آخوند روحانی در مورد برگزاری مراسم ماه محرم مدعی شد که رژیم و سردمدارانش هم دین را رعایت میکنند و هم علم را، روحانی در مورد رعایت سلامت و برگزاری مراسم در ماه محرم، ادعا کرد که این دو مانعهالجمع نیست و باید اینها را کنار هم قرارداد: «همه جا عزاداری امام حسین را باید انجام بدهیم در روستا در شهر آن جاهایی که ما میگوییم وضعیت قرمز هست زرد است هشدار است هر چی که هست همه جا باید عزاداری امام حسین را انجام بدهیم» (تلویزیزون شبکه خبر ۴مرداد۹۹).
نمکی وزیر بهداشت آخوند روحانی نیز با تمکین از او، این فرمول جنایتکارانه را تأیید کرد و گفت: «ما همین فرمولی که حضرتعالی فرمودید برای کل کشور یک مدل محدودی را تعریف کنیم که دیگر سفید و قرمز را خیلی نمیتوانیم در این قضیه از هم جدا کنیم. کسی نمیتواند بین دین و علم فاصله ایجاد کند نهخیر ما هم دین را مراعات میکنیم هم علم، اصلاً علم در کنار دین است دین در کنار علم است» (تلویزیزن شبکه خبر ۶مرداد۹۹).
بسیار واضح است که نمکی نیز از آنجایی که غلام خانهزاد نظام ولایت است ناگزیر است با تمکین نسبت به حرف روحانی خط او را پیش ببرد.
سنگی که روحانی به سینه میزند!
اکنون سؤال این است که آخوند روحانی سنگ چه چیزی را به سینه میزند؟ آیا مدافع دین است؟ آیا واقعاً میخواهند مراسم عزاداری برگزار کنند؟ دلش برای امام حسین میسوزد یا نظام؟ برای که میگرید؟
تأکید روحانی بر تشکیل تجمعات عزاداری حکومتی در شرایطی است که مینو محرز عضو کمیته مبارزه با کرونا، برگزاری تجمعات محرم را فاجعهآمیز خواند و گفت: «هنوز در شیب وحشتناک ابتلا به کرونا هستیم»
مسعود مردانی یکی دیگر از اعضای ستاد مبارزه با کرونا نیز گفت: «برگزاری هر گونه تجمع جایز نیست و این ربطی به محرم و صفر هم ندارد» (سایت خبر فوری ۵مرداد۹۹).
ملاحظه میشود که بر اساس نظر بالاترین کارشناسان عضو ستاد مبارزه با کرونا، آخوند روحانی دروغ میگوید که هم علم و هم دین را رعایت میکند.
زیرا در این شرایط که کرونا در بسیاری از مناطق کشور خصوصاً کلان شهرهای شلوغ را فراگرفته است، امکان ندارد با رعایت پروتکلهای بهداشتی مراسمی عمومی برگزار کرد و حتی برگزاری مراسم کوچکتر نظیر عزاداری برای درگذشتگان هم خطرناک است.
احمد زیدآبادی با تأکید بر اینکه «حسن روحانی را مسئول عواقب برگزاری مراسم عزاداری ماه محرم میدانیم» نوشت:
«اگر عزاداریها سبب شیوع بیرویه کرونا شود، از شخص روحانی گرفته تا دیگر کسانی که بر انجام آن پافشاری میکنند، بهطور قطع خواهند گفت که تقصیری متوجه آنها نیست بلکه تمام تقصیرات متوجه دیگران بهخصوص عزادارانی است که شرایط مورد تأکید آنها مثل زدن ماسک و حفظ فاصله فیزیکی را رعایت نکردهاند!»
واقعیت این است که آخوندها به هیچ آیین و شریعتی پایبند نیستند و دین ارتجاعی و آخوندی را هم وسیله کسب و کار و رزق روزی خود و هم وسیلهای برای تحمیق و سرکوب کردهاند.
در مقابل این موضع شیادانه روحانی آخوند مسیح مهاجری خطاب به او نوشت: «معلوم نیست چرا آقای رئیسجمهور توصیه اکید میکند عزاداریهای محرم با رعایت پروتکلهای بهداشتی برگزار شود. پروتکلها طبق توصیه وزارت بهداشت عبارتند از زدن ماسک، رعایت فاصله اجتماعی، شستن دستها و عدم حضور در اجتماعات. اگر بخواهیم بدون مجامله سخن بگوئیم باید اعتراف کنیم امکان رعایت هیچیک از این چهار مورد در عزاداریها وجود ندارد. بهویژه آنکه در هوای گرم تابستان استفاده از ماسک و تحرکات مربوط به عزاداری، با توصیههای اعلام شده سازگاری ندارند.
