روزنامه‌های حکومتی دوشنبه ۲۵آذر، بازتاب تعمیق بحرانهای درونی رژیم در اثر ضربه قیام مردم ایران هستند. وحشت از پیامدهای قیام و اوجگیری مجدد آن در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و مناسبات بین‌المللی رژیم دیده می‌شود.
در روزنامه‌های هم‌سو با باند روحانی هشدار نسبت به اوضاع انفجاری جامعه به بیانهای مختلف تکرار شده است.
همدلی نوشته است: «اگر به هر دلیلی هیجانی دیگر به جامعه تحمیل شود دیگر شاید نتوان با آن مقابله کرد یا در صورت مقابله هزینه‌های آن به‌شدت سنگین و غیرقابل جبران باشد... مفهوم دولت-ملت گویای این واقعیت است که دیگر مثل قرون گذشته امکان اداره کشور با فرمانهای بالادستی میسر نیست».
آرمان نوشته است: «پس از حوادث آبان ماه تازه میزان خسارتها، پیامدها، عیب‌ها و خصوصاً شدت نابسامانی‌ها آشکار می‌شود و حالا باید کم‌کم منتظر عوارض سیاسی آن رخداد بزرگ و تلخ باشیم... شاید تاکنون هیچ دولتی با این میزان از موانع و مشکلات روبه‌رو نبوده است. اکنون و پس از اعتراضهای آبان ماه در شرایط خطیری که باید تصمیمات بزرگ و حساس اتخاذ شود عملاً دولت امکان، توان و اختیار لازم برای اتخاذ سیاست‌های ضروری را دارا نیست و بر اثر هر تصمیمی ممکن است عواقب منفی ایجاد شود و بحرانی پدید آید. بی‌تصمیمی و انفعال هم خطر دیگری است که به انباشت خسارتها منجر می‌شود و عنصر زمان از دست می‌رود، لذا کاملاٌ روشن است که ادامه چنین وضعی خود مسأله‌ساز است».
آرمان در مطلب دیگری نوشته است: «اگر دولتها نتوانند در چندین دوره متمادی با وجود گرایش‌های مختلف اصول‌گرا و اصلاح‌طلب از لحاظ کلیت نظام قدرت و ساختار حکومت پاسخگوی مردم باشند، مردم از هر دو جریان سیاسی واگرا خواهند شد. همان‌طور که اکنون در جامعه ملی ملاحظه می‌کنیم و دیگر دولتها مخاطب ملت نخواهند بود بلکه کل ساختار قدرت مورد خطاب ملت واقع خواهد شد».
روزنامهٔ حکومتی ابتکار هم در مورد پیآمد جنگ قدرت در درون نظام نوشته است: «آنچه در میان اصحاب سیاست در ایران رخ می‌دهد، نه «تدبیر امور»، بلکه تلاش به‌منظور دستیابی و وصال «نهاد قدرت» به هر قیمتی است. تردیدی نیست که این رویکرد نه می‌تواند و نه می‌خواهد و نه امکان حرکت به سوی حل معضلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را دارد.
نتیجه آن می‌شود که... در «درازمدت» تاثیرات مخربی بر پیکربندی «نهاد سیاست‌ورزی» در ایران خواهد داشت. تاثیراتی که نخستین نمونه‌های آن را می‌توان «اعتمادزدایی»، «ناتوان‌انگاری» و «تقلیل جایگاه» سیاسیون نزد مردم دانست. بی‌شک بروز چنین وضعیتی بیش از هر چیز نشاندهنده آن است که کرسی‌ها و مناصب قدرت در کشور از سوی یک طبقه «غصب» شده است». حمله به روحانی و باندش موضوع مشترک روزنامه‌های باند خامنه‌ای است. این حملات که قصد مقصر جلوه دادن روحانی در شکستهای نظام از جمله گرانی بنزین را دارد، تعمیق بحران درونی نظام در اثر قیام مردم ایران را به‌روشنی نشان می‌دهند.
کیهان خامنه‌ای نوشته است: «سیاست‌بازان اشرافی در همین تاریخ معاصر، در پوشش ضرورت سازندگی کشور پس از جنگ -که واقعاً ضرورت هم داشت- مرتکب امتیازطلبی و رانت‌طلبی و تجمل شدند و تورم ۵۰درصدی را سر سفره مردم بردند... در همین روند بود که با وزرای چند هزار میلیاردی و بی‌کفایت در دولت مدعی تدبیر مواجه شدیم... اشرافیت متهم در فتنه ۸۸هم که آدرس تحریم‌ها را به دشمن، و آدرس تسلیم در مقابل فشار تحریم را به دولتمردان داد و موجب نارضایتی مردم شد، ترجیح می‌دهد به‌جای پاسخگویی درباره سوءمدیریت، نارضایتی‌ها را بهانه‌یی برای معارضه با جمهوری اسلامی قرار دهد. همزمان با فشار اقتصادی و جنگ رسانه‌یی دشمن، طیف اشرافیت‌زده‌ای که تورم ۵۲درصدی را سر سفره مردم آوردند، ابایی از بحران‌آفرینی ندارند
رسالت از باند مؤتلفه درغگویی روحانی در مورد تاریخ گرانی بنزین را برجسته کرده و نوشته است: « رحمانی‌فضلی در تاریخ ۲۲ آبان ماه در جلسه هیأت دولت با حضور رئیس‌جمهور اعلام کرده بود که ساعت صفر بامداد جمعه ۲۴ آبان ماه، قیمت بنزین افزایش می‌یابد... در آن جلسه رئیس‌جمهور حضور داشت بنابراین وی از افزایش قیمت بنزین در روز جمعه اطلاع داشت».
