برخی زخم‌ها با چشم معمولی دیده نمی‌شوند.
راستی! زخمی که بر سینه بیماران و همراهانشان نشسته کجا درمان می‌شود؟
یک بیمار: «متأسفانه اونجا درگیر شدم و خانواده را هم متأسفانه درگیر کردم».
یک خانم بیمار: «من همسرم مشکل کمر پیدا کرده بود رفتم بیمارستان برای عملش. همراه که بودم اونجا مبتلا شدم».
خبرگزاری ایسنا ۲۹شهریور با اشاره به مشکلات همراه بیماری که به چادرنشینی روی آورده است نوشت:
«این قصه نیست واقعیتی تلخ که همراهان بیمار با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، اگر از کنار بیمارستانهای شهر کرمان گذر کرده‌اید چادرهای مسافرتی می‌بینید که همراهان بیماران، در سوز سرمای زمستان یا آفتاب سوزان تابستان در پیاده رو یا پارکینگ های مجاور این بیمارستانها پهن کرده‌اند».
راستی! چادرنشینی وسط شهر و ماشین خوابی از کجا آمد؟ هدف چیست؟
مجری: کجا اسکان داری شما؟
شهروند: تو ماشین می‌خوابم جایی ندارم.
یک شهروند: کرایه خانه بالاست مجبوریم تو ماشین بخوابیم.
مجری: چند نفر اینجا تو ماشین می‌خوابن؟
یک شهروند: خیلی‌ها فکر کنم حول و حوش ۲۰۰نفر بالا بیشتر.
سایت حکومتی آفتاب در مطلبی با عنوان «چادر نشینی به‌خاطر گرانی مسکن؛ با این شرایط باید بمیریم یا برویم در کوه‌پایه‌ها چادر بزنیم» نوشت:
«افزایش قیمت مسکن در حالی است که برخی مستاجرها در شهرستانهای مختلف استان به‌علت نداشتن رهن و کرایه لازم، روی به چادرنشینی آورده و در حال حاضر این کار را بهترین تصمیم می‌دانند».
یک شهروند بیمار: «وزارت کشتار جمعی! مگه نمیگی مردم بیرون نیان؟ پس چرا همراه الزامیه؟ مگه نگفتی کرونا رایگانه؟».
آیا چادرنشینی، ماشین‌خوابی و زجرکش کردن بیماران و همراهان، گامهای دیگری در ادامهٔ مسیر استفاده از سپر انسانی برای حفظ امنیت نظام نیست؟
