روزنامه‌های حکومتی در روز یکشنبه ۲۹اردیبهشت بیشترین عنوانهای خود را به به تقلاهای ظریف برای حفظ برجام اختصاص داده‌اند. دعوای مذاکره کردن یا مذاکره نکردن با آمریکا هم از دیگر موضوعات روزنامه‌های امروز است و در کنار آن کشمکش‌های باندی بر سر اختیارات رئیس‌جمهور در رژیم آخوندی هم دیده می‌شود. هشدار نسبت به انزوای جهانی و منطقه‌یی و هشدار نسبت به فضای انفجاری جامعه و ماهیت فاسد و فاسد پرور نظام هم از دیگر مطالبی است که در روزنامه دیده می‌شود.
آرمان: مهاجرت بی‌صدای کارآفرینان
آفتاب اقتصادی: ماهیانه سه میلیون تومان فقر مطلق است
آفتاب اقتصادی: جعفرزاده‌ایمن آبادی: سوء‌استفاده شرکت‌های دولتی از ارز دولتی فساد بزرگ است
اعتماد: آتش مافیای کاغذ بر جان مطبوعات
عصر اقتصاد: سوداگران ۸۰درصد اقتصاد را می بلعند
موضوع برجام در روزنامه‌ها از یک‌سو منجر به بروز بحران در درون رژیم و نمایش بن‌بستش در رابطه با جامعه جهانی شده است.
آفتاب یزد: بعیدی نژاد: پس از ضرب‌الاجل از برجام خارج نمی‌شویم
کیهان: سفیر ایران در انگلیس در اظهارنظری عجیب گفت:«اقدامات پس از ضرب‌الاجل ۶۰روزه‌مان به اروپا، در چارچوب برجام خواهد بود». این اظهارنظر نسنجیده، این پالس را به طرف اروپایی می‌دهد که ضرب‌الاجل ایران را جدی نگیرید، لازم نیست تعهدات خود را انجام دهید، خیالتان راحت ما در برجام می‌مانیم!
وطن امروز: دومین بخش از نقشه مشترک آمریکا و فرانسه، «تحدید توان موشکی ایران» است. ترامپ اجرای بخش اول این نقشه (خروج از برجام) و مکرون بخش دوم آن (اعمال محدودیت‌های موشکی و دفاعی علیه ایران) را برعهده گرفته‌اند. چنانکه تاکنون بارها عنوان شده است، تفکیک بازی آمریکا و اروپا از یکدیگر در قبال ایران و برجام، حکم خطایی راهبردی و جبران‌ناپذیر را در حوزه سیاست خارجی کشور مان دارد.
رسالت: ابوترابی عضو کمیسیون امور داخلی مجلس: مسئولان در مقابله با بدعهدی‌ها و خصومت‌های غربی‌ها وظایفی دارند؛ اولین وظیفه اتحاد و یکدلی و وظیفه دیگر نترسیدن است، مسئولان نباید از این بدعهدی‌ها بترسند
مذاکره موضوع حملات روزنامه‌های باند ولی‌فقیه به باند روحانی و تأکید روزنامه‌های باند روحانی به مذاکره جویی است که در خلال آن بحران و بن‌بست نظام برجسته شده است:
کیهان: سایه سنگین تفکر غربگرای حاکم بر دولت به هیچ عنوان اجازه خروج از برجام را به دولت نمی‌دهد و به همان دلیل که توافق به هر قیمتی را امضا کردند، تلاش دارند برجام را نیز به هر قیمتی حفظ کنند. دادن مهلت بیشتر به دشمنان پیام انفعال را ارسال کرد و هم در حاشیه آن سیگنال بازی مذاکره مجدد را فرستاد.
