در روزنامه‌های حکومتی امروز سه‌شنبه ۲۷ آذر هیچ خبری از شصت و پنجمین قطعنامه سازمان ملل در مورد نقض حقوق‌بشر توسط رژیم داده نشده است. بحرانهای اقتصادی اجتماعی و انزوای رژیم چشمگیر ترین تیترها را دارند. در کنار آنها دعواهای باندی حول FATF و لوایح آن همچنین بستهٔ اروپا و فضاحت دولت فامیلی روحانی به چشم می‌خورد.
تیترهای مربوط به بحرانهای اقتصادی اجتماعی در روزنامه‌های هر دو باند حاکم برجسته هستند:
ابرار: تا پایان مهر، نقدینگی به مرز ۱۷۰۰میلیارد تومان رسید
امتیاز: وزیر کشور خبر داد: حذف سه دهک از یارانه بگیران توسط استانداران
جهان صنعت: مقاومت لابیهای قدرتمند در مقابل مبارزه با واردات غیرقانونی پوشاک؛ قاچاقچیان زمان می‌خرند
کار و کارگر: مدیریت دولتی مقصر اصلی حیف و میل اموال کارگران – چمنی: اجازه زدن چوب حراج به اموال شستا را نمی‌دهیم
کیهان: بودجه ۹۸با شرایط خاص کشور بیگانه است
نوآوران: بازماندگی ۹۶هزار کودک ایرانی از تحصیل
در خصوص بحرانهای اقتصادی اجتماعی جهان صنعت در مطلبی به‌نقل از فرشاد مومنی نوشته است: « ولنگاریهای اقتصادی و اتخاذ تصمیمات غیر راهبردی در طول دهه‌های گذشته و اشاعه آن به دوره کنونی، به شکل‌گیری شرایطی انجامیده که خطر ورود به یک بن‌بست اقتصادی را دوچندان می‌کند». این روزنامه در ادامه افزوده است« به‌نظر می‌رسد رهایی از چنین شرایطی نه در دست تصمیم‌گیران کنونی کشور، که در دست کسانی است که سهمی از منافع سیاستی گروه‌های قدرت نداشته باشند». این مطلب در ادامه با بیان این‌که « طی سه دهه گذشته شاهد این بودیم که وعده‌های داده شده هیچ‌کدام محقق نشده اما بی‌شمار بحران به بحرانهای موجود کشور اضافه شده و بسیاری از بحرانهای ریشه‌دار و قدیمی نیز شدت پیدا کرده است بنابراین مشکلات از حیطه مسائل فنی و نظری خارج می‌شود و ملاحظات اقتصاد سیاسی مطرح می‌شود» با اشاره به بازیهای چپاولگرانه دولت با موضوع ارز افزوده است« این بازی و این ملاحظات گرچه برای توسعه کشور خیری نداشته و دائماً التهاب و آشوب و تعمیق فقر و نابرابری و فساد را به همراه داشته، اما برای عده‌یی منافع قابل توجهی به همراه داشته است».و با تأکید بر این‌که که: « آنچه به آن خدشه وارد نمی‌شود منافع مافیاهاست و آنچه هرگز اتفاق نمی‌افتد منافع مردم و تولیدکنندگان و آینده توسعه کشور است» خبر داده است که: « آنچه امروز در نظام تصمیم‌گیری دیده می‌شود یک مافیای رسانه‌یی است که تلاش می‌کند سیستم اقتصادی کشور را برای پذیرش راه‌حل‌های تعدیل ساختاری متقاعد کند. سیاست تعدیل ساختاری تلاش می‌کند دستکاری قیمتها را به‌عنوان راه‌حل ببیند و با فشار بر واگذاری دارایی‌های بین نسلی تحت عنوان خصوصی‌سازی، بنگاه‌هایی که در حال فروپاشی‌اند را به بخش خصوصی واگذار کند».
