برجی دوقلو و ۱۰طبقه. در آگهی تبلیغی توسط هلدینگ سازندهٔ آن آمده: «سازهٔ بتنی متروپل کاملاً ضد زلزله ساخته شده است!»، برجی که قبل از زلزله دهها قربانی گرفت.
راستی! چرا در سدهٔ ۲۱ باید سازه‌ای نوساز یکباره فرو بریزد؟
موضوع وقتی جدی‌تر می‌شود که این ساختمان «از ماه‌ها قبل با گزارشهایی مبنی بر نشست ستون اصلی و شکم دادن سقف طبقات زیرین مواجه شده بود» (خبرآنلاین-۳خرداد)، اما «عدم پیگیری تخلفات ساختمانی توسط شهرداری» رژیم باعث شد از فاجعه جلوگیری نشود (همان منبع).
نمونه فاجعه پلاسکو به ساختارهای فرسوده بر می‌گشت و بسیاری از فاجعه‌های دیگر مانند خراب شدن دیوار مدارس و... اما این یکی که نوساز بوده، مستقیم ریشه در غارتگری حاکمیت و ارگانهای غارت آن دارد. مسأله‌ای که در خودروهای مرگ و... نیز دیده می‌شود.
به عبارت دیگر ریشه این نوع فجایع را باید در ساختار فاسدی دید که مانند تار عنکبوت بر تمامی اقتصاد، صنعت و تجارت ایران تنیده شده است.
پس از آتش‌بس در جنگ ضدمیهنی، دغدغهٔ خمینی و سپس خامنه‌ای این بود که در نبود جنگ، با چه انگیزه‌ای سپاه پاسداران را حفظ کنند. آنها راه‌حل را در وارد کردن تمام‌عیار سپاه در غارت سرمایه‌های ایران یافتند. از آن پس سپاه تبدیل به‌بزرگترین هلدینگ و مافیای خامنه‌ای شد و بر تمامی اقتصاد و صنعت ایران، از جمله ساختمان‌سازی چنگ انداخت.
درست از همان سال‌ها (۱۳۷۱) یک هلدینگی به نام عبدالباقی، در ارتباط با سپاه وارد کار ساختمان‌سازی شد و یکباره تبدیل به هلدینگی عظیم با دست‌کم «۳۰۰پرسنل ثابت و صدها نیروی پیمانکار» گشت (تارنمای هلدینگ عبدالباقی). بعدها باندهای نظام که از به‌دست آوردن سهم کمتر دلخور بودند نوشتند «فرمول ثروت‌اندوزی عبدالباقی مدیریت هوشمندانه روابط» با نهادهای حاکمیتی «و فرصت‌های رانتی!» و «برقراری روابط با چهره‌های سیاسی و اجرایی» نظام است (سایت حکومتی فیدوس-۱۳مرداد۹۹).
در نتیجه به همین سادگی این هلدینگ رونق گرفت و قرارگاه ضد خاتم سپاه پاسداران، سازمان منطقهٔ آزاد رژیم و استانداری خوزستان و شهرداری آبادان زمینهای گسترده‌یی را که از مردم غصب کرده بودند به او پیشکش کردند:
-زمین زندان آبادان به مساحت چند هزار متر در بهترین نقطهٔ احمدآباد
-زمین بیمارستان ۵۰تخت‌خوابی به مساحت چند هزار متر
-زمین کنار هتل نخل به مساحت چند هزار متر در بهترین نقطهٔ تفریحی آبادان
-زمین بازارچهٔ بانوان به‌مساحت هزار متر
-زمین پست برق در مرکز شهر
-و...
در این زمان عبدالباقی که هلدینگ او با قدرت نظامی و پشتوانه سیاسی و اقتصادی سپاه، زمین و خاک و ثروت مردم محروم آبادان و خرمشهر را بالا کشید، با وقاحت کتابی می‌نویسد با عنوان «چگونه ویرانه‌های آبادان و خرمشهر را مبدل به ثروت شخصی خود کردم!».
این است مافیای عظیم ساخته و پرداختهٔ سپاه و خامنه‌ای که بر تمام هست و نیست مردم ایران، از اقتصاد تا صنعت چنگ انداخته و بی‌وقفه غارت می‌کند. نان را از سفره‌های مردم می‌رباید، بهداشت و درمان را برای مردم ایران دست‌نیافتنی می‌کند، تولید را نابود می‌سازد و هر بار فاجعه‌یی می‌آفریند.
این همان ریشهٔ دردهای مردم ایران است. ریشه‌یی فاسد که باید به‌دست مردم و جوانان دلیر این آب و خاک، برچیده و نابود شود.
