پس از خروج آمریکا از برجام و شروع تحریمهای سنگین آمریکا، آخوند شیاد روحانی و وزرایش خط «وعده‌درمانی» را پیش گرفتند.
آنها چنین القا می‌کردند که با شیوه‌های مختلف توان دور زدن تحریمها را دارند. روحانی در نشست با جمعی از اصحاب رسانه‌های حکومتی گفت: «آثار تحریم بسیار ناچیز است»! (سایت روحانی ۴خرداد ۹۸) و «می‌توانیم آثار تحریم را کاهش داده و مشکلات زندگی مردم را کم کنیم» (سایت روحانی ۸خرداد ۹۸). وزیر خارجه‌اش هم در سفر به نیویورک ادعا کرد رژیمش در زمینه دور زدن تحریمها مدرک «دکترا» دارد!
آنها در ادامه همین وعده‌درمانی و امیددرمانی کاذب، راه‌کارهای مختلفی مثل فروش نفت در برابر کالا و یا فروش نفت خام در بورس و واگذاری فروش نفت به بخش خصوصی و... را مطرح کردند ولی چندی نگذشت که مشخص شد همه این راهها، بی‌راهه بوده و آثار تحریمها روزبه‌روز واقعیت خود را نشان داد.
اینجا قصد پرداختن به همه راههای خیالی رژیم برای دور زدن تحریمها را نداریم و فقط یکی از این راههای کذایی را بررسی می‌کنیم:
واگذار کردن فروش نفت به بخش خصوصی
رژیم برای فروش نفت قصد داشت با استفاده از عوامل خود و دار و دسته‌های حکومتی و با پولشویی و ایجاد شرکتهای جعلی در کشورهای مختلف به‌خصوص کشورهای همسایه کانال‌های مالی موثری برای خود ایجاد کند. ولی در این مسیر علاوه بر همه مشکلات قانونی و حقوق بین‌الملل با دو مشکل درونی هم مواجه بود. اول این‌که هیچ تضمینی نداشت که نفراتی که وارد این کار می‌شدند خودشان بدون اختلاس و بالا کشیدن اموال و حتی فرار از کشور به رژیم نارو نزنند. به‌خصوص که تجربه امثال بابک زنجانی و خاوری و مرجان شیخ‌الاسلامی‌ها را هم داشت و این‌که در جنگ قدرت و غارت باندهای رژیم تهدید رو شدن خیلی از معاملات پنهانی و پولشویی وجود دارد.
خبرگزاری حکومتی ایسنا روز ۲۷خرداد در مصاحبه با رفیق‌دوست نوشت: «از خطراتی که در همین موضوع دور زدن تحریمها هشدار داده می‌شود این است که ممکن است دوباره بابک زنجانیهای تازه‌یی به وجود آیند».
این موضوع یعنی دعوای جناحها بر سر سود حاصل از دزدی پولشویی و اختلاس بقدری جدی است که حتی زنگنه وزیر نفت روحانی هم در جواب به این سؤال که « آقای وزیر برخی می‌گویند؛ شما نمی‌خواهید مصیبت زندان پس از دوره وزارت را به جان بخرید و این موضوع سبب کندی کارها و پایین آمدن قدرت ریسک شما شده، آیا شما با این تحلیل موافقید؟» گفت: « چه کسی حاضر است کار و خدمت کند و پس از آن به زندان برود؟ هیچ‌کس نمی‌خواهد به چنین مرحله‌ای برسد، در مورد همکاران من هم نباید به این شکل باشد و باید آنها امنیت کافی داشته باشند. ما اکنون در وزارت نفت فعالیت‌های بسیاری انجام میدهیم که نمی‌گویم خلاف قانون است اما از رویه‌های متعارف خارج است که البته در مورد انجام این کارها اجازه گرفته‌ایم»! (سایت حکومتی خانه ملت ۱۸خرداد ۹۸).
