حال و روز بد اقتصاد ایران بر کسی پوشیده نیست؛ نوسانهای نرخ ارز، فسادهای مالی و تحریم‌ها به‌شدت مردم را تحت فشار گذاشته است و روز از پی روز بحران جدیدی سرباز می‌کند. با این حال روحانی شیاد هم‌چنان مزورانه و برای سرخ نگه‌داشتن صورت نظامش معتقد است تورم کاهش یافته، اشتغال ایجاد شده، بازار ثبات دارد و...
خیلی از اقتصاددان‌های وابسته به همین رژیم هم در تحلیل‌ها و گزارشهای نوبه‌ای خود می‌گویند اقتصاد ایران در نقطه‌ای است که از این بدتر نخواهد شد.
در این میان استان سیستان و بلوچستان در بدترین نقطه معیشتی قرار دارد.
هر جا صحبت از آمار‌هایی درباره سوءتغذیه، فقر، نبود امکانات زندگی، بی‌آبی، نبود شغل، مردودی، بازماندگی از تحصیل، کمبود معلم و... باشد، بی‌شک نامی از استان سیستان و بلوچستان برده می‌شود.
فقر و ناداری در سیستان و بلوچستان
فقر غذایی
به اعتراف یکی از نمایندگان استان سیستان و بلوچستان در مجلس آخوندی، بیش از ۹۵درصد مردم این منطقه به غذا و امکانات تغذیه‌ای دسترسی ندارند. ۷۵درصد از مردم این استان، به‌طور کامل در قعر فقر هستند و در واقع مشابه مردم فقیر در صحراهای آفریقا زندگی می‌کنند.
بیش از ۴۰درصد کودکان زیر ۵سال در سیستان و بلوچستان دچار سوءتغذیه هستند و به عارضه‌‌های لاغری، کم‌وزنی و کوتاه‌قدی دچار شده‌اند، شیوع کم‌خونی در تمام گروه‌های سنی دوبرابر شاخص‌های کشوری گفته شده است؛ این منطقه از نظر امنیت غذایی روی مرز هشدارهای استاندارد بین‌المللی قرار دارد.
گورخوابی و کارتن‌خوابی
گورخوابی، به‌معنای نداشتن هیچ‌گونه سرپناه و مکانی برای اقامت و زندگی، به جز قبور قبرستانها می‌باشد که طی سال اخیر، به امری رایج در ایران بدل گشته است.
امام‌جمعه زابل در سال ۹۵ به آمار ۶هزار گورخواب در سخنانش اشاره کرده بود.
گورخوابی در سیستان و بلوچستان
اعتراف امام‌جمعه خامنه‌ای در زابل: ۶هزار کارتن‌خواب و گورخواب در زابل
بعد از گورخوابی، پدیده کارتن‌خوابی چیزی است که در این استان به‌وفور دیده می‌شود. در پارکها، کنار خیابانها، اطراف میدانهای اصلی، همواره تعداد زیادی از مردم محروم و بی‌سرپناه در زیر کارتن یا چادرهای پاره حضور دارند یا زندگی می‌کنند.
وضعیت آب آشامیدنی
یک مقام اجرایی استان سیستان و بلوچستان اعلام کرد در سدهای این استان تنها برای ۵ماه آب ذخیره‌شده وجود دارد و در حال حاضر، تنها موضوع مهم در این استان، تأمین آب آشامیدنی است.
تسنیم، یکی از خبرگزاریهای حکومتی، به‌نقل از مقامهای استان سیستان و بلوچستان نوشته این استان در «بدترین» شرایط از نظر وضعیت آب قرار دارد و مردم این استان تا کنون چنین شرایطی را تجربه نکرده بودند. مردم منطقه در بی‌آبی هلاک شده و دام‌های آنها از بین رفته‌اند.
خشکسالی‌های پی‌درپی چند سال اخیر به‌ویژه سال ۹۷ سبب خشک‌شدن حدود هزاران رشته قنات در این استان کویری شده است.
مردم بسیاری از روستاها حتی آب آشامیدنی هم ندارند و خانواده‌ها از آبهای آلوده اطراف منطقه مسکونی‌شان که اصطلاحا به آن هوتک گفته می‌شود، به‌عنوان آب شرب استفاده می‌کنند.
وضعیت آب در استان سیستان و بلوچستان
وضعیت تحصیلی
در حالی‌که کمتر از ۲هفته تا بازگشایی مدارس باقی مانده است، اما مدارس این استان از داشتن کلاسهای درس استاندارد و امکانات اولیه نیز محروم هستند.
