از اول صبح تا پایان روز در مترو، پشت چراغ قرمز، کنار در رستورانها، کنار منابع زباله و کارگاههای تفکیک زباله، در بازارها و حتی کوره‌پزخانه‌ها آنها را می‌بینی. آنها کودکان کار هستند که برای زنده نگداشتن خود با لقمه نانی درست مانند یک انسان بالغ کار می‌کنند.
بر اساس آمار منتشر شده از طر ف رسانه‌های حکومتی آمار این کودکان بین ۳ تا ۷میلیون است.(خبرگزاری تسنیم ۵مهر ۹۶)
برخی از آنها حتی پدر و مادر خود را نیز نمی‌شناسندو بی‌شناسنامه هستند و بعضاً جزو کودکانی هستند که پس از به دنیا آمدن به سوداگران خریدوفروش کودک فروخته شده‌اند.
ممنوعیت کار کودکان در قوانین رژیم!
بر اساس ماده ۷۹ قانون کار رژیم اشتغال به کار کودکان زیر ۱۵سال ممنوع شمرده می‌شود. فرد خاطی یعنی کسی که کودک زیر ۱۵سال را بکار بگیرد باید مورد حسابرسی قرار گیرد.
اما نگاهی گذرا به کوچه و خیابان نشان می‌دهد که قانون ممنوعیت کار کودکان تحت حاکمیت آخوندی پشیزی ارزش ندارد.
بیماریهای شایع در میان کودکان کار
بسیاری از این کودکان از کمبود وزن رنج می‌برند، ۷۷درصد آنها با مشکلات دهان و دندان و ۶۵درصد با مشکلات قلبی و ریوی دست‌به‌گریبانند.
یکی دیگر از عوارضی که این کودکان با آن مواجه‌اند کوتاه‌قدی است، امری که بنا بر گزارشات یونیسف حتی در کشورهای فقیری چون هائیتی، اتیوپی، پرو و رواندا رو به کاهش رفته است.
این کودکان روزانه مورد انواع آزار و اذیت روحی و روانی و حتی جسمانی هستند، آنها مجبورند در سطل زباله با وجود کمردرد و زانودرد خم شوند و ضایعات جمع کنند.
بیماریهای عفونی، هپاتیت، بیماریهای ریوی و... از جمله امراضی است که به‌دلیل کار مستمر کودکان زباله‌گرد در میان زباله‌ها نصیب آنها می‌شود.
عده‌یی از این کودکان در خیابانها و بازارها به شغل پرمشقت باربری مشغولند. سایت حکومتی شعار سال ۳۰خرداد ۹۷ در رابطه با وضعیت کودکان باربر می‌نویسد: «اغلب بچه‌ها در ساعتهای ابتدایی صبح یعنی حوالی ۶-۷صبح کارشان را آغاز می‌کنند. خیلی‌هایشان که شامل مهاجرین افغانستانی ساکن ایران هستند، در محله‌های اطراف بازار مثل مولوی و شوش و ناصرخسرو زندگی می‌کنند و گروه دیگری از بچه‌ها اعم از کودکان ایرانی که از شهرهای دور و نزدیک برای کار به تهران مهاجرت کرده‌اند، از جاهای دورتر مثل تهرانسر و برخی محلات حاشیه‌‌یی تهران هر روز صبح خودشان را به بازار می‌رسانند. خانه‌های اجاره‌‌یی کوچک با ماهیانه ۳۰۰ تا ۴۰۰هزار تومان اجاره یا اتاقک‌ها و انبارهای ساختمانی، سرپناه گروهی از بچه‌هاست که خانواده‌هایشان کنارشان نیستند، یا همراه با یکی از اعضای خانواده و دوستان زندگی می‌کنند. این گروه از کودکان اغلب تنها منبع درآمد خانواده و یا نفر دوم در منابع درآمدی یک خانواده کارگری محسوب می‌شوند».
آنها هم مانند کودکان زباله‌گرد دچار کمردرد و زانودرد می‌شوند، در صورتی که کمردرد بیماری است که معمولاً بیماری بزرگسالان محسوب می‌شود. اما در دنیای کودکان کار زانودرد و کمردرد به‌قول معروف تروتمیزترین بیماری یک کودک کار و کودک باربر است.
در تهران و البته در بسیاری از کلان‌‌شهرهای دیگر اماکنی نیمه‌مخفی وجود دارد که شبانه چند ده کودک کار، هم‌چون ارواح سرگردان برای خوابیدن به آنجا مراجعه می‌کنند.
هدف بسیاری از کودکان این است که صاحب کار میزان کمی غذا، دستمزد و سرپناهی برای خوابیدن بدهد.
کودکان کار در معرض آزار جنسی
آنها باید برده‌وار به صاحب محل سکونتشان تن بدهند، کودکانی که اغلب در معرض تجاوز جنسی نیز قرار می‌گیرند.
به گفته رضا قدیمی، مدیرعامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران، ۹۰درصد از کودکان کار مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند.
این مهره حکومتی در پاسخ به این پرسش خبرگزاری حکومتی ایسنا که آیا این عدد را بر اساس مطالعه و تحقیق ویژه‌یی اعلام کردید؟ جامعه آماری‌تان چه بوده است؟، می‌گوید: «بله، تحقیق شده است. ما در حوزه کاهش آسیب و ساماندهی متکدیان در شهر برابر بند ۵ ماده ۵۵ قانون، مسئولیت داریم».(خبرگزاری ایسنا ۱۴آبان ۹۶)
حقوق جهانی به‌رسمیت‌شناخته کودکان
کودکان کار کتک می‌خورند و در معرض نگاه‌های ترحم‌آمیز قرار می‌گیرند در حالی که شانه‌هایشان زیر بار گران زندگی خم می‌شود.
ستم بر کودکان ایرانی در حاکمیت آخوندی در شرایطی صورت می‌گیرد که در جهان این باور هر روز بیشتر گسترش می‌یابد که در اساس یک کودک نه فقط فرزند خانواده خود بلکه فرزند آن کشوری که در آن زندگی می‌کند به‌شمار می‌رود که تنها برای بزرگ شدن نزد پدر و مادر به امانت گذاشته شده است.
دولتها در مورد نقض اطلاع از هر گونه حقوق فرزند یا کوتاهی در رسیدگی، درمان، تحصیل و رفاه کودک حق سرپرستی را از خانواده به‌صورت موقت یا دایم می‌گیرند.
از جمله کنوانسیون حقوق کودک به موارد زیر اشاره دارد:
- هیچ کودکی نباید از تبعیض رنج ببرد.
- زمانی که در رابطه با کودکان تصمیم‌گیری می‌شود باید منافع عالیه آنان در رأس قرارگیرد.
- کودکان حق حیات داشته و باید رشد کنند.
- کودکان حق دارند آزادانه عقاید و نظرات خود را ابراز کنند و این نظرات در تمامی اموری که به آنها مربوط می‌شود، باید مورد توجه قرار گیرد.
- کودکان حق دارند تفریح، آرامش و بازی و فعالیتهای خلاق مناسب سن کودک داشته و حق شرکت آزادانه در حیات فرهنگی و هنری باید برایشان به‌رسمیت شناخته شود.
حقوقی که در رژیم آخوندی کمترین جایی ندارند و روزانه در اشکال مختلف نقض می‌شوند.
