مریم رجوی در سخنرانی «نقش کلیدی زنان، در مبارزه با بنیادگرایی» این‌طور می‌گوید:
«واقعیت این است که مردم دنیا تاکنون تنها از بخش ناچیزی از تراژدی زنان عظیمی که بر زنان میهن من گذشته مطلع شده‌اند و خبر دارند. می‌دانید که ویژگی بسیار برجسته بنیادگرایی حاکم بر ایران زن‌ستیزی است. این ویژگی را هیچ‌کس مثل زنان ایران با تمام سلولهای خود حس نمی‌کند».(سخنرانی مقابله با بنیادگرایی ۱۲اسفند ۱۳۸۵)
و به راستی که همین‌طور است!
مریم رجوی نمونه‌هایی از این ظلم و بی‌عدالتی را این‌طور ذکر می‌کند:
- اعدام هزاران زن مخالف، رقمی که در تمام جهان بی‌سابقه است
- شکنجه دهها هزار زن در زندانهای سیاسی
- تیرباران زنان باردار، شکنجه مادران ۷۰– ۸۰ساله در برابر فرزندانشان
- تنزل دادن موقعیت اجتماعی و اقتصادی زنان به شهروندان درجه ۲
- حاکم کردن یک آپارتاید جنسی
- کنترل رفت‌وآمد زنان در خیابانها
- تحمیل پوشش اجباری به زنان، حتی کنترل نوع و رنگ لباسها
- تیغ کشیدن به سر و صورت زنان و اسید پاشیدن به‌صورت زنان به‌خاطر نوع پوشش آنها
- تعدی سیستماتیک به زنان در زندانها
- سلب حق طلاق و حق حضانت فرزندان از زنان
- رواج اشکال منحطی مانند چندهمسری و ازدواج موقت که شرع ننگین ملاها انواع توجیهات را برای آن بافته است
- اعمال مجازاتهای قرون‌وسطایی و زجرآوری نظیر سنگسار که قربانیان آن عمدتاً زنان هستند
- بی‌عدالتی و تبعیض در مشارکت اقتصادی و اشتغال و تحصیل
- و از همه دردناک‌تر به فروش رساندن دخترکان خردسال که خانواده‌هایشان از سر فقر و تیره‌روزی به آن دست می‌زنند و قاچاق آنها به کشورهای خارج به‌وسیله باندهای جنایتکار رژیم آخوندی آن هم در کشوری به ثروتمندی ایران
(از سخنرانی مریم رجوی با عنوان «نقش کلیدی زنان در مبارزه با بنیادگرایی»)
بله، اینها همه و همه در ایران تحت حاکمیت آخوندها اتفاق می‌افتد. اما آیا این، چهرهٔ تمام‌نمای زنان ایران است؟ نه! هرگز!
مریم رجوی در سخنرانی‌ای که در پارلمان اروپا در ۴اسفند ۱۳۸۸ داشت، یعنی در بحبوحهٔ قیام سال ۸۸، کتابی شامل اسامی و عکسهای ۲۷۰۰تن از زنان مجاهدی که توسط ملایان اعدام شدند را ارائه کرد.
زنان مقاومی که به‌رغم تمام شکنجه‌های وحشیانه آخوندها و پاسداران بی‌شرمشان، ایستادگی پیشه کردند و سر در آستان آزادی فرود آوردند. این، چهره واقعی زن ایرانی است، ایستادگی و مقاومت تا پای جان.
