را نشان داد و گفت: «این دوقطبی شدن مناسبات اجتماعی اگر خیلی تشدید شود وضعیت انقلابی می‌شود که چیز خوبی نیست».
وی با اذعان به شرایط انقلابی جامعه که افسارگسیختگی کرونا هم مزید بر خشم عمومی علیه رژیم شده است گفت: «در کشور ما انواع نارضایتی‌ها وجود دارد و اینها باید تخلیه شود نه اینکه تجمیع شود. تجمیع شود کار دستمان می‌دهد».
وی با یادآوری قیام دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ که لرزه سرنگونی آن سراپای نظام را دستخوش تلاطم کرد ضمن هشدار به نظام به اینکه این بار این قیام سهمگینتر از دو قیام پیشین خواهد بود افزود: «دوباره نباید به سمت یک انقلاب دیگر برویم. انقلاب‌ها پرهزینه‌اند و پی آمدهای اغلب انقلاب‌ها جنگ است».
وی افزود: بین حاکمیت و جامعه مدنی گفتمان نداریم، پیامدهای انقلاب‌ها پرهزینه است و این امر باعث شده نظام از لحاظ مشروعیت، مشارکت و کارآیی با مشکل روبه‌رو باشد.
مردم به حاکمیت بی‌اعتمادند و برای ساختن آینده خود از حاکمیت ناامیدند، حاکمیت به مردم مظنون و از سال ۸۸ به بعد دائم در حال آماده‌باش است. حاکمیت به خطا دنبال یک «رویای جهانی مذهبی» است. حاکمیت با پشت کردن به مردم سیلی می‌خورد.
حمیدرضا جلائی‌پور اصلاح طلب قلابی را در ویکیپدیا بهتر بشناسیم:
حمیدرضا جلایی‌پور در زمانی فرماندار نقده بود که این مناطق کانون تحولات و درگیری در کردستان بود و سازمان‌ها و احزاب کرد و چپ به درگیری مسلحانه با رژیم آخوندی می‌پرداختند. از اوایل سال ۱۳۶۲ درگیری‌های شدیدی میان دو طرف رخ داد. در ۱ خرداد ۱۳۶۲، محمد بروجردی از فرماندهان سپاه پاسداران در جادهٔ مهاباد به نقده کشته شد. در این زمان، ۵۹ نفر از جوانان مهاباد که بیشتر آن‌ها در ماه‌های نخست سال ۱۳۶۲ دستگیر شده‌بودند و در زندان به سر می‌بردند و تعدادی از آنان نیز زیر ۱۸ سال سن داشتند، همگی به شهر تبریز انتقال داده‌شده و با حکم دادگاهی در تبریز در روز ۱۲ خرداد ۱۳۶۲ همگی اعدام شدند. همزمان با این اعدام‌ها، بیانیه‌ای از سوی فرمانداری منتشر شد که حاوی نام ۵۹ نفر اعدام‌شده بود و حمیدرضا جلایی‌پور، فرماندار وقت، دستور انتشار آن را صادر کرده‌بود. نیروهای کُرد مخالف (رژیم آخوندی) همواره جلایی‌پور را مسئول این اعدام‌ها و نیز بسیاری از مسائل پیش‌آمدهٔ دیگر در شورش ۱۳۵۷ کردها در ایران می‌دانند.
در سال ۱۳۷۸، هنگامی که جلایی‌پور در حسینیهٔ ارشاد تهران مشغول سخنرانی بود، یکی از حاضران در رابطه با اعدام ۵۹ نفر از وی پرسش کرد، اما جلایی‌پور با بیان اینکه اعدام ۵۹ مهابادی در تبریز رخ داده، خود را بدون مسئولیت دانست و گفت:
«آن پنجاه و نه نفر چون به اتهام عضویت در گروه های مسلح حزب دموکرات و کومله و شرکت در درگیری ها دستگیر شده بودند در دادگاه انقلاب اسلامی تبریز محاکمه و اعدام شدند.»