و خبرهای انزوای بیشتر رژیم و تأخیر در ارائه بسته اروپا هم در روزنامه‌های هر دو باند و به‌صورت تهاجم به یکدیگر دیده می‌شود:
جهان اقتصاد: رویارویی دو عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در یک روز؛ دفاع ناطق از برجام در روز طعنه‌زنی جلیلی
عصر ایرانیان: جلیلی: اگر غرب مرکز عالم نیست چرا کشور را معطل «کانال مالی اروپا» کرده‌اید؟
کیهان: به‌رغم وعده‌های برجامی، هواپیمایی ایران: اروپاییها به ما سوخت نمی‌دهند
جهان صنعت: مدیرعامل هما: آمریکا هواپیماهای زمینگیر ما را هم تحریم کرده است
دعوای مذاکره با غرب و تصویب لوایح مربوط به FATF از موضوعات اساسی روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
سیاست روز: مثل دادگاه کرسنت، مثل معاهده پاریس، مثل اف.ای.تی.اف، مثل توتال، مثل حقوق‌های نجومی؛ محرمانه جدید تدبیر و امید به نام سازو کار مالی با اروپا؛ درس عبرتی که نمی‌گیرند
کیهان: غرب معتاد به تحریم، دولت معتاد به مذاکره با غرب
سیاست روز در مطلب دیگری نوشته است« اکنون پس از گذشت ۳سال از برجام رفتار این مخالفان نشان می‌دهد که آمریکا و اروپا هم‌چنان همان نگاه منفی را در قبال هسته‌یی ایران دارند چنانکه اوباما نیز در روزهای پایانی دولتش تحریم‌های ۱۰ساله ایران را تهدید کرد و پس از آن نیز آمریکا و اروپا بر سر کلید واژه تأکید دارند. باید برنامه‌ای برای فعالیت‌های هسته‌یی ایران پس از محدودیت‌های ۱۰ساله داشت که نتیجه آن برچیدن تمام فعالیت هسته‌یی ایران باشد، باید توان موشکی ایران را حذف و نیز ایران فعالیت منطقه‌ای‌اش متوقف شود. نوع عملکرد کشورهای غربی نشان می‌دهد که ادعاهای هسته‌یی آنها هم‌چنان پابرجاست».
در روزنامه‌های باند روحانی نشانه‌هایی از ضرورت غلط کردم گویی و عقب‌نشینی از سیاست‌های مداخله‌جویانه منطقه‌یی نظام دیده می‌شود.
ابتکار به‌نقل از کمال خرازی گماشتهٔ خامنه‌ای به ریاست شورای راهبردی روابط خارجی نوشته است«البته جمهوری اسلامی ایران هیچ وقت مدعی هژمونی نبوده و نخواسته بر منطقه مسلط شود.
بحث ایران‌هراسی که دیگران مطرح می‌کنند و می‌گویند ایرانی‌ها می‌خواهند امپراطوری پارس را تشکیل دهند جنگ روانی است که پایه و اساسی ندارد...باید ایده نویی در منطقه ایجاد شود که همه دور آن جمع شوند و آرامش ایجاد شود».
ایران ارگان دولت روحانی هم به‌نقل از دیاکو حسینی کارشناس مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست‌جمهوری نوشته است: « ما باید نگاه حاصل جمع صفر را کنار بگذاریم. یعنی اگر مثلاًًً در یمن یا سوریه، ما منافع بیشتری را بتوانیم حاصل کنیم، که آن منافع هم قابل تعریف است، طرف مقابل کاملاً خواهد باخت، یا اگر او بتواند کاری را انجام دهد، ما به‌طور کامل شکست خواهیم خورد. این تلقی باید از بین برود. معنی‌اش این است که ما باید به یک نوع از تعاملات منطقه‌یی فکر کنیم».
فضاحت انتصاب داماد روحانی به معاونت وزارت صمت در روزنامه‌های هر دو باند حاکم دیده می‌شود:
وطن امروز نوشته است «کامبیز مهدی‌زاده‌فرساد در متن استعفای خود که خطاب به وزیر صنعت نوشته
اجازه می‌خواهم از خدمت‌تان مرخص شوم و به فعالیت‌های علمی و پژوهشی خود در سنگر قبلی‌ام ادامه دهم.
البته سنگری که آقای داماد از آن نام می‌برد دبیری ستاد توسعه فناوری حوزه انرژی معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری است».
