روز شنبه ۲۶آبان ۹۷ از اولین ساعتهای صبح، کارگران نیشکر هفت‌تپه در سیزدهمین روز اعتصاب خود همراه با خانواده‌هایشان به خیابانهای شوش آمده و دست به تظاهرات اعتراضی زدند. کارگران نیشکر هفت‌تپه این بار با فرزندان خود به خیابانها آمده بودند و از حمایت جوانان و نوجوانانی برخودار شدند که همراه با فرزندان کارگران درس و مدرسه را امروز رها کردند تا همگام با پدران و مادران هم‌کلاسی‌های خود، حقوق به‌یغما رفته کارگران رنجدیده را مطالبه کنند.
ویژگی خیزش اعتراضی کارگران هفت‌تپه
یکی از ویژگیهای خیزش کارگران نیشکر هفت‌تپه، به میدان آوردن عمده کمیت عددی خود به میدان بود. عملی که تاثیر جدی و تعیین‌کننده در تغییر فضای شهرشان داشت و به ایجاد یک کمربند حمایتی مردمی از حرکت اعتراضی‌شان تبدیل شد و نیروهای سرکوبگر اعزامی از اهواز را در موضع ضعف قرار داد.
کارگران معترض هفت‌تپه برای ارائه راه‌حل نهایی معضل کارخانه خود خواستار اعمال مدیریت و مالکیت شورای کارگری بر کارخانه و تمامی روند مدیریت و تولید آن شدند.
بی‌شک، حرکت امروز کارگران پیشتاز نیشکر هفت‌تپه، پیامدهایی فراتر از محدوده جغرافیایی کارخانه و استان خودشان خواهد داشت.
کارگران نیشکر هفت‌تپه روز گذشته با حضور خود در محل برگزاری نمایش جمعه آخوندها، بساط دین‌فروشی آنان را به‌هم زده و خواهان احقاق حقوق خود شدند.
اعزام نیروی سرکوبگر ضدشورش از اهواز به شوش
این در حالی است که فاشیسم دینی حاکم، از نیمه‌شب گذشته با استقرار ۳اتوبوس از نیروهای سرکوبگر موسوم به «ضدشورش» تلاش کرد با ایجاد فضای رعب و وحشت، مانع از حرکت کارگران به جان آمده نیشکر هفت‌تپه شود. نیروهای گروهان سرکوبگر آخوندی از اهواز وارد هفت‌تپه شده است.
کارگران هفت‌تپه از نیمه‌های شب گذشته ورود نیروهای سرکوبگر را به اطلاع دیگر هموطنان رساندند.
هوشیاری کارگران و اهالی هفت‌تپه در برابر سرکوبگران
حضور خانواده‌ها و فرزندان کارگران در تظاهرات
حضور خانواده‌های کارگران به‌ویژه زنان در تظاهرات چشمگیر است. در روزهای پیشین حضور زنان کارگر و سخنان روشنگر و انگیزاننده آنها، نقش مهمی در تقویت اعتراضها داشت.
متقابلاً اولین خبرها و تصاویر تظاهرات کارگران نیشکر هفت‌تپه در ساعت ۷ صبح شنبه، روی شبکه‌های اجتماعی قابل دسترس بود.
حضور چشمگیر خانواده‌های کارگران به‌ویژه زنان در تظاهرات
حمایت از کارگران نیشکر هفت‌تپه
همزمان کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز نیز دست به یک تظاهرات اعتراضی زده‌اند.
از سوی دیگر از اولین ساعتهای صبح شنبه ۲۶آبان، انتشار فراخوانهای حمایت از کارگران نیشکر هفت‌تپه، از سوی نهادهای کارگری مختلف در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شود. اتحادیه آزاد کارگران ایران و برخی نهادهای کارگری مشابه با انتشار پیام‌ها و اطلاعیه‌هایی پیشاپیش این کارزار را مورد حمایت قرار دارند.
شعارهای کارگران
- مسئول بی‌لیاقت، نمی‌خوایم، نمی‌خوایم!
- کارگر می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد!
- ما صدقه نمی‌خواهیم، حق خودمان را می‌خواهیم!
- کارگر هفت‌تپه‌ایم، گرسنه‌ایم، گرسنه!
- یه بچه گرسنه، وعده سرش نمیشه!
- من بچه هفت‌تپه‌ام، گرسنه‌ام، گرسنه!