رسالت در مطلب دیگری با حمله به روحانی نوشته است:« این‌که گفته شود صبح جمعه در جریان اجرای طرح قرار گرفته‌ام، ریشخند زدن به شعور جامعه است. خیال دارید مردم باور کنند؟ مگر می‌شود روز جمعه از این قضیه باخبر شد؟! بعد هم توجیه می‌کنند و بدتر این‌که می‌گویند روحانی خود را فدا کرده است. روحانی فدای چه شده است؟ این رفتارهاست که آسیب‌زده است. مگر می‌شود کسی بخوابد و بگوید از فلان موضوع بی‌خبر بوده است؟».
فرهیختگان هم در این مورد نوشته است:« گفته‌های روحانی اگر چه برای کسی باورپذیر نبود و بازخوردهای عمومی نیز همین را نشان می‌داد، اما اظهارنظر وزیر کشور در جلسه کمیسیون شوراها و سیاست داخلی مجلس مبنی‌بر اطلاع کل کابینه از زمان دقیق –روز، ساعت، و دقیقه- آغاز اجرای طرح سهمیه‌بندی در جلسه روز ۲۲آبان هیات دولت، بیش از هر چیز کذب‌بودن این اظهارات را به تصویر می‌کشید. هر چه هست آن‌طور که از شواهد و قرائن برمی‌آید دیوار رحمانی‌فضلی در این غائله از همه کوتاه‌تر است و به‌نظر می‌رسد دولتمردان و حامیان‌شان در بهارستان بر سر این موضوع به اتفاق‌نظر رسیده‌اند که همه کاسه و کوزه‌ها را بر سر نزدیک‌ترین نیروی رئیس مجلس در کابینه بشکنند.»
حمله به روحانی در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه در عرصه‌های دیگر هم فعال است.
کیهان نوشته است: «بر اساس آمار رسمی شکاف طبقاتی در دولت روحانی بیشتر شده است».
وطن امروز نوشته است: «دولت حتی به سالمندان کهریزک هم یارانه معیشتی نمی‌دهد تا دایره یارانه‌نگیران نیازمند از آنچه تصور می‌شد بسیار وسیع‌تر باشد... هر چند قرار بود ۶۰میلیون نفر از جمعیت کشور یارانه معیشتی جبران گرانی بنزین بگیرند اما تاکنون به‌طور دقیق آمار رسمی از دریافت کنندگان یارانه معیشتی توسط دولت و مراجع آماری اعلام نشده است... غلامرضا پناه، معاون توسعه مدیریت وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی آخرین رقم معترضان به دریافت نکردن بسته معیشتی را ۶ میلیون نفر اعلام کرده است. حال سؤال اینجاست که بسته‌های معیشتی به چه نحوی پرداخت شده که تنها در گزارشهای رسمی ۶میلیون نفر اعتراض دارند؟».
سیاست روز هم در مورد گرانیها و ترفند دولت روحانی نوشته است: «متولیان و دست‌اندر کاران امر برای سال آینده چه تدابیری اندیشیده‌اند که مدام بر عدم افزایش قیمت ها تا پایان سال تأکید دارند. آیا قرار است تحولی شگرف در میزان درآمد کارگران، کارمندان و اقشار آسیب پذیر رخ دهد که در مقابل افزایش و یا گرانی کالاها نتواند نگرانی را ایجاد کند... کارشناسان و تحلیلگران هم‌چنان براین اعتقادند که این گفته‌ها؛حرفهای قابل استنادی نیست و هر لحظه باید نگران رشد قیمت و تورم در کالاها بود».
سیاست روز در مطلب دیگری ناکارآمدی نظام در مبارزه به آلودگی هوا را به گردن باند روحانی انداخته و نوشته است: «جالبی ماجرای آلودگی هوای تهران در این است که متولیان هیچ طرح و برنامه‌یی هم برای آن ندارند و اگر برنامه‌یی وجود داشته باشد، همان طرح ترافیک است که آن هم پولکی شده و از کاهش رفت و آمد خودروها نیز خبری نیست،حتی افزایش قیمت بنزین هم نتوانست اندک تأثیری بر ترافیک و آلودگی بگذارد...به همه مسئولانی که با مسأله آلودگی هوا ارتباط دارند به‌خاطر راه‌کار تعطیلی مدارس، دانشگاهها و احیاناً سازمانها و ادارات خسته نباشید می‌گویم».
