حجم خرابی و ویرانی مدارس در حاکمیت آخوندها خارج از قاعده و آمار و ارقام است. مدارسی در کشور هستند که ۹۰سال از عمر آنها می‌گذرد و هیچ ایمنی ندارند.
مدارس آن‌چنان قدیمی و فرسوده هستند که حتی کارگزاران حکومتی هم اعتراف به این وضعیت می‌کنند.
روزنامه همدلی ۳۱شهریور ۹۷ در مورد فرسوده بودن و غیرایمن بودن مدارس می‌نویسد: «نزدیک به ۱۵میلیون دانش‌آموز در سراسر کشور در حالی اول مهر سال تحصیلی ۹۷-۹۸ را آغاز می‌کنند که به اذعان بسیاری از مسئولان تراز اول کشور و خصوصاً مسئولان ذیربط در وزارت آموزش و پرورش، باید در سایه هزاران باب مدرسه یا دهها هزار کلاس درس با کمترین ایمنی و طول عمر بالا و گاه کپری و مخروبه به مدت ۹ماه روزگار تحصیلی خود را در آنها سپری کنند».
معاون وزیر آموزش و پرورش نیز اذعان کرد ۳۰درصد مدارس کشور فرسوده هستند.(خبرگزاری ایرنا ۱مرداد ۹۷)
مدیرکل نوسازی مدارس تهران هم گفت: «تخریب و نوسازی مدارس فرسوده استان تهران به ۳هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد و این مدارس در یک بازه زمانی ۵ تا ۱۰سال می‌توانند تخریب، نوسازی و مقاوم‌سازی شوند.
ورناصری از خیرین مدرسه‌ساز خواست که آموزش و پرورش را برای مقاوم‌سازی مدارس غیرمقاوم به زمین‌لرزه یاری کنند تا مقاوم‌سازی این مدارس هر چه زودتر انجام شود.(روزنامه همدلی ۳۱شهریور ۹۷)
ملاحظه می‌شود که از اعتبار دولتی برای بازسازی و نوسازی مدارس فرسوده خبری نیست و اعتبار خیرین نیز در فرهنگ وارونه‌گویی آخوندی یعنی راه‌اندازی بساط شهریه اجباری و چپاول نهادینه شده است.
بر اساس اصل سی‌ام قانون اساسی رژیم دولت موظف به تأمین رایگان وسائل آموزشی و پرورشی مدارس دولتی تا پایان دوره متوسطه است.
اما با این وجود به بهانه‌های مختلف از جمله به بهانه ایمن‌سازی مدارس هنگام ثبت‌نامه دانش‌آموزان از والدین آنها پول گرفته می‌شود.
وضعیت مدارس فرسوده در تهران اسفناک است اما دورتر از تهران در استان اصفهان وضع به مراتب اسفناک‌تر است.
از جمله شهرستان برخوار با ۲۳هزار دانش‌آموز بیشترین مدارس تخریبی و فرسوده استان اصفهان را دارد.
در این رابطه در یک کلیپ که در رسانه‌های اجتماعی گذاشته شده است یک معلم این شهرستان می‌گوید: «در شهرستان برخوار ۱۲۱واحد آموزشی فعال هست که ۲۷واحد آن متأسفانه تخریبی و فرسوده است و بیش از ۵۰۰۰دانش‌آموز در مدارس فرسوده مشغول به تحصیل هستند».
در استانهای مرزی و دورافتاده حتی مدارس قدیمی و فرسوده هم وجود ندارد، مدارس کپری و چادری است.
در زمینه کمبود کلاس درس برای کودکان در استان سیستان و بلوچستان عضو مجلس ارتجاع از چابهار گفت: «چابهار ۲هزار کلاس جدید می‌خواهد تا به سرانه آموزشی حداقلی کشوری و استانی برسد».(خبرگزاری تسنیم ۱۶مرداد ۹۷)
در جاهای دیگر وضعیت بهتر از چابهار نیست. از جمله این‌که روستای پاموله به فاصله کمتر از یک کیلومتری سد کارون که مردمش در شرایط بسیار نامناسبی زندگی می‌کنند و نه آب دارند و نه برق، کمبود مدارس و کلاس درس برای دانش‌آموزان به حدی است دانش‌آموزان فقط تا کلاس پنجم درس می‌خوانند.
صرف‌نظر از نبودن فضای آموزشی کافی برای بچه‌های این روستا وضعیت تحصیل در تنها مدرسه آن هم بسیار سخت و طاقت‌فرسا است.
در شرایطی که هوا بارانی است آب به کلاسهای این مدرسه وارد می‌شود و شرایط نامناسب ایمنی و بهداشتی برای دانش‌آموزان ایجاد می‌کند.
غیر مترقبه نخواهد بود اگر در اثر فرسوده بودن مدارس در یک حادثه زلزله، این مدارس بر سر دانش‌آموزان آوار شوند و تلفات بزرگی به بزرگی تلفات یک زلزله بزرگ به‌وجود بیاید.
در زمینه احتمال به‌وجود آمدن تلفات در مدارس فرسوده در اثر زلزله در یک کلیپ که سایت باشگاه خبرنگاران جوان منتشر کرده است، دانش‌آموز یکی از این مدارس فرسوده این‌طور ابراز نگرانی می‌کند: «خدای ناکرده زلزله بیاید جان همه‌مان در خطر است».
اما آن روی سکه کلاسهای فرسوده و کپری در شهر‌های کشور هزینه‌کردن اموال مردم ایران برای ساختن خانه و مدرسه در کشورهای دیگر است.
در سال ۹۱ «اسحاق جهانگیری و نوری مالکی، نخست‌وزیر وقت و دست‌نشانده رژیم در این کشور، توافق کردند رژیم ۲۰۰واحد مسکونی و ۳هزار باب مدرسه در عراق بسازد». (روزنامه اعتماد ۲۱اردیبهشت ۹۱)
سال ۹۶ نیز تلویزیون فلوجه عراق در گزارشی از یکی از مدارسی که نظام آخوندی در منطقه برطله در شرق موصل به اسم مدرسه خمینی ساخته خبر داد که توسط سفارت رژیم ساخته و هدیه شده است.
آن روی سکه این حاتم‌بخشی فاجعه‌ای است که در زمینه کمبود فضای آموزشی و وجود مدارس قدیمی و فرسوده در ایران وجود دارد.