کارگران فولاد اهواز نیز در همین روز (شنبه ۲۶آبان ۹۷) شعار می‌دهند:
- اینهمه لشگر آمده، طاقتشون سرآمده!
خواسته‌های کارگران
کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه خواهان تعیین‌تکلیف وضعیت مالکیت کارخانه هستند که پیش از این توسط مدیریت دولتی مورد چپاول حکومتی قرار می‌گرفت و در جریان ماجرای خصوصی‌سازی صنایع، به وابستگان رژیم و آقازاده‌ها و ژنهای خوب حکومتی واگذار شد و به ورشکستگی کشیده شد.
کارگران معتقدند تنها راه نجات کارخانه، اعمال مدیریت کارگری بر کارخانه‌ای است که خود نیز پیش از این در مقاطعی مدیریت آن را به دست گرفته و آن را از نابودی کامل نجات داده‌اند.
تجمع بیش از ۴۰۰۰نفره کارگران هفت‌تپه در میدان اصلی شهر شوش
پیشینه شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه
شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه در ۱۴کیلومتری شهر شوش و ۱۰کیلومتری معبد چغازنبیل قرار دارد. شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه قدیمی‌ترین واحد تولید شکر از نیشکر در کشور می‌باشد.
سابقه اولین فعالیت‌های مربوط به بهره‌برداری از نیشکر در این منطقه، به اولین سال‌های دهه ۴۰ خورشیدی برمی‌گردد. اما سابقه فعالیت رسمی این شرکت با همین نام، به سال ۱۳۵۴ خورشیدی می‌رسد. شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه در زمینه‌های کشت گیاه نیشکر و داشت و برداشت آن و صنایع تولید شکر فعالیت می‌کند.
آب مورد نیاز این کارخانه از رود معروف «دز» دومین رود بزرگ ایران تأمین می‌گردد. با توجه به قابل استفاده بودن نخاله نیشکر، در کنار کارخانه نیشکر هفت‌تپه، کارخانه کاغذ‌سازی پارس و شرکت «حریر» تولیدکننده دستمال‌کاغذی نیز قرار داشته و همراه با شرکتهای متعدد تولید خوراک دام و طیور(از بازمانده نخاله ساقه نیشکر)، این نهاد صنعتی را به یکی از بزرگترین و خودکفاترین واحد‌های صنعتی ایران تبدیل کرده است اما متأسفانه، با سوء‌مدیریت و غارتگری مدیران دولتی و وابسته به رژیم، در آستانه نابودی کامل قرار گرفته است. مالکیت این مجتمع در سال ۱۳۹۴ به بخش خصوصی که اسم مستعار پاسداران غارتگر و آقازاده‌های حکومتی است منتقل شد.
بنا به اطلاعات منتشر شده در وبگاه رسمی این مجتمع، سطح زیرکشت نیشکر این مجتمع در سال ۱۳۸۹ حدود ۱۰۰هزار هکتار با متوسط بازدهی ۸۳تن ساقه در هکتار بود و راندمان قند‌گیری آن برابر با ۹درصد بوده است.
محصولات مجتمع نیشکر هفت‌تپه
این مجتمع در واقع بزرگترین تولیدکننده شکر مصرفی ایران است که اینک باید با شکر وارداتی که سلطان شکر ایران(آخوند ناصر مکارم) صاحب و متولی آن هستند نیز مقابله کند.
الکل، گندم، جو، کاغذ گرافت، زغال صنعتی، سیفیجات و ملاس از دیگر محصولات این مجتمع صنعتی هستند.
تعداد گارگران هفت‌تپه
این مجتمع صنعتی بر اساس آمار منتشره در وبگاه رسمی شرکت، ۵۷۰۰پرسنل دارد که به‌صورت رسمی، قراردادی یا پیمانی در این مجتمع مشغول به کار هستند.
به‌دنبال تغییرات ایجاد شده در مالکیت این مجتمع صنعتی که بازتاب آن در ورشکستگی کارخانه و نهادهای وابسته به آن دیده می‌شود، اعتراضهای پی‌درپی کارگران هفت‌تپه در سال‌های اخیر پیوسته یکی از محورهای اصلی اخبار کارگری کشور بوده است.
در جریان همین اعتراضهای کارگری، حداقل ۴تن از کارگران اخراجی این کارخانه اقدام به خودسوزی کرده بودند که در مواردی با واکنش به موقع همکارانشان، از بروز فاجعه جدی جلوگیری شده بود.