شهرستانها و روستاهای این استان از نظر فقر آموزشی بالاترین رتبه را در ایران دارند. به‌عنوان مثال در شهر خاش، ۲۶آموزشگاه به‌صورت دوشیفته اداره می‌شوند چه رسد به مناطق دوردست؛ این ظلم مضاعف، علاوه بر همه شرایط سخت زندگی آنهاست. بسیاری از مدارس چندپایه، با یک سرباز معلم اداره می‌شوند، یعنی از کلاس اول تا ششم با یک سرباز معلم در یک اتاق آن هم با کمترین امکانات برگزار می‌شود.
در خیلی از روستاها هم ساختمانی به نام مدرسه وجود ندارد و فقط مدارس کپری با خشت یا چوب و گل و یا فقط وجود یک تخته سیاه، عنوان مدرسه را به خود داده است.
مدارس کپری چندپایه در سیستان و بلوچستان
به اعتراف یکی از نمایندگان این شهر در مجلس آخوندی حدود ۸۰۰محل کپری برای تحصیل کودکان دبستانی وجود دارد.
یک آموزگار در خصوص وضعیت محرومیت‌ها در این مدارس می‌گوید: «با وجودی که در مدارس سایر استانها، خصوصاً تهران از امکانات ویژه‌یی هم‌چون بابای مدرسه، وسایل سرمایشی، آبخوری، سرویس بهداشتی، وسایل سمعی و بصری، سالن ورزشی و پنجره‌هایی رو به خورشید بهره می‌برند، برای ما این موضوعات در این منطقه محروم هیچ مفهومی ندارد». این معلم مدرسه با بیش از ۲۰سال سابقه تدریس در مدارس سیستان و بلوچستان می‌افزاید: «متأسفانه بیشتر مدارس خصوصاً در مناطق روستایی این استان شرقی کشور، نه تنها از ابتدایی‌ترین امکانات محروم هستند بلکه فرسودگی شدید مدارس موجب شده تا هر لحظه احتمال تخریب آنها وجود داشته باشد».
وضعیت معیشتی فاجعه‌بار به بسیاری از خانواده‌ها اجازه نمی‌دهد بتوانند هزینه تحصیل فرزندانشان را تأمین کنند و بنابراین بسیاری از کودکان این استان به‌دلیل عدم استطاعت مالی خانواده، امکان رفتن به مدرسه و آموزش را ندارند.
فقر غذایی و مسیرهای طولانی تردد برای رسیدن به محل تحصیل برای کودکان، رنجی مضاعف را به همراه دارد. در بسیاری از موارد مشاهده شده که دانش آموزی سر کلاس از حال رفته است و بررسی‌ها نشان داده که علت، فقدان تغذیه او طی یک دوره ۲۴ساعته بوده است.
امکانات ارتباطاتی
۹۵درصد از روستاهای سیستان بلوچستان ارتباطی با جهان ندارند.
در سیستان و بلوچستان ۵هزار روستای بالای ۲۰خانوار وجود دارد که ۹۵درصد از آنها از ارتباط کامل مخابراتی نظیر تلفن همراه و اینترنت محروم هستند و در مواجه با شرایط اضطراری و خطرناک هیچ امکان دسترسی به سایر نفرات یا امکان درمانی و پوششی ندارند و بسیاری از تلفات در اثر کمبود همین امکانات ارتباطاتی می‌باشد.
نگاهی به این وضعیت، از یک سو، شرایط بسیار سخت معیشتی مردم را نشان می‌دهد و از سوی دیگر، نشانگر ظلم و محرومیتی است که از سوی حکومت بر مردم اعمال شده است؛ آن هم در کشوری که دارای ذخایر نفتی و گازی بسیار غنی می‌باشد و منابع طبیعی‌اش، برای آسایش و ترقی و پیشرفت جامعه، کافی است. اما عملکردهای ضدمردمی این رژیم در اخاذی میلیاردها دلار از ذخایر ارزی کشور و اختصاص آنها به سرکوب در داخل کشور و جنگهای سوریه و درگیری‌ها در یمن و لبنان و عراق، مردم ایران را در فقری سخت و دردناک قرار داده است.
فقری که به‌خصوص از سال گذشته هزاران ایرانی را به خیابانها کشانده و اعتراض‌های بسیاری را در قشرهای مختلف جامعه دامن زده است. مردم ایران در این اعتراض‌ها، پیامی مشخص دارند: این نظام، پاسخ جامعه ایران نیست و باید سرنگون شود تا حکومتی بر پایه حق و حقوق مردم، امور را در دست بگیرد. حکومتی که به بنیادهای آزادی و دموکراسی معتقد و پایبند باشد و بتواند فقر و ناداری و ظلم ۴۰ساله را پایان بخشد.