نتیجه این میشود که بهخاطر انجام یک امر مستحب، سلامت جامعه به خطر میافتد و بسیاری از مردم قربانی کرونا خواهند شد» (سایت خبرآنلاین ۵مرداد۹۹).
آخوند هاشم هاشمزاده هریسی هم گفت: «اینکه برخی از سازمانها و نهادهای مرتبط، برگزاری مراسم عزاداری را واجب بدانند و بگویند نمیشود در محرم و صفر عزاداری نکرد اصلاً درست نیست؛ هیچ کسی نمیتواند در شرایطی که این بیماری سخت، جان همه را به خطر انداخته، با زور حرفش را به کرسی بنشاند» (سایت اعتماد آنلاین ۴مرداد۹۹).
اعتراف به کشتار انسانها به نام دین و امام حسین
آخوند فاضل میبدی ضمن زیر سؤال بردن بازی دوگانه و ترفند دجالگرانه او گفت: «من از رئیسجمهور تعجب میکنم. چرا بهگونهیی صحبت کردند که ما حتماً مراسم محرم را برگزار میکنیم و از شرط زدن ماسک گفتند؟ امروز در روستاها چه کسی ماسک میزند؟ اصلاً چه کسی ماسک گیرش میآید؟ افراد زیادی در جامعه حتی پول خرید ماسک ندارند.
این که به نام امام حسین و به نام دین هزاران انسان را بیمار کنیم و تعداد زیادی را به کام مرگ بکشانیم، اتفاق بسیار بدی است» (روزنامه ستاره صبح ۸مرداد۹۹).
آخوند روحانی و علی خامنهای و عناصر باندش دقیقاً همین را میخواهند، آنها میخواهند دجالگرانه به نام دین و به نام امام حسین، هزاران انسان را به کام مرگ بکشانند.
در این رابطه روزنامه مستقل ۷مرداد۹۹ نوشت: «وقتی روحانی چشمش را روی حقیقتی که روزانه صدها ایرانی را به کام مرگ میکشاند، بسته و در اقدامی حیرتانگیز، دستور به برگزاری تجمعات گسترده و پرتعداد ماه محرم میدهد و از سوی دیگر مراسم عروسی و عزا را مسبب شیوع کرونا معرفی میکند، حقیقتاً حس زندگی در یک سیرک یا بهتر بگویم مزرعه حیوانات ارول را به شهروندان القا میکند.
مردم… احساس میکنند به عمد رها شدهاند تا کشته شوند وقتی بیسلاح و بیدفاع مراسم محرم که امسال حتی در عراق و عربستان هم برگزار نمیشود، را برگزار کنیم. وقتی در مترو، اتوبوس و محیط بسته کار، انداخته میشوند».
بهرغم مخالفتهای گسترده با اظهارات روحانی از طرف سایر آخوندها و رسانههای حکومتی، اکنون بسیار روشن است که ادعاهای روحانی مبنی بر رعایت دین و علم سراپا دروغ است، طرح دوگانهٔ عزاداری و سلامت نیز دروغی بیش نیست.
آخوندها فقط میخواهند حکومت خود را حفظ کنند میخواهند با فرستادن مردم را به قربانگاه شاید بتوانند، خطر قریبالوقوع سرنگونی را از سرشان باز کنند.
خامنهای و روحانی خوب میدانند که اگر مردم را به عزا و ماتم کرونا نکشانند، خودشان باید مجلس ترحیم نظامشان را برگزار کنند.
واقعیت این است که از فرجام کار و مجلس ترحیم نظام توسط ارتش گرسنگان و شورشگران گریزی نیست. این بنبست ولایت و درد بیدرمان نظام است. درد لاعلاجی که از بالا تا پایین نظام خوب به آن اشراف دارند و میدانند در آیندهای نه چندان دور باید حساب همه جنایتها را پس بدهند.
روزنامه مستقل ۲۲تیر۹۹ نوشت: «نباید فراموش کنند که کرونا بههرحال روزی تمام میشود و آنوقت این لشکر تار و مار و زخمخورده دیگر چیزی برای باختن ندارد. وقتی خشمش طغیان کند تا ویرانی کامل، میجنگد و میشود آنچه نمیخواهند بشود».