اختلاس مدیران هفت‌تپه
اوایل آبان ۱۳۹۷ عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان عمومی و انقلاب تهران، روز اول آبان گفته بود: «فردی در خوزستان شرکتی را خریداری کرده و از سال ۹۴ تا ۹۶ حدود ۸۰۰میلیون دلار گرفته و تاکنون تعهدات ارزی خود را انجام نداده و در حال حاضر نیز متواری است». او به نام این شخص و یا شرکت اشاره نکرد.
از سوی دیگر متعاقباً مسئول دفتر مدیرعامل این شرکت در جمع نمایندگان کارگری نیشکر هفت‌تپه گفته است: «اتفاقی افتاده و نه من می‌دانم و نه شما می‌دانید».
او با اعلام این‌که «مرجع قضایی کار خود را انجام می‌دهد»، افزود: «تا این لحظه مستنداتی ارائه شده است و اگر مستندات مورد قبول مرجع قضایی قرار نگیرد، این شرکت خلع‌ید می‌شود و به دولت و یا بخش خصوصی و یا شخص دیگر واگذار خواهد شد».
علی نجاتی، کارگر اخراجی شرکت نیشکر هفت‌تپه و عضو هیأت‌مدیره سندیکای کارگران این شرکت، در یک مصاحبه با رسانه‌های خارجی گفته است: «مسئول دفتر مدیرعامل شرکت هم خبر دقیقی از وضعیت او(مدیرعامل شرکت) ندارد. برخی می‌گویند وی بازداشت شده و برخی هم می‌گویند از کشور خارج شده است. با این همه، هنوز از طرف مراجع قضایی هیچ اشاره موثقی به این موضوع نشده است».
همزمان کانال‌های تلگرامی کارگران هفت‌تپه و سندیکای کارگران این شرکت اعلام کردند شرکت مورد اشاره دادستان عمومی و انقلاب تهران، «همان شرکت نیشکر هفت‌تپه است و با تحقیقات انجام شده و بر اساس مدارک به‌دست آمده، نام شرکت نیشکر هفت‌تپه در میان شرکتهای متخلف در انجام نشدن تعهدات ارزی در فهرست بانک مرکزی قرار دارد».
بر اساس همان اطلاعات کانال‌های تلگرامی کارگران و سندیکای کارگران هفت‌تپه، «کارفرمایان شرکت که تعهدات ارزی خود را انجام نداده‌اند، گویا به دستور دادستانی در بازداشت به‌سر می‌برند». با اینهمه، هیچ نهاد رسمی‌ای به کم و کیف اختلاس انجام‌شده در این شرکت اشاره‌یی نمی‌کنند.
تظاهرات کارگران نیشکر هفت‌تپه
سابقه خواسته‌های کارگران هفت‌تپه
سال پیش یکی از کارگران این مجتمع(اسماعیل بخشی) در جریانی یکی از تجمع‌های اعتراضی کارگران که در شبکه‌های اجتماعی، بازتاب گسترده‌یی یافت گفت چاره کار این مجتمع، اعمال مدیریت کارگری بر این کارخانه است، وی برای نجات این مجتمع بزرگ از همکارانش خواست تا شوراهای کارگری را در تمامی نهادهای این مجتمع تشکیل دهند و مسایل هر قسمت را در شوراهای خودشان بررسی کرده و نهایتاً در مشورت با شورای عمومی کارگران و با توجه به ضرورت حفظ کارخانه و منافع عموم کارگران، تصمیم‌گیری شود.
این نماینده کارگران در بخشی از سخنان خود در ۱۷آبان ۹۷خطاب به همکارانش گفت:
«دو راه‌حل وجود دارد که در نهایت خودتان بایست در مورد آن تصمیم بگیرید. یکی آن است که هفت‌تپه کاملا به دست کارگران اداره شود. کمیته‌یی تشکیل خواهیم داد و شورایی هفت‌تپه را اداره می‌کنیم. نگران نباشید. تمام تخصص‌ها را داریم. مگر تا امروز چه کسی هفت‌تپه را اداره کرده؟ اعتماد به نفس داشته باشید. به خود ایمان داشته باشید. می‌توانیم هفت‌تپه را خودمان اداره بکنیم. این آرزوی من است که روزی بتوانیم هفت‌تپه را خودگردان اداره کنیم. راه‌حل دیگر این‌که فرض کنیم که اجازه اداره خودگردان هفت‌تپه را به ما ندهند و یا شرایط لازم وجود ندارد گرچه ما تشکل شورایی خود را حفظ می‌کنیم. در این صورت اگر دولت قصد دارد که شرکت را بگیرد دیگر نه هم‌چون گذشته، بلکه دولت باید صفر تا صد امور را زیر نظر شورای کارگری و زیر نظر عموم کارگران کار کند. مگر نمایندگان دولت با این حضرات چه فرقی دارند؟ آنها هم می‌توانند شرکت را برای چندمین بار به نابودی بکشانند و ما دوباره روز از نو روزی از نو. آلترناتیو ما شورا و نظر جمعی است».
