«آزادی گرفتنی است و این شمایید که باید به‌دست خود و با نیروی رزم و نبرد خود آن را بگیرید.
هر گونه اجبار و تحمیل به زنان در امور خانوادگی، چند همسری، خشونت جسمی، جنسی و روانی، تمام اشکال بهره‌کشی جنسی از زن و هر آنچه نظامهای ارتجاعی و مردسالار بر پیشانی زن ایرانی نوشته‌اند، باید برای همیشه ریشه‌کن شود.
دوران ستم‌کشی باید پایان یابد. این شایسته زنان ایران است. اما این سرنوشت تیره و تار تغییر نمی‌کند؛ مگر به‌دستان پرتوان شما زنان.
مرتجعان و ستمگرانی که شما را به‌اسارت گرفته‌اند، هرگز به‌میل خود آزادی و برابری را به شما تقدیم نمی‌کنند؛ برخیزید و سرنگون‌شان سازید.
نیروی تعیین‌کننده شمایید! نیروی تغییر شمایید!»
***
آنچه خواندیم بخشی از سخنرانی خانم مریم رجوی، در اجلاس بین‌المللی روز جهانی زن در برلین بود که در موضع رهبری یک جنبش خونبار درد و نیازی را می‌خروشد که درد مشترک انسان از آغاز تاریخ رنجبار او بر کرهٔ خاکی است. او با نگاهی شعله‌ور از شوق و امید، از سرگذشتی سخن می‌گوید که زنان جهان به‌طور عام و زنان ایران به‌طور خاص از سر گذرانیده‌اند. او فقط یک نظریه‌پرداز حقوق کتمان‌شدهٔ زنان یا یک شخصیت سیاسی پیشگام نیست، بلکه صاحب دردی است که به آنچه می‌گوید از عمق وجودش باور دارد. فریادی صاعقه‌آسا در جهان معاصر ما علیه مناسبات استثماری است. نخستین کسی است که در نوک پیکان مبارزه انقلابی با یک استبداد قرون‌وسطایی بر زنجیرهای آشکار و پنهان بسته شده بر دست و پای زنان شوریده است.
زنان نیروی تغییر
تاریخ تکامل به ما می‌گوید نیروهای بالنده پرچمدار دگرگونی‌های بنیادین بوده‌اند. زیرا آنان نسبت به وضع موجود همواره ناراضی بوده و درصدد برافکنی آن هستند. کارل مارکس در تبیین این موضوع در کتاب «فقر فلسفه» می‌نویسد:
«شرایط اقتصادی نخست بسیاری از توده‌های مردم را به کارگر تبدیل می‌کند. سلطه‌ٔ سرمایه‌داری برای آنها وضعیت و منافع مشترک به‌وجود می‌آورد. متعاقباً این توده در برابرِ سرمایه‌داری به یک طبقه تبدیل می‌شود گرچه هنوز طبقه‌ای برای خود نیست. در جریان مبارزه [...] این توده گردهم آمده و خود را به‌عنوان طبقه‌ای برای خود، متشکل می‌سازد و از منافعی دفاع می‌کند که به منافع طبقاتی بدل خواهند شد».
استثمار جنسیتی در تاریخ بشر، بسا دیرپاتر و عمیق‌تر از استثمار طبقاتی است. اگر دو کارگر (یکی زن و دیگری مرد) را در نظام طبقاتی در نظر بگیریم. زن یک‌بار در کارخانه استثمار می‌شود، یک بار در منزل و مناسبات مبتنی بر استثمار جنسیتی به‌دلیل زن بودن. بنابراین از یک استثمار مضاعف رنج می‌برد. قبیح‌ترین شکل استثمار، استثمار جنسیتی است. آگاهی زنان نسبت به این استثمار باعث جنبش‌های بسیاری در مسیر رهایی آنان از یوغ این استثمار شده است.
زن‌ستیزی سرشت‌نشان نظام ولایت فقیه
تجربه بیش از ۴دهه نبرد نفسگیر با استبداد سرکش دینی نشان می‌دهد که مریم رجوی بر نقطهٔ درستی انگشت گذاشته است. زن‌ستیزی یکی از ویژگیهای ماهوی نظام ولایت فقیه در ایران است. نظام زن‌ستیز ولایت فقیه برای شکستن زنان، این بالنده‌ترین نیروی اجتماعی ـ سیاسی، از هیچ اقدامی فروگذار نکرده است.
برای فهم عمق خصومت طرز تفکر ارتجاعی با زنان به دو نمونه از نظرگاههای خمینی اشاره می‌کنیم:
«شوهر، زن را نصیحت کند و اگر نشنید، ... و اصرار ورزید، مرد حق دارد زن را کتک بزند و به مقدار کفایت بسنده کند... و گرنه تدریجاً به شدیدتر و شدیدتر دست بزند» (تحریر الوسیله. ص۳۰۵).
«دخالت زنان در انتخابات یا اعطای حق زنها یا وارد نمودن نیمی از جمعیت ایران در جامعه و نظایر این تعبیرات فریبنده... جز بدبختی و فساد و فحشا چیز دیگری همراه ندارد» (صحیفهٔ خمینی. ج۱ ص۳۱)
بر اساس این نظرگاه بود که از فردای پیروزی انقلاب ضدسلطنتی سرکوب زنان ایرانی آغاز شد. قوانین زن‌ستیزانه با شدت و حدت تمام به سلب حقوق و آزادی زنان پرداختند.
رژهٔ نمادین در ۸مارس
در برابر تبعیض، زن‌ستیزی و سرکوب نظام ولایت فقیه، یک مبارزه تمام‌عیار و سراسری شکل گرفته است. سازمان مجاهدین خلق ایران با پیشتازی خانم مریم رجوی افتخار می‌کند که نخستین جریانی است که در برابر خمینی به دفاع از حقوق بنیادین و آزادیهای زنان پرداخت و فراتر از آن سلسله‌ای از زنان مجاهد را در این آرمان رهایی‌بخش خود پرورد که امروز در موضع هدایت و سکانداری این جنبش قرار دارند.
حضور این زنان در کنار خواهرانشان از سراسر جهان در اجلاس جهانی روز زن، یک رژهٔ نمادین برای بزرگداشت سالگرد ۸مارس بود.
تماس خانم‌ها، لیزایاسکو، عضو کمیسیون خارجه پارلمان و خانم کیرا رودیک نماینده پارلمان اوکراین با اجلاس روز جهانی زن یکی از فرازهای شکوهمند این اجلاس بود و همزمان این پیام را در ایران اسیر و اوکراین شعله‌ور طنین‌انداز کرد:
«مقاومت کردن و ایستادگی بر سر آن، اعتبار وجود یک خلق است. و راز و رمز پیشروی و پیروزی در دشوارترین شرایط. تنها پلی است که از آن می‌توان به‌جهانی بر اساس خواهری و برادری و آزادی و برابری رسید» (مریم رجوی سخنرانی در روز جهانی زن – ۱۴ اسنفد۱۴۰۰).
