روزنامه های حکومتی در روز یکشنبه ۳۱شهریور آخرین روز تابستان، مهم ترین عنوانهای خود را به دود و دمهای پاسدار سلامی اختصاص داده اند و در کنار آن به وعده های روحانی به کارگران هپکو پرداخته اند. فضای غالب رسانههای حکومتی کتمان بحرانهای نظام و شعر و شعار حول شکست دادن آمریکا و به انزوا کشاندن آن اختصاص یافته است. اما در روزنامه های هر دو باند حاکم ابراز نگرانی از پیامد تحریمها و انزوای جهانی رژیم همراه با تمایل به مذاکره و توصیه به عقب نشینی دیده می شود
رسالت:جمالی نوبندگانی نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: اقدام اخیر آمریکا در تناقض کامل با ادعاهای رئیس جمهور این کشور در رابطه با مذاکره با جمهوری اسلامی ایران است چرا که نمیشود همزمان با این درخواست جمهوری اسلامی را تحت فشار حداکثری قرار دهند.
ستاره صبح: علی بیگدلی: حلوفصل بحران یمن میتواند گشایشی در روابط میان ایران و آمریکا و ایران و کشورهای عرب منطقه ایجاد کند. جنگی که هماکنون به شکل نیابتی در یمن در جریان است، نفعی برای منطقه و حتی جهان ندارد. در این بین روشن نیست جمهوری اسلامی تا چه اندازه بتواند از حل بحران یمن امتیاز بگیرد،
برخی روزنامه های همسو با باند روحانی نسبت به پیامدهای حمله به تاسیسات نفتی عربستان، و بی اثر اقدامات ظریف - روحانی ابزاز نگرانی کرده اند:
جهان صنعت: مهدی مطهرنیا: آنچه هماکنون مشاهده میکنیم، نه سیاستهای متزلزل ترامپ آنگونه که بیان میشود به واقع سیاستهای برنامهریزی شدهای است که در آن ترامپ در پی ایجاد یک فضای مبهم و پیچیده در چارچوب ایجاد یک رویداد گفتاری قابل قبول برای پختن افکار عمومی در تقابل و رودررویی با تهران است... دکترین آمریکا قبل از وقایع اخیر محدودسازی همکاریهای بینالمللی با ایران و محاصره منطقهای با تهران بود و اکنون تلاش دارد چالش ایران را برای نظام بینالملل به یک خطر بزرگ بینالمللی برای نظم آینده جهانی تبدیل کند و افکار عمومی را در این زمینه تغییر دهد.
جهان صنعت: اقدامات تحریکآمیز دولت ترامپ در منطقه به ویژه افزایش حضور و تحرکات نظامی در حوزه خلیجفارس وارد مرحله جدیدی شده است. با این حال روند اوضاع نشان میدهد که واشنگتن در راستای سیاست زورمدارانه خود قصد افزایش هر چه بیشتر نیروها و تجهیزات نظامی خود را در منطقه دارد.
آرمان: در شرایط کنونی تهران ابزارهای آنچنانی برای بهکارگیری یک دیپلماسی فعال برخوردار نیست. چنین سفری بیشتر میتواند جنبه تشریفاتی داشته باشد. اینکه بر این تصور باشیم که اتفاق خارقالعادهای بهوقوع خواهد پیوست، بعید به نظر میرسد. چون در درجه اول محیط و فضا برای ابتکارات دیپلماتیک آماده نیست
اذعان به آثار و پیامدهای تحریمها در روزنامه های هردو باند حاکم دیده می شود:
رسالت: طهماسب مظاهری رئیس اسبق بانک مرکزی: هر تحریمی باعث بالا رفتن هزینه های تمام شده کالا و خدمات می شود. زیرا تجارت و نقل و انتقال مالی و پولی و فعالیت های اقتصادی که باید شکل بگیرد، به جای مسیر عادی از طریق متفاوتی طی می شود و این مسیر متفاوت می تواند هزینه های زیادی را به وجود بیاورد. روش های جایگزین در این وضعیت برای انجام فعالیت های اقتصادی هزینه بر هستند
