خشم متراکم جامعه - بن‌بست سرکوب
روزنامه‌های حکومتی چهارم مرداد علاوه بر جنگ گرگها بر سر سهم قدرت و غارت، عرصهٔ بحرانهای جدی داخلی و بین‌المللی نظام هستند. در عرصهٔ داخلی اذعان به خشم متراکم مردمی که در آستانهٔ انفجار است، مضمون مشترک برخی از مقالات روزنامه‌های باند مغلوب است. اعتماد به‌نقل رحیم ابوالحسنی از باند موسوم به «اعتماد ملی» با یادآوری این‌که «بحث اعدام و مجازات در ایران موجب نفرت است»، نوشته: «آنچه در روزهای پایانی تیرماه در فضای مجازی و با مطالبه «اعدام نکنید» رخ داد، به نحوی واکنش جامعه به چند رویداد معاصر بود که تبدیل به نوعی خشم فرو خفته شده بود.
خشم فرو خفته دیگری که به نحوی تا به امروز هم ادامه یافته، ناشی از همه‌گیری بیماری کرونا در کشور بود، افکار عمومی به این باور رسید مسئولان به دلیل مسأله انتخابات حاضر به اعلام به موقع نشدند. خشم فرو خفته دیگر ناشی از همان بحث گرانی روزافزون است. این مسأله منجر به ایجاد خشمی عظیم در جامعه شده که شاید اگر شرایط عادی و غیرکرونایی حاکم بود، این خشم موجب تظاهرات، اعتراضات و حتی خشونت‌های خیابانی می‌شد.
جامعه به این باور رسیده که دولت -به‌معنای قدرت سیاسی و مجموعه حاکمیت- حتی حاضر نیست آمار رسمی فوتی‌های کرونا را به اطلاع جامعه برساند. اگر کمی عقب برویم به ماجرای انهدام هواپیمای اوکراینی و هم‌چنین گرانی بنزین و اعتراضات آبان‌ماه ۹۸ می‌رسیم.
آسیب و زخم ناشی از ماجرای گرانی بنزین و اعتراضاتی که آبان‌ماه ۹۸، پیرو این تصمیم، سراسر کشور را درگیر خود کرد، هنوز ترمیم نشده است». این روزنامه در ادامه افزوده است: «شاهد طرد حاکمیت از جانب جامعه هستیم».
روزنامه همدلی هم با اشاره به احکام ضدانسانی برای سه جوان قیامی ۸۸، نوشته است: «این‌که نارضایتی از افزایش قیمت بنزین که منجر به اعتراضات آبان ماه شد، همگانی و منعکس‌کننده افکار عمومی جامعه ایرانی است، لذا برای جرم‌انگاری رفتار سه شهروند مذکور در اعتراضات آبان ماه باید ملاحظات جامعه در نظر گرفته شود، زیرا که در فعل ارتکابی این شهروندان منفعت و انگیزه شخصی در آن نبوده بلکه با انگیزه شرافتمندانه و مصلحت عموم شهروندان و کشور واقع‌شده است».
اعتراف به انزوای جهانی و ضربات مقاومت
در روزنامه‌های چهارم مرداد بارزترین وجه بحرانهای رژیم سوزوگداز از ضربات مجاهدین و مقاومت مردم ایران از یک‌سو و چشم‌انداز تشدید انزوای جهانی رژیم از سوی دیگر است. کیهان با اشاره به دادگاه دیپلمات تروریست رژیم نوشته است «دادگاه پشت درهای بسته در شهر آنتورپ در کشور بلژیک برگزار شد و چندین نفر از اعضا و سران (مجاهدین) به‌عنوان شهود به‌صورت جداگانه، اظهارات خود علیه اسدی را نزد دادگاه مطرح کردند... برگزاری و محاکمه یک دیپلمات (نظام) در زمان اشتغال (مأموریت) در خارج از کشور در تاریخ وزارت‌خارجه و حتی در دنیا بی‌سابقه است».
بر خلاف روزنامه‌های هم‌سو با روحانی که از بیانیهٔ سیاست حزب دموکرات در مورد رژیم در صورت پیروزی بایدن استقبال کرده‌اند، در روزنامه‌های باند مغلوب هشدار داده‌اند که موضوع «تغییر» هم‌چنان در دستور این حزب است. جهان صنعت نوشته است: «به‌نظر نمی‌رسد که ایده طرح تغییر رژیم، گزینه‌یی از گزینه‌های روی میز دموکراتها در مواجهه با ایران نباشد. رد ایده طرح تغییر رژیم از سوی حزب دموکرات در شرایط حاضر و در جولان و تکرر نظم آنارشیک ترامپ، قبل از آن که بیان یک واقعیت باشد، بیشتر مصرف تبلیغاتی و انتخاباتی دارد». و شرق هم نوشته است: «حزب دموکرات از یک تلاش جامع دیپلماتیک نه‌تنها برای محدودکردن برنامه هسته‌یی ایران بلکه برای مسدودکردن دیگر اقدامات تهدیدآمیز این کشور از جمله ماجراجویی‌های منطقه‌ای، برنامه توسعه موشکی بالستیک و هم‌چنین سرکوب داخلی، حمایت می‌کند».
