ایستادگی خانواده‌ها در برابر بازگشایی بی‌رویهٔ مدارس سرانجام رژیم را وادار به عقب‌نشینی کرد.
روحانی پس از سریال «غلط‌کردم‌گویی» ها توسط میرزایی وزیر آموزش و پرورش، ربیعی سخنگو و جهانگیری معاون رئیس‌جمهور نهایتاً خودش هم به صحنه آمد و با بیان این‌که «اولویت دولت آموزش حضوری است اما اجباری هم در کار نیست» از ادامهٔ اقدام مجرمانهٔ بازگشایی بی‌برنامه مدارس یک قدم عقب نشست.
هیچ دانش‌آموزی را اجبار نمی‌کنیم
شیخ حیله‌گر که سخنانش در جلسهٔ هیأت دولت ۱۹شهریور ۹۹ از تلویزیون شبکهٔ خبر رژیم پخش می‌شد، ابتدا سلامت دانش‌آموزان و دانشجویان را «یک اصل مهم» خواند و برای این‌که «دانش‌آموزان و دانشجویان از درس عقب نمانند» اشک تمساح ریخت؛ و سپس گفت:
«در عین‌حال اجبار هم در هیچ زمینه‌یی نیست یعنی ما هیچ خانواده‌یی را، هیچ دانش آموزی را اجبار نمی‌کنیم»
خواهش می‌کنم ما را با کشورهای دیگر مقایسه نکنید
روحانی ادعاهای تو خالی اولیهٔ خود را مبنی بر مهار و مدیریت کرونا و آمادگی برای انتقال تجربه آن به سایر کشورها ذلیلانه پس گرفت و گلایه کرد:
«هم از لحاظ حساسیت‌های فرهنگی هم از لحاظ حساسیت‌های دینی و هم مسأله حفاظت از سلامت مردم و جان مردم در کنار تحریم شدیدی که امروز با آن مواجه هستیم، شرایط ما با کشورهای دیگر متفاوت است و من خواهش می‌کنم در زمینه مسأله بازگشایی‌ها در زمینه مقابله با کرونا شرایط کشور ما را با شرایط کشورهای دیگر در همه زمینه‌ها مقایسه نکنند»
شیخ شیاد یادش رفته بود که خود او بود که مرتب رژیم آخوندی را با کشورهای اروپایی مقایسه می‌کرد؛ و می‌گفت کشورهای دیگر با من تماس می‌گیرندکه چطورشما کرونا را مهار کردید و یا ادعا می‌کرد که به خلاف لندن و پاریس و برلین فروشگاهها در ایران مملو از اجناس مورد نیاز عمومی هستند و. . ...
فغان از افشاگری مقاومت
رئیس‌جمهور ارتجاع هم‌چنین با ابراز غیظ و کین نسبت به مقاومت، عجز و کلافگی خود از افشاگریهای آن را به نمایش گذاشت:
«در تبلیغات خودشان یک سری کانال درست کردند اصلاً ذات این کانال حالا با پول چه کسی اداره می‌شود؟. . اینها هر روز می‌خواهند با یک بهانه‌یی به یک نگرانی دامن بزنند و یک مسأله‌ای که پیش آمده، آن مسأله را بزرگ و بزرگ‌تر کنند، التهاب آفرینی کنند در بازارهای مختلف ما».
روحانی با بیان «التهاب آفرینی» اعتراف کرد که رژیم هر روز با یک بجران و التهاب اجتماعی روبه‌روست.
وی در ادامهٔ اظهارات خود مدعی شد که «مردم به حرف‌های واهی آنها [مقاومت] توجه نمی‌کنند» و به این ترتیب به تأثیرات افشاگریها در مورد بازگشایی مدارس اذعان کرد:
«خب این روزهای اخیر هم که دنبال بحث آموزش بودند و خیلی عصبانی هستند، خیلی ناراحت هستند که کشور در مسیر درست! دارد حرکت می‌کند، عصبانی اند که مردم به حرف‌های واهی آنها توجه نمی‌کنند، مردم راه خودشان را دارند می‌روند»
روحانی در این فرافکنی به زبان معکوس اعتراف کرد که افشاگریهای مقاومت تا کجا در میان مردم اثرات خود را باقی می‌گذارد و آنها را نسبت به حیله‌های رژیم آگاه می‌کند.
وضعیت انفجاری؛ عقب‌نشینی‌های سریالی
رژیم که به‌خوبی از وضعیت انفجاری جامعه مطلع است، به‌شدت مراقبت می‌کند تا از ایجاد هر نوع شوکی که به بروز جرقه و گر گرفتن آتش قیام منتهی شود، جلوگیری نماید. لذا در مواجهه با مقاومت گستردهٔ خانواده‌ها و سرپیچی آنها از فرمان بازگشایی مدارس مجبور به عقب‌نشینی شد.
رژیم آخوندی پیش‌تر نیز در مواجهه با مخالفت یکپارچه و میلیونی مردم با اعدام سه تن از جوانان قیام و اعتراض نسبت به این اقدام قساوت‌بار، حداقل به‌طور موقت عقب‌نشینی مجبور به عقب‌نشینی شده و نتوانسته این عمل جنایتکارانه را محقق کند.
در جریان اقدام برای تخریب منازل منطقهٔ ابوالفضل اهواز نیز درگیری و مقابله به مثل اهالی با مأموران نیروهای مسلح رژیم را مجبور کرد تا دست از این عمل ضدانسانی بردارد و پس از آن یکی یکی مهره‌هایش را برای غلط‌کردم‌گویی به صحنه بفرستد.
عقب‌نشینی سریالی و موقتی در برابر مردم به ستوه‌آمده از یک‌طرف علائم شکنندگی نظام ولایت فقیه در مرحله پایانی است و از طرف دیگر بیانگر نفرت انفجاری جامعه‌یی که بیش از ۴۰سال است که جنایات این رژیم ضدمردمی را با پوست و گوشت خود درک کرده‌اند.