راه نجات صنایع کشور
این نماینده کارگران در بخش دیگری از سخنانش گفت است:
«همیشه دستور از بالا آمده. ما امروز تصمیم گرفتیم حکم از پایین به بالا برود. ما برای دولت تعیین‌تکلیف کنیم. ما فردمحور نیستیم. فردطلب نیستیم. فردطلبان و ناسیونالیست‌ها، نژادپرستان و مرتجعین خود را به ما نچسبانند. آلترناتیو ما شوراهای کارگری است. یعنی جمعی تصمیم می‌گیریم برای سرنوشت خودمان. از پایین حکم صادر می‌کنیم. هر چه از بالا توی سرمان زدند بس است. حالا ما تعیین‌تکلیف می‌کنیم… الآن آمدیم تا شوراها را تمرین کنیم. ما شکل آن را درست کردیم. در هر اداره‌ای نماینده انتخاب کردیم. الآن یک تصمیم عمومی است. گاهی در بخش‌ها و ادارات خود این فضا را به وجود بیاورید. جمع شوید و درباره مشکلات خود با نمایندگان صحبت کنید. هفت‌تپه را این‌گونه اداره کنیم. شورا ها را تمرین کنیم. شورا را زندگی کنیم. بهترین روش همین است. در نظر گرفتن منافع جمعی، نه فردی. همه برای همدیگر هستند نه همه برای یکی. حال این وضعیتی است که به وجود آمده. دیگر بخش خصوصی نباید وارد شود. ما می‌خواهیم برای اداره هفت‌تپه تصمیم بگیریم. دولت هم اگر می‌خواهد بیاید صفر تا صد امور دست کارگران است و اگر تولیدی داشت، حق بردن آن را ندارد. سود هم متعلق به کارگران است».
چشم‌انداز پر شور ایران و وظایف روز قیام
تظاهرات کارگران نیشکر هفت‌تپه تا ساعت تنظیم این گزارش(ظهر شنبه ۲۶آبان ۹۷) با قدرت تمام ادامه داشت. این در حالی بود که تظاهرات برادران کارگرشان در فولاد اهواز نیز در مرکز استان در جریان بود و همین باعث شده تا رژیم سرکوبگر آخوندها از اعزام نیروی سرکوبگر بیشتر به هفت‌تپه عاجز گردد.
همزمان با این ۲تظاهرات، چغندرکاران شوش نیز در یک منطقه دیگر شهر شوش پابه‌پای کارگران نیشکر هفت‌تپه، تظاهرات و تجمع اعتراضی داشتند.
اعتصاب بازارها و کسبه نیز به‌طور سراسری ادامه دارد و جلوه‌های آن را در خبرهای ارسالی از شوش و هفت‌تپه نیز می‌توان دید.
اعتصاب رانندگان کامیون نیز کماکان ادامه دارد.
نگاهی به پیوستگی این حرکتها به‌ویژه همزمانی حرکات اعتراضی کارگران اهواز و شوش(هفت‌تپه) نشانی از بلوغ جنبش کارگران و اعتلای قیام بزرگ مردم ایران است. قیامی که گام‌به‌گام به پیش می‌رود و رادیکال‌تر می‌گردد.
اعتصاب و تظاهرات امروز کارگران خوزستانی، نویدبخش حرکات گسترده‌تر کارگران و دیگر زحمت‌کشان میهن به‌ویژه نفت‌گران جنوب است که با بازیابی اهمیت نقش و جایگاه خود می‌توانند منشأء اقدامات بزرگتر و تضمین اهداف عدالت‌خواهانه انقلاب بزرگ مردم ایران باشند.