استعفای روحانی موضوع مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است که در آنها عمق شکاف در رأس حاکمیت و وحشت از انزوای نظام دیده می‌شود.
جوان وابسته به سپاه پاسداران نوشته است: «منتقدان دولت با پیشنهاد استعفای روحانی مخالف هستند، چه آن که آن را استوار بر بهانه «نمی‌گذارند کار کند» و برای فشار بر حاکمیت و فرار از پاسخگویی می‌بینند وگرنه بعید است کسی از ماندن این دولت استقبال کند».
آفتاب یزد نوشته است: «این‌که امروز در چنین فضایی جریان اصول‌گرا نسبت به طرح استعفای روحانی از سوی جمعی از اصلاح‌طلبان نگران است و دوست ندارد آقای روحانی از چنین امکانی استفاده کند، به این دلیل است که می‌دانند نتیجه استعفا در نزد افکار عمومی‌به‌شدت به ضرر جریان اصول‌گرا و یاجریانی خواهد بود که مانع فعالیت‌های حسن روحانی شده است، آنها مایلند روحانی در قدرت بماند و تضعیف شده باشد».
ابتکار هم با اشاره به اختیارات ولی‌فقیه و سایر نهادهای قدرت نوشته است: «باید به جای این‌که گفته شود دولت استعفا دهد، می‌بایست کلان‌تر به قضیه نگاه کرد و گفته شود که رویکرد‌هایی که در این سال‌ها بر کشور حاکم بوده، مسبب وضع موجود است و اگر همگان خواستار خروج از وضعیت فعلی هستیم، باید برخی از سیاست‌گذاریها مورد اصلاح قرار گیرند».
همدلی هم با اشاره به جنگ قدرت میان باندها نوشته است: «در صورت موافقت رئیس‌جمهور با استعفا نیز نمی‌توان گفت که کار تمام شده است، زیرا مطلب مهم دیگر پذیرش و باور ملت است که با تغییر رئیس‌جمهور اوضاع خوب خواهد شد. ایجاد این باور به این سادگی نیست».
سفر روحانی به ژاپن در روزنامه‌های حکومتی به دعوای مذاکره کردن یا نکردن با آمریکا دامن زده است. روزنامه‌های هم‌سو با روحانی با یادآروی شرایط انفجاری جامعه بر ضرورت این امر تأکید کرده‌اند.
همدلی در مورد سفر روحانی به ژاپن نوشته است: «به نظر می‌رسد که دو عامل بیش از همه در آماده شدن شرایط عینی و ذهنی سفر روحانی به توکیو نقش دارند. اولین عامل در ارتباط با شرایط بی‌حاشیه و تقریباً بی‌چالشی است که در کم‌وکیف تبادل زندانیان اخیر دو کشور ایران و ایالات متحده رخ داده است...دومین عامل در ارتباط با وضعیت اقتصادی و اعتراضات آبان ماه ایران است که به‌نظر می‌رسد این اعتراضات و التهابات پس از آن، زمینه را برای برون‌رفت از وضعیت موجود و آمادگی برای ایجاد شرایط مناسب و پایدار، فراهم کرده است. به واقع این شرایط و بیش از همه وضعیت سخت اقتصادی حال حضار ایران، برای مقامات تهران حامل این پیام بوده که اگر مسیرها و فاز‌های جدید دیپلماسی و گفتگو برای کاهش تنش در روابط تهران- واشنگتن تعریف نشود، وضعیت تنازعی به وضعیتی دیرپا، عمیق، پایدار و در نهایت رام نشدنی تبدیل خواهد شد که در آن شرایط وضعیت نه برای منطقه، بلکه برای تهران و واشنگتن و حتی همسایگان نیز مناسب و مساعد نخواهد بود».
روزنامه ایران ارگان دولتی روحانی نوشته است: «سفر حسن روحانی به ژاپن در حالی صورت میگیرد که اوضاع اقتصادی ناشی از اعمال تحریم‌ها خیلیها را در انتظار گشایش اوضاع نگه داشته است».
جهان صنعت هم نوشته است: «شرایط سفر قریب‌الوقوع حسن روحانی به ژاپن و دیدار با شینزو آبه فراهم شده است. از منظر نشانه‌شناسی مجموعه این شرایط نشان می‌دهند که احتمال گشایش مسیر‌های دیپلماتیک در روابط تهران- واشنگتن منتفی نیست».
جوان از باند خامنه‌ای به نقل از نظام الدین موسوی رئیس پیشین خبرگزاری سپاه پاسداران نوشته است: «گویا قرار است پس از سفر رئیس‌جمهور به توکیو، گشایش‌هایی مقطعی از سوی ژاپن و سوئیس در تحریم‌ها ایجاد تا در آستانه انتخابات مجلس یک تنفس مصنوعی به جریان غربگرا داده شود. قطعاً مردم دیگر فریب آرام‌بخش‌های موقت را نمی‌خورند، اما دولتمردان هم خوب است منافع ملی را قربانی این بازی‌ها نکنند».
