در روزنامه‌های حکومتی امروز مهم‌ترین بحرانهای درونی رژیم موضوع کشمکش و ابراز نگرانی شده است.
از انزوای جهانی منطقه‌یی رژیم تا بحث اختیارات خواستن روحانی و FATF تا ابراز ناامیدی از اروپا و اجرایی شدن اینس‌تکس را شامل می‌شود.
اذعان به تداوم فساد و چپاول و سایر بحرانهای اقتصادی اجتماعی در تیترهای صفحات اول هم دیده می‌شود:
آرمان: افزایش افسردگی افسار گسیخته-افسردگی؛ تهدید کننده نسل‌های امروز و فردای ایران
ابتکار: رد پای دلارهای گم شده در جیب صادر کنندگان کاغذی
شرق:نفوذ خویشاوندان در اقتصاد ایران
کیهان: بستر سازی برای حقوقهای نجومی
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه خواستن اختیارات توسط روحانی به‌منظور مذاکره را به چالش کشیده‌اند:
کیهان: با همه این سوء تدبیرها، رئیس دولت هم‌چنان مدعی است اختیاراتش کم است و لابد باید با تعطیلی مجلس و قوه قضاییه و مجمع تشخیص مصلحت نظام، دولت را مطلق‌العنان کرد تا به جای یک برجام، چند برجام انباشته از خسارت در حوزه توانمندی نظامی و اقتدار منطقه‌یی امضا کند و به جای تورم ۵۰درصدی، تورمی ۱۰۰درصد را به مردم ارزانی کند.
رسالت: هادی افقهی: چرا باید رفراندوم برگزار کنیم؟ افرادی که بحث رفراندوم را مطرح کردند به جهت آن است که نمی‌توانند حرف‌شان را به کرسی بنشانند و توصیه‌های شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت را هم نمی‌پذیرند بنابراین با راه‌اندازی رفراندوم قصد دارند توپ را در زمین رهبر معظم بیندازند.
وطن امروز: مجموعه تحولات سیاسی- اقتصادی چند سال اخیر اگر جامعه ایرانی را به یک نتیجه مشترک رسانده باشد، حتماً این است که علاج اصلی کشور در اصلاح رویکردهای مدیریت اجرایی است و نه مذاکره با این و آن.
روزنامه‌های هم‌سو با روحانی هم اظهاراتش در مورد اختیارات را به چالش کشیده و هشدار داده‌اند زمان این مانورها گذشته است:
جهان صنعت: آیا در مقابل این دریافت اختیارات و عدم توفیق پاسخگو خواهد بود؟ابهام‌های زیادی درباره این اختیارات و تقاضای رئیس‌جمهور وجود دارد. از همه این ابهام‌ها مهم‌تر آن است که آیا تقاضای حسن روحانی یک مانور تبلیغاتی بوده است یا واقعاً پشت این تقاضا، یک راهبرد هوشمندانه نهفته است؟
ابتکار: هر چند روحانی در ادامه اختیارات ویژه‌تری هم‌چون دوران جنگ تحمیلی برای عبور از شرایط سخت را خواستار شد، اما باید دانست که زنگ خطر سرمایه اجتماعی مدت‌هاست به صدا در آمده و شاید اخذ اختیارات ویژه‌تر بدون تصمیم اساسی برای بازگرداندن اعتماد عمومی کمک چندانی به بهبود شرایط نکند.
اذعان به فساد فراگیر در نظام در روزنامه‌های هر دو باند دیده می‌شود:
رسالت: شاید ویدئوی تصادف دو پورشه سوار در اصفهان را که اخیراً در شبکه‌های اجتماعی فارسی زبان دست به دست شده است را دیده باشید.
در ویدئوی منتشر شده، دخترک راننده پورشه در حال فریاد زدن است که «مرده که مرده، دیه‌اش را می‌دهم». موضوعی که از همه بیشتر قابل تأمل است، این ساختار معیوب است. خودروی پورشه‌ای که موجب مرگ یک هم وطن شده، احتمالاً حدود دو میلیارد تومان قیمت دارد، در حالی که دیه جوان از دنیا رفته، ۲۷۰میلیون تومان است. مادر تمام این تبعیضها و فسادها، اقتصاد ناسالم، معیوب و رانتی است. عدالت درآمدی، مسأله‌ای نیست که قابل چشم‌پوشی باشد. غیر از عدالت درآمدی، حوزه‌های دیگر از قبیل عدالت آموزشی هم با چالش جدی مواجهند.
همدلی: اژدهای اختلاس هنوز هم سر دارد و هم دم... چرا سر این اژدها بریده نمی‌شود و حتی دم آن را هم نمی‌توانند قیچی کنند؟ آیا قانون در این زمینه ضعف دارد، نهادهای نظارتی کار خود را درست یا به موقع انجام نمی‌دهند یا راههای ساده‌ای در بدنه دولت و نهادهای اقتصادی کشور وجود دارد که این افراد می‌توانند به‌راحتی به میلیاردها تومان یا میلیاردها دلار و یورو دسترسی داشته باشند و ماه‌ها و سال‌ها مشغول دستبرد بیت‌المال باشند؟
در روزنامه‌های حکومتی حاکم مواضع نرم‌تر نسبت به خط و نشانهای شدید خامنه‌ای در منع مذاکره دیده می‌شود:
آرمان: امیر عبداللهیان دستیار ویژه رئیس مجلس در امور بین‌الملل در خصوص تمایل آمریکا برای مذاکره با ایران اظهار کرد: ترامپ زمانی می‌تواند خواهان مذاکره تلفنی با ایران شود که از زبان زور و تهدید استفاده نکنند. وی زمانی می‌تواند خواهان تماس با ما شود که به توافق هسته‌یی بازگردد
جمهوری اسلامی: رئیس‌جمهوری آمریکا در حالی که عازم سخنرانی برای یک گردهمایی انتخاباتی خود بود گفت: اگر ایران می‌خواهد برای یک توافق جدید مذاکره کند، تنها زمانی که آماده هستند تماس بگیرند.
مقامات جمهوری اسلامی ایران بارها در پاسخ به این اظهارات ترامپ یادآور شده‌اند آن که میز مذاکره را ترک کرد، دولت آمریکا بود و آنها هستند که باید به این میز بازگردند.