ایران: سعید لیلاز: از منظر سیاست داخلی از زمستان ۱۳۹۶ به بعد بالافاصله تحریمها اتفاق افتاد که میتوان از آن بهعنوان بزرگترین موج سیاسی- اقتصادی تاریخ ایران نام برد که در جهت طوفان و برای تخریب اقتصاد ایران شکل گرفت که متأسفانه شخص روحانی، جهانگیری بهعنوان معاون نخست، سیف رئیس اسبق بانک مرکزی و کل اعضای دولت این طوفان را دست کم گرفتند و باوجود هشدارهای روشنی که همان موقع به آنها دادیم، اقدامات مؤثر، فوری و قاطعی برای مقابله با بحران نداشتند... این اتفاق یکی از کم سابقهترین میزان دزدی و فساد را در تاریخ اقتصاد ایران ایجاد کرد. من حدس میزنم که در اواخر سال ۱۳۹۶ تا پایان ۱۳۹۷ در مجموع ۷۰۰ تا ۹۰۰ هزار میلیارد تومان دزدی، حیف و میل و رانت در اقتصاد ایران ایجاد شده
یک روزنامه باند روحانی به بحران بی راه حلی نظام اذعان کرده و نسبت به پیامدهای اجتماعی آن هشدار داده است:
ابتکار: «بحرانِ گفتمان» درست زمانی ایجاد میشود که گفتمانهای درون حاکمیت مشروعیت، مقبولیت، اعتماد و اطمینان بدنه اجتماعی را از دست میدهند. چرایی ایجاد «بحرانِ گفتمان» را هم باید در «ناکارآمدی»، «فقر تئوریک»، «ضعف ساختاری» و در نهایت «حذف جامعه مدنی از نهاد قدرت» دانست. نمونه تاریخی بروز این عارضه را باید در درگیریهای دیماه سال ۹۶ ردگیری کرد. گروههای معترضی که به خیابانها آمده بودند، شناسنامه مشخصی نداشتند، از حمایت نخبگان اجتماعی و روشنفکران بهرهمند نبودند، در زمره طبقات فرودست محسوب میشدند و شعارهایی به غایت رادیکال داشتند.
سایر بحرانهای اقتصادی اجتماعی در روزنامه های هر دو باند حاکم دیده می شود:
ابرار: تهدید آمریکا به تحریم بانک های بیشتر ایرانی
افکار: بستن قرار داد موقت اجیر کردن کارگر است
سیاست روز: کارگران هپکو؛ سهامداران بیپول
جوان: رشد جمعیت ایران از سال ۱۳۸۵ همواره روبه کاهش بودهاست. در سال ۹۶ نسبت به سال ۹۵، میزان تولدها ۷۷ /۰ درصد کاهش داشته و جمعیت کهنسالان و میانسالان در سال ۹۶، به میزان ۵۱ درصد جمعیت کشور رسید.
رسالت: یک میلیون و ۲۳۲ هزار نفر در سال گذشته، به مدت یک سال و بیشتر، در جست وجوی شغل ناکام ماندهاند. بنابراین وزارت کار باوجود فعالیت و استفاده از بودجه کشور هنوز کار چشمگیری برای بهبود وضعیت بیکاران نکرده است.
رسالت: بیکاری سالهاست در صدر مطالبات واقعی مردم ایران جا خوش کرده است؛ بگذریم از اینکه به لطف کلید تدبیر دولت، مسئله گرانی حتی معضل بیکاری را هم پشت سر گذاشته؛ اما همان گرانی و مشکلات معیشتی هم بیارتباط با مسئله اشتغال و بیکاری نیست. اگر کمی عمیقتر بنگریم، سرمان کلاه گشادی رفته است.
همدلی: شمار کودکان بازمانده از تحصیل را از ۱۰۰ هزار تا بیش از سه میلیون نفر نیز برآورد کردهاند، ولی بر اساس آمار داده شده ازسوی آموزش و پرورش، ۷۴۷ هزار و ۹۱۱ کودک در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ در همه ردههای آموزشی از تحصیل بازماندهاند. لازم به ذکر است که در این آمار نزدیک به ۷۵۰هزار نفر، کودکان معلول بازمانده از تحصیل و نیز کودکان بیشناسنامه آورده نشدهاند... روند پولی شدن آموزش مهمترین مسالهای است که کودکان را از چرخه تحصیل حذف کرده است... واقعیت این است کودکان تارک از تحصیل این پتانسیل را دارند که مانند یک بمب ساعتی عمل کنند که هرروز و هر لحظه امکان انفجارشان وجود دارد. انفجاری که میتواند نه تنها خودشان را از بین ببرد بلکه به دیگران و جامعه نیز آسیب برساند.