باند خامنه‌ای، وحشت در دوراهی خفگی اقتصادی و قیام
موضوع اصلی در روزنامه‌های باند خامنه‌ای را در تیترهایی مثل: «ماجرای جان و نان» در روزنامه وطن امروز و یا تیتر «دو‌گانه جان و نان» در رسالت می‌توان دید که در واکنش به اقدام روحانی برای رفع قرنطینه نسبی و پیامدهای آن ابراز وحشت کرده‌اند. وطن امروز در ماجرای جان و نان هشدار داده: «حالا وقت آن است که با تمام قدرت، بدبین باشیم آقای روحانی! این بار بهای خوش‌بینی، تنها اقتصاد نیست، خودِ خود ما هستیم». اوج این وحشت در امکان سرنگونی نظام است. وطن امروز نوشته است: «اگر تدبیری عاجل نشود، ما به‌سرعت از سختی کنونی به سمت فاجعه‌ای مهیب در آینده نزدیک پیش خواهیم رفت؛ فاجعه‌ای که می‌تواند کلیت ساختار حکمرانی و جامعه ما را با مشکلی تاریخی مواجه کند». رسالت هم در وحشت از سرنگونی نظام به‌نقل از پاسدار خوش‌چهره، اقتصاددان این باند، نوشته: «اگر این تصمیم اتخاذشده است، باید مسئولیت اتفاق‌های آن نیز پذیرفته شود و در نهایت به گردن مردم نیفتد... تا زمانی که این بیماری کنترل و تثبیت نشده است، هر اقدام یا تصمیم اشتباهی می‌تواند به وخامت اوضاع کمک کند و کشور هزینه‌های بیشتری را به دوش بکشد».
وقتی روزنامه‌های باند خامنه‌ای ابراز وحشت کرده‌اند، در روزنامه‌های باند مغلوب چه خبر است؟!
اذعان به خودداری نظام از دادن هزینه سلامت مردم
روزنامه‌های باند مغلوب تصمیم روحانی را عجولانه توصیف کرده اما تلاش کرده‌اند او را در ببرند و ضمن اذعان به این‌که نظام ظرفیت اقتصادی هزینه قرطینه کردن مردم را دارد ولی‌فقیه را مقصر معرفی کرده‌اند. آرمان به‌نقل از پروانه سلحشوری، عضو مجلس ارتجاع، نوشته است: «روحانی درخواست برداشت یک میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای مقابله با بحران کرونا را داشته، با این وجود هنوز پاسخی به این درخواست داده نشده است... ما در مجلس در یک روز ۲۰۰میلیارد دلار به سپاه قدس اختصاص دادیم. بدون شک در شرایط کنونی حفظ سلامتی مردم از مسائل دیگر مهم‌تر است».(مقصودش لابد آن ۲۰۰میلیون یورویی است که بعد از هلاکت پاسدار سلیمانی به نیروی تروریستی قدس دادند) مردم‌سالاری هم تأکید کرده: «به‌گفته صندوق بین‌المللی پول، نظام ۸۵میلیارد دلار پول در صندوق ذخیره ارزی دارد و الآن وقت خرج کردن برای مردم است».
بن‌بست عقب‌نشینی و ذلت یا قیام و سرنگونی
در بسیاری از این روزنامه‌ها به‌سادگی پاسخ این سؤال دیده می‌شود که در یک‌کلام چیزی جز وحشت از سرنگونی حتمی نظام در اثر قیام مردم به‌جان آمده نیست. در روزنامه‌های آرمان، آفتاب یزد، اعتماد، ستاره صبح و مستقل این نوع مطالب دیده می‌شود. برای نمونه جهان صنعت نوشته است: «تنها راه‌کاری که دولت باید به آن توجه کند بازنگری در سیاست‌های غلطش است. در غیر این‌صورت در دوران پساکرونا ما شاهد اعتراضات مردم در تمام حوزه‌ها خواهیم بود». این روزنامه مثل روزنامه ستاره صبح بر ضرورت غلط کردم گویی و عقب‌نشینی از توسعه‌طلبی‌های خارجی و سرکوبگری در داخل تأکید کرده و نوشته است: «این بحران بهانه‌ای شد که این دمل بی‌اعتمادی سر باز کند و هر چه بیشتر نمایان شود. تنها راه‌کار این امر بازنگری در سیاست‌گذاری‌ها اعم از داخلی و خارجی است. اگر بازنگری‌ها انجام نشود برای هر اتفاقی باید منتظر یک اعتراضات مردمی باشیم. این اعتراضات به شکل‌های مختلف در جامعه پدیدار می‌شود».
به‌سخره گرفتن روحانی توسط باندهای شریک
حرفهای روحانی در روزنامه‌های هر دو باند به‌سخره گرفته شده است. برای نمونه روزنامه جهان صنعت در مطلب طنز خود نوشته: «از فردای آن «شنبه» معروف و عادی... کشور در فکر فرو رفت… همه به جز روحانی به این فکر می‌کردند که اگر قبلاً شرایط عادی بوده، پس اسم وضعیت الآن چیست؟ اگر الآن شرایط عادی است، پس وضعیتی که قبلاً در آن بودیم چه بوده است؟!...
حدود یک ماه از آن تاریخ می‌گذرد و طبق گفته مسئولان پزشکی، موج دوم شیوع کرونا در راه است و روحانی گفته است: از شنبه پیش‌رو کسب‌و‌کارها طبق پروتکل فعالیت خود را آغاز می‌کنند و وضعیت به روال عادی برمی‌گردد.
ما به روال عادی برمی‌گردیم
به آلودگی عادی هوا
به برخورد عادی موشک به یک هواپیما
و عادی مردن در آبانماه
به ساده مردن در پراید
و عادت به گرانی و نداشتن…
ما تا امروز کرونا را شکست داده‌ایم اما از شنبه خیلی «عادی» می‌میریم تا ادامه زندگی‌مان بدون استرس، بدون نداری، بدون افسردگی و خیلی عادی سپری شود».