بدیهی است که اجازه مذکور از بالاترین مقامات رژیم و شخص خامنه‌ای صادر شده ولی چون در سگ‌دعوای مهارنشدنی رژیم، هیچ چیز سر جای خود نیست، آن «اجازه» هم اعتباری ندارد و نمی‌تواند تضمینی برای جلوگیری از لو رفتن پولشویی‌ها و کارهای کثیف رژیم باشد. به همین دلیل است که حتی معاون حقوقی روحانی هم با ناامیدی می‌گوید: «کمیسیون امنیت ملی مجلس نیز نامه‌های متعددی نوشته و از پولشویی‌هایی که به نام دور زدن تحریم در شرایط کنونی انجام می‌شود اعلام نگرانی کرده است». (فارس خبرگزاری سپاه ۲۷خرداد ۹۸)
تازه‌ترین نمونه از لو رفتن یک فقره اختلاس و فرار از کشور هم که در ادامه جنگ داخلی باندهای رژیم بر سر سهم‌خواهی بیشتر از خان یغمای نفت افشا شد، بازداشت «مدیر مالی وزارت نفت حین خروج از کشور» است. خبرگزاری سپاه تروریستی قدس، تسنیم، روز ۲۲خرداد درباره این مدیر گفت: «۲۵میلیون دلار از حساب این وزارتخانه خارج و به حساب یک صراف واریز کرده بود و به ظاهر می‌خواستند با این پول کار کنند» ولی در واقع «مدیرمالی وزارت نفت و فرد صراف قصد انتقال مبلغ مذکور را به خارج از کشور داشتند».
نتیجه این‌که برخلاف امیددرمانی و خالی‌بندی‌های اولیه روحانی امکان «فروش نفت توسط بخش خصوصی» که یکی از اصلی‌ترین راههای دور زدن تحریمها بود در تعادل‌قوا و شرایط جدید دیگر امکانپذیر نیست و دایره تحریمها و نظارت شدید طرف آمریکایی این راه را عملاً سد کرده است.
سایت حکومتی ایسنا روز ۲۲خرداد ۹۸در مطلبی با عنوان «دیپلماسی تهدید» وحشت‌زده به این واقعیت اذعان کرد و نوشت: «آمریکاییها به‌طور جدی به‌دنبال شناسایی راههای گریز ایران از تحریمها هستند... آمریکا این قدرت بزرگ اقتصادی، سیاسی، نظامی و امنیتی راههای دور زدن تحریمها بر ایران را نسبت به گذشته در برابر ایران مسدود کرده است به گونه‌ای که اروپاییها هم نمی‌توانند به سهولت از زیر بار تسلط و چیرگی ایالت متحده آمریکا در این زمینه خود را رها کنند».
یعنی وضعیت آن قدر خراب است که حتی اروپا هم در برابر فریبکاری رژیم خود را آب‌بندی کرده و راههای دور زدن تحریم را بسته است.
وال استریت ژورنال روز ۲۹خرداد ۹۸ از شکست مفتضحانه رژیم در قاچاق نفت و دور زدن تحریمها با سندسازی و جعل مدارک خبر داد و گفت: «محموله مشکوک نفت خام با مدارک رسمی عراقی اما حاوی نفت ایران در تور تحریمها گیر افتاد و کمپانی انی آن را برای پالایش نپذیرفت. این نفتکش راهی سیسیل ایتالیا برای پالایش بود که با مدارک عراقی بار زده شده بود اما نفت آن دارای مشخصات نفت ایران بود».
بله، با پایان یافتن دوران مماشات آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت. روزگار پولشویی، جعل مدارک، کارهای کثیف، شرکت‌سازیهای واسط و پوشالی و زد و بند و حراج اموال و ثروت مردم ایران به ثمن بخس پایان یافته است و دور زدن تحریمها از واقعیت به توهم و حسرت تبدیل و معلوم شده است که «دکترا»ی ظریف در دور زدن تحریمها هم مربوط به زمان مماشات بوده است! و الآن کارآیی ندارد.
چیزی که باقی می‌ماند و قسمت اصلی کار است سهم خود مردم و مقاومت ایران است. تحریمها هر چقدر هم سخت و شدید شوند در نهایت این خلق قهرمان ایران است که با پیشتازی کانون‌های شورشی در شهرهای شورشی حساب خود را با تمامیت حاکمیت ولایت‌فقیه تسویه کرده و ضمن بنا کردن ایرانی آباد و آزاد تک‌تک عوامل سهیم در بحران اقتصادی و سیه‌روزی مردم ایران را به پای میز محاکمه خواهند کشاند.
مطالب مرتبط:
- تحریمها، تشدید خفگی اقتصادی و انزوای سیاسی رژیم
- پیامدهای تحریم هسته‌ای در درون نظام
- مقابله با تحریم، با مذاکره یا با زدن جیب مردم؟
