این روزها همزمان با افزایش بی‌سابقه‌ٔ نرخ ارز و کاهش ارزش ریال قیمت دارو و هزینه درمان برای بیماران به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است. بر کسی هم پوشیده نیست که افزایش سرسام‌آور دارو در این ایام هم‌چون تمامی پهنه‌های غارت و چپاول دیگر رژیم راه به مافیای دارو در ایران آخوند زده می‌برد که سر آن مثل موارد دیگر در دست باندها و نهادهای حکومتی است.
سایت حکومتی سلامت نیوز ۱۱مرداد ۹۷ تحت عنوان «کمیابی دارو و نگرانی مردم» اعتراف می‌کند: «بیماران خاص، نادر و صعب‌العلاج این روزها به غیر از بیماری دغدغه تهیه دارو را هم دارند چه از آن جهت که قیمت ها در وانفسای بالا و پایین رفتن قیمت ارز، افزایش یا کاهش پیدا می‌کند و چه از آن رو که برخی از داروهای حیاتی وارد نمی‌شود یا تولید داخل آنها با مشکل مواجه شده است». این سایت حکومتی سپس گوشه‌یی از هرج و مرج و آشفته بازار مافیای دارو در میهن اشغال شده را این چنین انعکاس داده است: «بازار دارو این روزها حال و روز خوشی ندارد. آشفته و لرزان، موجودی داروها به لحظه هم بند نیست.ثانیه به ثانیه کمبود داروهای مختلف دهان به دهان بیماران می‌چرخد. بسیاری از داروخانه‌داران و مسئولان داروخانه‌های دولتی خود نیز از برخی کمبودهای دارویی و حتی افزایش قیمتها جا می‌زنند، مثل مردم و بیماران».
در یک نمونه دیگر رسانه حکومتی نصف جهان ۱۰مرداد ۹۷ مافیای دارو در حاکمیت غارت و چپاول آخوندی را این‌گونه به تصویر کشیده است: «بیماران خاص به‌عنوان قشر آسیب پذیر جامعه این روزها علاوه بر تحمل رنج بیماری، نگران وضعیت بازار دارو از لحاظ افزایش قیمت از یک سو و کمیاب و نایاب شدن داروهای مورد نیاز از سوی دیگر به‌عنوان نتیجه موج آفرینی عده‌یی سودجو هستند».
علاوه بر این و به موازات این بحران و گرانی سرسام‌آور داروها هم‌چنین باید از تولید داروهای بی‌کیفیت و غیراستاندارد در رژیم آخوندی یاد کرد که بسیاری از بیماران مبتلا به بیماریهای حاد مانند «هموفیلی، ایدز، سرطان، گوارشی یا قلبی» را برای تهیه داروهای مؤثر با یک چالش و بحران مرگبار روبه‌رو نموده است و به این ترتیب با جان میلیون‌ها هموطن دردمند و محروم ما در عمل بازی می شود.
روزنامه حکومتی ایران ۱۰مرداد ۹۷ بی‌کیفیت بودن داروهای تولید شده در رژیم آخوندی را به‌نقل از یکی از بیماران این چنین برملا نموده است:« اصلاً شما یک قرص پلاویکس فرانسوی بخوری برابره با ۵قرص پلاویکس ایرانیه. من که ۱۲ساله پلاویکس می‌خورم. می‌تونم تشخیص بدم دارو کیفیت داره یا نه؟ داروی «گاوانتین» برای مغز و اعصابه که اون رو هم نمیدن. ایرانیش رو می‌فروشن ولی خب خارجیش یک چیز دیگه هست. چکار کنم، نخورم میمیرم. اگر گاوانتین و پلاویکس و آسپرین نخورم خونم لخته میشه».
در یک نمونه دیگر روزنامه حکومتی نصف جهان ۱۰مرداد تاثیرات مخرب داروهای ساخته شده در داخل را به‌نقل از به‌اصطلاح مدیرعامل انجمن تالاسمی آذربایجان شرقی این چنین اعتراف کرده است: «آمپول «دسفرال» و قرص «اکسجیت» در بازار یافت نمی‌شود و داروهای مشابه ایرانی نیز حساسیت زا بوده و بیماران نمی‌توانند از آن استفاده کنند».
این در حالی است که مافیای داروی وابسته به حاکمیت غارت و چپاول آخوندی دجالگرانه تلاش می‌کند با دود و دم و دمیدن در بوق و کرنا این‌گونه وانمود سازد که سیستم دارو و درمان کشور به واردات دارو بی‌نیاز است.