وطن امروز: تا پیش از این برخی در داخل هنوز هم امید واهی به برجام و اروپا داشتند البته با وجود تشدید تحریم‌ها برخی هنوز گمان می‌کنند که بهترین مسیر مذاکره است
آرمان: روحانی با تأکید بر این‌که توانستیم مسأله تحریم‌های هسته‌یی را در مذاکراتی سخت و پیچیده که کاری علمی و توأمان هنری بود به سرانجام برسانیم، گفت: مذاکره علاوه بر دانش، هنر نیز هست چرا که باید از حالت چهره، لحن و اطلاعات در دسترس، بتوانیم بفهمیم که طرف مذاکره‌کننده چه چیز را از ما می‌طلبد
موضوع اختیارات رئیس‌جمهور هم‌چنان موضوع کشمکش در روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
آرمان: روحانی باید صراحتاً بگوید که اختیارات رئیس‌جمهور در این حوزه‌ها کم است تا بعد حقوقدانها، مجلس، دولت و مقامات عالیه نظام این مشکل را برطرف کنند و در زمینه اختیارات بازنگری مدام صورت گیرد که هر دولتی که می‌خواهد کار کند باید اختیارات نیز داشته باشد.
جوان: کافی است آقای رئیس‌جمهور حلقه بسته دور خود را که از فرسودگان سیاسی و منفعت‌طلبان اقتصادی شکل گرفته است بگشاید و به این نیرو‌ها میدان بدهد. آیا جز این است که ایشان بر ناتوانی کنترل بازار اذعان داشته و معاون اولش هم بر این ناتوانی اعتراف می‌کند، احاله دادن مشکلات به نداشتن اختیار از هر کسی پذیرفته باشد از ایشان پذیرفته نیست
سیاست روز: روحانی تلویحاً این مسأله را بیان کرده است که اگر در سیاست خارجی اختیارات لازم را داشت، می‌توانست با اوباما وارد مذاکره شده و تا پیش از روی کارآمدن ترامپ، مشکلات را رفع کند! حال چند سؤال؛ آیا دولت روحانی و دولت اوباما و وزرای خارجه ایران و آمریکا هیچ دیداری با یکدیگر برگزار نکردند؟! آیا رؤسای جمهور دو کشور با یکدیگر گفت‌و‌گوی تلفنی انجام ندادند؟! آیا توافق با پشتوانه سازمان ملل امضا نشد؟
یک روزنامه باند روحانی در دعوای باندی به ماهیت و ساختار فاسد و فساد پرور نظام اذعان کرده است
ابتکار: تورمها، بیکاری مزمن، ارتشاء عادی شده، باندبازی جناحی و قبیلهای و جغرافیایی، زیادهطلبی علنی و فساد سیاسی از ناهنجاریهای جامعه ایران است که در مرحله نهادینگی است
در حال فعلی آلودگی، بیشتر به طبقه میانی و پایین قدرت و سطح دوم خانوارهای برخوردار برمیگردد، ولی حلقه اول بهخاطر عدم آگاهی، وابستگی صنفی، خانوادگی و دلایل دیگر با حمایت از آنان، نظام را به ویروسهای عقبماندگی و ناموزونی آلوده می‌کنند.
بخشی از منشأ و مأوای آلودگی به طرز تفکر معیوب کانونهای غیررسمی اما پرنفوذ جامعه برمیگردد. افرادی که ادعا دارند و به جای اعتراض به‌عملکرد منفی نهادها و ادارات، فقط پتک بر سر مردم میزنند و با جسارت و گستاخی اعلام می‌کنند در جامعه اگر رفاه زیاد و فراوان باشد، منجر به ازدیاد گناهان خواهد شد. این
سخنان پوچ و تهی از عقلانیت که بدون شک حاصل انحطاط منابع معرفتی است، در شرایطی نشخوار می‌شود که این طیف برای گذران زندگی دست به جیب خود نمیبرند و از هر نوع امکان، تفریح، مسافرت و انعام بهرهمندند. کسانی که فرهنگ جامعه را هم به رخوت کشاندهاند. حاصل موعظه و پند ایشان در جامعه تولید خشونت، کینه، بهتان و رواج دلسردی، تملق، گزافه، خرافه و مبالغه است.