و اما نقش زنان در مقاومت ایران:
مریم رجوی در میزگردی به مناسبت روز جهانی زن نقش زنان در مقاومت ایران را این‌طور توصیف می‌کند:
«امروز زنان عمده مواضع هدایتکننده و کلیدی در جنبش مقاومت را به‌عهده دارند. در پارلمان مقاومت هم بیش از ۵۰درصد اعضا را زنان تشکیل می‌دهند».(سخنرانی در روز جهانی زن - آلبانی ۸مارس ۲۰۱۷ - اسفند ۱۳۹۵)
البته رهبری زنان در مقاومت ایران بعد از عبور از یک مسیر طولانی محقق شد. مریم رجوی شرح پیمودن این مسیر و الزامات و موانع آن را در یک سخنرانی دیگر به مناسبت روز جهانی زن این‌طور بیان کرد:
در دهه ۱۳۷۰ که امر رهبری زنان در سطوح مختلف پیشاروی جنبش مقاومت ما قرار گرفت و سازمان‌کار این مقاومت را تغییر داد، زنان این جنبش قدم در راهی گذاشتند که الگوی از پیش آماده‌ای برای آن وجود نداشت. آنها بر آن شدند که هر چه را که نشانی از نابرابری، از نادیده گرفتن زنان و از موانع مشارکت جمعی دارد، کنار بگذارند و به‌جای آن مناسبات نوینی برقرار کنند.
آنها به خود و توانمندیهای خود باور کردند و توانستند غول ناباوری که مانع بزرگ آنها بود را کنار بزنند و خود را از اسارت تفکر و نگاه کالایی رها کنند، به جای کنش‌پذیری و مسئولیت‌گریزی، مسئولیت‌پذیر شدند، ترس از شکست و ضعف نشان‌دادن در مقابل هجوم سختیها را از خود دور کردند و در روابط میان خود صمیمیت و خواهری برقرار کردند.
پیام تازه مقاومت ما، درست در همین نقطه است:
این که رهبری زنان وقتی به‌صورت یک نهاد پایدار به‌بار می‌نشیند که ضرورتاً با مسئولیت‌پذیری مردان مؤمن و معتقد به برابری همراه باشد. بدون وجود چنین مردانی که آرمان برابری را پیشاروی خود قرار داده و برای برقراری آن قیام کرده‌اند، رهبری زنان صورت واقعی به‌خود نخواهد گرفت.
درود بر این مردان». (سخنرانی در آلبانی به مناسبت روز جهانی زن -۹۵۱۲۱۷اسفند۹۵)
بله، با نگاهی به نظر ات و عمل مبارزاتی زنان در جنبش مقاومت ایران می‌توانیم ببینیم که زنان در هیچ جنبش رهایی‌بخشی به چنین حد از مسئولیت‌پذیری نرسیدند. حالا خوب است نگاهی هم بکنیم به آینده؛ مریم رجوی چه تصویری برای آینده زنان ایرانی ترسیم می‌کند؟
ماده پنجم از برنامه ۱۰ماده‌یی مریم رجوی به همین موضوع اختصاص دارد:
«۵: ما به برابری کامل زنان و مردان در کلیه حقوق‌سیاسی، اجتماعی و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی معتقدیم و هر گونه اشکال تبعیض علیه زنان، ملغی خواهد شد و آنان از حق ازدواج، طلاق، تحصیل، اشتغال و انتخاب آزادانه پوشش برخوردار خواهند بود».(سخنرانی در اجتماع بزرگ ایرانیان، اول تیرماه ۱۳۹۲، پاریس)
همچنین در سایت مریم رجوی دیدگاه وی درباره آزادی و برابری زنان در ایران فردا ارائه شده که البته خیلی مفصل است و ما اینجا تنها به ذکر محورهای آن بسنده می‌کنیم.
«آزادیها و حقوق اساسی زنان:
۱- برابری در برابر قانون
۲- آزادی انتخاب پوشش
۳- مشارکت برابر در رهبری سیاسی
۴- برابری اقتصادی
۵- برابری در خانواده
۶- منع خشونت
۷- منع بهره‌کشی جنسی
۸- لغو قوانین شریعت آخوندی
۹- تسهیلات اجتماعی»
آری، زنان ایرانی نه تنها زیر بار سنگین ستم مضاعف آخوندی کمر خم نکردند، بلکه مبارزه برای احقاق حقوق زنان را با مبارزه سراسری برای آزادی پیوند زدند و رهبری جنبش مقاومت را به‌عهده گرفتند. و حالا تمام این مبارزات در تلاشهای بی‌وقفهٔ مریم رجوی برای رهایی ایران و زنان ایرانی سمبلیزه می‌شود. به امید پیروزی در این مبارزه.
