بحرانهای اقتصادی و تحریمهای جهانی در بیراهحلی و غارتگری رژیم ضرب شده و خامنهای را در بنبستی قرار داده که کارگزارانش فقط به یکدیگر هشدار میدهند و ابراز وحشت میکنند.
روز ۲۴ اردیبهشت مجلس رژیم صحنهٔ نمایش ناکارآمدی، وحشت از بیراهحلی و سنگینی و گستردگی بحرانهای فراگیر، بهخصوص ابراز وحشت از انفجار اجتماعی بود.
آنچه شنیده میشد فریادهای وحشت بود و هشدار و آنچه نبود راهحل و چشمانداز.
بی اعتمادی مردم
همایون یوسفی به انزوای نظام در صحنه جهانی و جنگ منافع باندهای حکومتی اذعان کرد و نسبت به پیامدهای شکاف درونی آن و فضای انفجاری جامعه هشدار داد و گفت: «امروز کشور ایران وارد شرایط خاص سیاسی و اقتصادی شده است که کمتر سابقه آن در گذشته وجود داشته است و در این مسیر دشوار باید بدانیم که کمتر کشوری همراه ماست» وی در ادامه ضمن ابراز وحشت از قیام ارتش گرسنگان و نگرانی از «سطح تاب آوری جامعه» افزود:
«نتیجه مناقشات سیاسی باعث اعتماد سوزی و کاهش سطح تاب آوری جامعه شده است و متأسفانه وجود تعارض منافع در بین افراد تصمیمگیر و سیاستگذار و گرفتار شدن در افق زمانی کوتاه مدت و روزمرگی و اولویت داشتن منافع منطقهیی بر منافع ملی و عدم ساختارهای اقتصادی و اجتماعی شفاف از مشکلات مهم امروز ماست. و سطح مناقشات سیاسی در جامعه ما آنقدر بالاست که حتی پدیدهیی مثل سیلاب اخیر را هم تحت تأثیر قرار میدهد.»
تصمیمات مهم و چند برابر شدن مشکلات!
محمد حسینی عضو دیگر مجلس با بیان معکوس به تشتت در حاکمیت اذعان کرد و از پیآمد بیراهحلی مسائل اقتصادی و اجتماعی و فضای انفجاری اقشار آسیب پذیر ابراز نگرانی کرد و گفت: «بر همه مسئولان کشور واجب است مراقبت لازم در این شرایط سخت اقتصادی از اقشار آسیب پذیر بهعمل آید... در فضای اقتصادی امروز که تورم گرانی، عدم ثبات قیمتهای بازار، ایجاد فضای بزرگ نمایی مشکلات اقتصادی توسط فضای مجازی، طولانی بودن تصمیمات مهم در کشور موجب شده است تاثیرات مشکلات را چند برابر نمائیم».
خروج ۳۰میلیارد دلار از کشور
کواکبیان عضو دیگر مجلس آخوندی به پارهیی از موارد غارت و دزدی اشاره کرد و گفت: «از بانک مرکزی و همه دستگاههای اجرایی میخواهم لیست اسامی دریافت کنندگان ارز و نرخ ۴۲۰۰ تومانی را منتشر سازند و میزان واردات و نحوه توزیع و نرخ توزیع مشخص شود، آیا درست است که ۳۰ میلیارد دلار ارز به خارج از کشور منتقل شده است اما چندان خبری از کالا و نرخ ارز دولتی نیست در همین زمینه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بانک مرکزی بهعنوان رئیس خانه مطبوعات کشور و مؤسس و عضو هیأت مدیره انجمن روزنامههای غیردولتی میخواهم لیست دریافت کنندگان ارز برای کاغذ نشر و مطبوعات را هر چه زودتر اعلام کنند و مشخص شود تا چگونه کاغذ ۴۲۰۰ تومانی امروزه به حدود ۱۵ هزار تومان رسیده است».
ملاخور شدن ثروتهای مردم
وضعیت بهغایت آشفته و لرزان نظام که نمایندگان مجلسش ناگزیر به آن اعتراف میکنند، نتیجه سیاستهای ضدمردمی در چپاول منابع و اموال کشور و ثروتهای ملی توسط آخوندهای حاکم و مهرههای وابسته به آنها است.
حاکمیتی که اساس و پایه آن بر رانتخواری، اختلاس، فساد سیاسی و اقتصادی نهادینه و پایهریزی شده است.
در زمینه رانتخواری و فساد نهادینه شده احمد امیری فراهانی عضو مجلس ارتجاع در جلسه ۲۷ آذر ۹۷ گفت: «امروز خصوصیسازی در کشور بلای جان کارگران و سرمایه مملکت و دولت شده است. امروز کشور جولانگاه نوکیسهها، تازه به دوران رسیدهها، رانتخواران، آقازادهها، دامادها، عمهزادهها، خالهزادهها و اقوام و فامیل برخی از مسئولان گردیده. بخش عمدهیی از گرانیهای امروز دست دولت بوده و هست، اکثر پالایشگاهها و پتروشیمیها که مواد اولیه کارخانهها را تأمین میکنند در اختیار چند وزیر بیشتر نیست».
بی علت نیست که اقتصاد کشور نابود شده و صبر مردم آنچنان لبریز شده است که نمایندگان مجلس ارتجاع را که خود در زمره غارتگران نظام هستند نگران کرده است و آن نماینده مجلس [همایون یوسفی] میگوید باعث «اعتماد سوزی و کاهش سطح تاب آوری جامعه شده است».
در شرایطی که اکثر مردم زیر خط فقر هستند و از فقر و نداری آنچنان عاصی گشتهاند که روزانه در شهرهای مختلف ایران فریادشان از گرسنگی بر آسمان است، ایادی حکومتی ۳۰ میلیارد دلار از اموال مردم را به خارج منتقل میکنند و در منتهای بیشرمی و اوج وقاحت میگویند معلوم نیست چه شد!؟
این حاکمیت مردم را آنچنان در منگنه تورم و گرانی افسار گیسخته گذاشته است که در ماه رمضان سفرههای بسیاری از مردم خالی است.
بحران بیراهحلی
در شرایطی که نهادهای وابسته بیت خامنهای و سایر بنیادهای رنگ و وارنگ غارت و چپاول همچون اختاپوس و «اژدههای هفت سر» اقتصاد کشور و معیشت مردم را در چنگ خود گرفتهاند، بسیار روشن است که از این حاکمیت راهحل واقعی برای برطرف کردن مشکلات مردم بیرون نیاید، تا جایی که بحران بیراهحلی نمایندگان و ایادیاش را در مجلس هم و نگران کرده است.
واقعیت این است که بحران بیراهحلی خود را در کثرت بحرانهای لاعلاجی که تمامیت و سرتاپای رژیم را در برگرفته نشان میدهد آنچنان که امیر خجسته یکی از اعضای مجلس آخوندی روز ۱۵ اردیبهشت ۹۸ تعارف را کنار گذاشت و بهصراحت گفت: «مشخص نیست چه کسی کشور را اداره میکند و معلوم نیست مرزها دست چه کسی است؟! همه چیز به هم ریخته است و هیچ چیز سر جای خودش نیست و سردرگمی عجیبی در جامعه پدید آمده و کسی پاسخگوی وضعیت موجود نیست».