اهالی ساکن منطقه گاما در کنار فازهای پتروشیمی ماهشهر در گرمای شدید تابستان آب شرب ندارند. اهالی این منطقه می‌گویند، آب شرب را از لجنزار در روستا تأمین می‌کنند و تابه‌حال ۱۴نفر از اهالی جان خود را در جاده کنار نیزار از دست داده‌اند.
تنها مدرسه مختلط این منطقه که تا مقطع ابتدایی ظرفیت دارد اکنون کف و سقفش شروع به ریزش کرده و دیگر برای تحصیل هم مکانی ندارند!
متن صحبت‌های اهالی در فیلم:
یک آقا: بیا اینجا نگاه کن! فکر کرده اینجا آدم نیست!
مرد دیگر: چیزی که ما بهت می‌گیم پخش می‌کنید؟
یک پسر بچه: با امکانات خوبی می‌خواهم بزرگ شم.
یک مرد دیگر: خدا را شکر! هیچ امکاناتی به ما نرسیده.
یک آقای دیگر: به داد اینجا برسید . یا اینجا را ساماندهی کنید یا جمعش کنید.
آقای دیگر: یعنی حیوون هم اینجا نمیاد.
یک پیرمرد: یخچال ما فقط آبه چی کار کنیم آدم بدبختیم دیگه زورمون نمی‌رسه همین آبه! هیچی نیست. حتی نداریم یک چیزی سیب زمینی یا گوجه بگذاریم داخلش که بخوریم. یک ماه یا دو ماه یک کم گوشت هم نمی‌خوریم.
یک آقا: من متولد این محلم و بزرگ شدم اینجا ازدواج کردم نمی‌خوام اینجا این بچه بزرگ بشه توی این محیط لجنزار. بچه خودتون حسابش کنید.
آقایی دیگر: بیا نگاه کن میگه شرکت نیست. این چیه؟ یکی کار می‌کنه صد تا خاموشند. ۱۴پسر اینجا مردند. نگاه کن آب از اینجا می‌خوریم ما از این کثافت‌ها! این لوله اصلی مونه از این کثافت‌ها . نگاه کن! لوله شکسته از اینجا و آب نمیاد.
آقایی دیگر: ما زندگی‌مون رو از دست دادیم. زمینهامون را از دست دادیم. آمدیم در این باتلاق داریم زندگی می‌کنیم. سربندر میگن جزو ماهشهرید و ماهشهر هم میگن جزو سربندر هستید! حالا ما این وسط گیر کردیم و هیچ خدماتی هم نمی‌دهند. هر انتخاباتی که بود شرکت کردیم ولی متأسفانه نتیجه صفر.
اگر سیبری گرم شد. اینجا هم ما نتیجه می‌گیریم.
یک مرد دیگر: این مدرسه را شما سقفش را مشاهده کنید. سقفش موجی شده و داره می‌افته و ریزش می‌کنه هر لحظه امکان ریزشش هست.