مافیای دارو در رژیم آخوندی که تماماً از درد و رنج طاقت‌فرسای هموطنان بیمار ارتزاق می‌کند را می‌توان از میان اعترافات روشن و سربسته رسانه‌های حکومتی که برای کاهش و جلوگیری از فوران خشم مردم و بیماران به آن انعکاس داده می‌شود به‌خوبی ردیابی کرد آنجا که می‌نویسند: «در این بین کم نیستند سودجویانی که حتی به بیماران هم رحم نمی‌کنند آن قدر که بیماران می‌گویند همان داروهایی را که در داروخانه‌ها پیدا نکرده‌اند در بازار سیاه و با قیمتی بسیار بالا خریده‌اند. در برخی شهرها نیز بیماران از نبود تجهیزات و امکانات لازم برای درمان گلایه دارند. حتی خبر می‌رسد در بعضی شهرها داروهای اصلی بیماران عرضه نمی‌شود و عملاً بیماران بلاتکلیف هستند.یکی از بیماران تبریزی که مبتلا به سرطان است، می‌گوید: بعد از جراحی موفقیت‌آمیزی که داشتم الآن گرفتار انجام پرتو درمانی شده‌ام آن هم در حالی که دستگاه پرتو درمانی تنها در دو مرکز درمانی شهرمان وجود دارد که همانها هم گاهی با مشکلات فنی یا خرابی مواجه هستند».(بهداشت نیوز ۱۰مرداد ۹۷)
در یک نمونه دیگر روزنامه حکومتی ایران ۱۲تیر۹۷ پس از اعتراف به قیمت گران دارو، پوشش ندادن بیمه‌ها و دسترسی سخت به دارو و خم شدن کمربیماران در برابر قیمت‌های سرسام‌آور آن به‌نقل از یکی از این هموطنان دردمند می‌نویسد: « از صبح به همه داروخانه‌های دولتی سر زده‌ام اما تا ساعت یک ظهر هم‌چنان معطل دارو هستم. خانمم بیماری کورون دارد؛ یک نوع التهاب روده است. کیسه استفاده می‌کند. قبل از عید با دفترچه تأمین اجتماعی قیمت هر ۱۰کیسه ۵۰تومان بود، عید ۱۲۰هزار تومان شد بعد از عید ۱۷۰هزار تومان گرفتم. هر کجا اعتراض می‌کنیم فایده‌ای ندارد. الکی بهونه‌های بنی‌اسرائیلی میارن، نمی‌دونم چرا اینجوری شده. وزیر بهداشت اعلام کرده دارو به هیچ عنوان نباید گرون بشه. اینجا میگن ما باید دارو رو بگیریم تا حرف وزیر بهداشت جا بیفته ۶ماه طول می‌کشه. ما رو بازی میدن. دو ماه پیش برای ۱۰کیسه ۱۷۰هزار تومان پول دادم. هر ماه ۱۰کیسه می‌گیرم. آزادش حدود ۷۰۰هزار تومنه. من کارمند هستم چکار باید کنم؟ خدا شاهده الآن اومدم یک ویال «فرینجکت» بگیرم نزدیک ۱۵درصد روش اومده. قبلاً ۲۰هزار تومان می‌گرفتم الآن با دفترچه ۴۰هزار تومان شده. اصلاً نظارت نیست. داروخانه هلال احمر رفتم هر دقیقه بهونه میارن. یکبار میگن خمیر نیست دفعه دیگر که میرم خمیر رو دارن اما به درد نخوره... ».
سایت حکومتی بهداشت نیوز ۱۶تیر۹۷ وجه دیگری از مافیای دارو در حاکمیت غارت و چپاول آخوندی را در پرس و جو از بیماران در داروخانه‌های دولتی نشان داده و می‌نویسد: « آنها در تهیه برخی داروهای کلیه، تستسترون، کبد و برخی داروهای عفونی مشکل دارند. خانم... همین چند ماه پیش بود که چندین جراحی روی کبدش انجام داد، ۸میلیون تومان هم هزینه کرد و حالا بیماری کبد تا آخر عمر همراه اوست؛ «دفترچه بیمه‌اش را نشانم می‌دهد این را بخوان نوشته کپسول «بوستر لیور» یک ماه پیش بسته‌ای ۱۹هزار تومان بود الآن ۲۲هزار و ۵۰۰تومان شده. آمدم اینجا پیدا نمی‌شود. شما برو دم در بگو این دارو را می‌خواهم ۳۰هزار تومان می‌فروشند. دم در پر هست».
سایت حکومتی تابناک ۱۲تیر ۹۷ در مطلبی با عنوان گرانی داروی دسفرال برای تالاسمی‌ها، زنگ خطر مرگ را برای این بیماران به صدا در آورده و ضمن اعتراف به گوشه‌یی از مشکلات این بیماران به‌نقل از یک کارگزار حکومتی این چنین اعتراف می‌کند: «این بیماران که اغلب از توان مالی چندان مناسبی برخوردار نیستند و با مشکل عدم اشتغال هم روبه‌رو هستند، افزون بر ناتوانی در تأمین هزینه‌های جاری، با وجود آنچه در توزیع دارو و افزایش قیمت اکنون روی داده ممکن است قید استفاده از دارو را زده و خطر مرگ آنها را تهدید کند».
همین جا باید خاطرنشان کرد که خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس ۱۰مرداد ۱۳۹۶با صراحت تمام وجود شبکه‌های مافیایی دارو در حاکمیت فاسد آخوندی را به بهترین صورت برملا کرده است و نوشته است: «باید گفت که گرانی داروهای وارداتی از وقتی گریبان مردم را گرفته که تصمیم‌گیرندگان اصلی این حوزه، خود در حوزه موضوع تصمیم‌گیری و در بخش خصوصی ذینفع شده‌اند... «بنابراین باید گفت که متأسفانه مافیای دارو در ایران تبدیل به یکی از قوی‌ترین قطب‌های غیرقانونی در کشور شده و ظاهراً هیچ قدرتی توان مقابله با آن را ندارد. همین مسأله موجب شده تا عده‌یی از مسئولان از این راه پول‌های کلانی به جیب بزنند و بیماران نیازمند به دارو ناچار به واریز مبالغ هنگفت برای تأمین داروی مورد نیاز خود شوند»
