سه ویژ‌گی یک گول
به‌مناسبت چهلمین سالگرد آغاز جنگ ضدمیهنی، پاسدار حسین سلامی فرمانده سپاه در مجلس آخوندی حاضر شد و مثل همیشه به عربده‌کشی‌های میان‌تهی علیه عالم و آدم پرداخت. وی که همواره با سه ویژ‌گی «بلاهت، توهم، عربده‌کشی» شناخته می‌شود، با دجالگری عجین با ساختار نظام آخوندی تلاش کرد تمام بحرانهای معیشت، بیکاری، فقر و گرانی را «انتخاب ملت ایران» و «جنگ دشمن در سفره‌های مردم» جلوده دهد.
خیمه بر کارتل، بی‌طعم یک لحظهٔ رنج ایران
این عنصر جانی که بر کارتل‌های میلیاردی سپاه پاسداران خیمه زده و نعره‌های مستانهٔ به‌اصطلاح حمایت از مستضعفان می‌زند، نه خودش هرگز رنج طاقت‌سوز یک ساعت از چرخهٔ زندگی کارگر و کارمند ایرانی را تجربه کرده، نه بچه‌هایش در دهلیز مافیای کودکان کار گرفتارند، نه پسرش هرگز طعم ترک‌تحصیل برای تأمین یک گردهٔ نان را چشیده و نه خودش ماه‌ها حقوق نگرفته و زیر بار مایحتاج روزمره کمرش خم شده است.
حسین سلامی هم‌چون صدها فرمانده دیگر سپاه پاسداران آن‌چنان در چپاول سرمایه‌های ایران غرق است و از خوان امتیازات ویژه و فساد مالی و جنایات سیاسی ارتزاق می‌کند که تمام این عربده‌کشی‌های رایجش را برای میدان‌داری بیشتر در همین خوان یغما، تقدیم ولی‌فقیه می‌کند. وگرنه خودش و هم‌قطارانش خوب حالی‌شان است که مردم ایران برای این میمون‌بازی‌ها و سیرک‌های مبتذل، دیری‌ست که تره خورد نمی‌کنند و بیشتر به دست‌مایه‌های تسخر و طنزشان می‌افزاید!
دو اعتراف در یک نعره!
با این حال پاسدار حسین سلامی به‌دلیل همان سه ویژ‌گی که اشاره شد، در مجلس آخوندی آدرس تمام مشکلات ۴۱ سالهٔ ایران و مردم ایران را با صراحت داد. دقت کنید:
«نجات ملت‌های مسلمان دستور کار ماست. رهبر عزیز نفوذ ایران را در کشورهای دیگر گسترش داد». (دویچه وله فارسی، ۸مهر ۹۹)
با این فرض مسلم که هیچ ایرانی شرافتمند و قاطبهٔ مردم ایران ذره‌یی ارزش برای این دروغهای نجومی و رطب و یابس بافتن‌ها قائل نیستند، باید پرسید کدام ملت مسلمانی در کجای دنیا به‌دست جمهوری اسلامی نجات یافته است؟ اگر منظور لبنان و عراق و یمن و فلسطین است که مردم این ممالک جز لعن و نفرین به جمهوری اسلامی بابت تروریسم و جنایات سپاه قدس پاسداران نثار نمی‌کنند. دربارهٔ «نفوذ ایران در کشورهای دیگر» هم
اولاً: جز همان مزدورپروری و تروریست‌پروری و هزینه کردن میلیارد میلیارد از جیب و سفرهٔ مردم ایران برای تأمین و نگهداری آنها، مگر نشانهٔ دیگری وجود دارد؟
ثانیاً: این جنایات، هیچ ربطی به کشور و مردم ایران با قدمت تمدن تاریخی‌شان ندارد. آنچه از منظور اصلی پاسدار سلامی باید یادآوری شود، صدور مرگ و نکبت به خارج از ایران با سعایت گله‌های پاسداران جانی با هدف حفظ نظام آخوندی بوده است وبس. همان که خامنه‌ای اعتراف کرد اگر در آنجاها نجنگند، مجبورند در خیابانهای ایران با مردم ایران بجنگند.
ثالثاً: مگر سازمان ملل و اتحادیه اروپا و کشورهای منطقه بارها و بارها به جمهوری اسلامی گوشزد نکرده و هشدار نداده‌اند و نمی‌دهند که دست از دخالت در امور دیگران و راه‌انداختن جنگهای نیابتی بردارد؟
پا در خون و زلزلهٔ ایران، هیاهو در گوش فلک!
بنابراین این نعره‌ها و عربده‌ها هیچ آبشخوری ندارند جز این‌که زیر پای جمهوری اسلامی و سرداران جنایت‌پیشه‌اش در داخل ایران آن‌قدر خالی و زلزله‌خیز شده است که مجبورند ادعاهای برون‌مرزی را سرپوش آنها بگذارند. از قضا حسین سلامی‌ها خوب خوب حالی‌شان است که با امتزاج جنایت و چپاول و غارت و انحصارطلبی، چه‌ها بر سفره و جیب و کرامت و انسانیت مردم ایران آورده‌اند. حسین سلامی پوتین بر سفره و خون و هستیِ مردم ایران می‌گذارد و به خیال ابله خودش رگ گردن برای بیرونی‌ها تیر می‌کند و عربده‌های میان‌تهی سرمی‌دهد.
موضوع چیست؟
حالا باید پرسید موضوع چیست که این خونخوار ولایی به صحنه آمده است؟ در سالگرد جنگ به مجلس آمده است؛ چرا که جنگ ضدمیهنی حتی در میان خودی‌های نظام زیر سؤال رفته است و هر روز هم دامنه‌اش بیشتر می‌شود. پرسشی که دارد همهٔ ایران را به واکنش در شبکه‌های اجتماعی می‌کشاند. دیگر این‌که وجود خود سپاه پاسداران زیر سؤال رفته است. خمینی و خامنه‌ای در هزارتوی مخیله‌شان هم نمی‌گنجید که فشار اجتماعی علیه سپاه پاسداران و سابقهٔ سراسر جنایتش آن‌قدر بالا بگیرد که مجبور شوند چند برنامه تلویزیونی را به بازتاب نفرت نسل جوان از این ارگان اختصاص دهند و یک فرمانده سپاه هم آسمان و ریسمان را به‌هم ببافد که ثابت کند اگر سپاه نبود، نظام هم نبود.
خواب ولی‌فقیه و تعبیر ملیجک
بنابراین داد و بیدادهای حسین سلامی را در مجلس آخوندی باید تعبیر خواب‌های ولی‌فقیه توسط یک ملیجک دست‌آموز خودش تلقی کرد. وگرنه مردم ایران و به‌طور خاص نسل میلیونی جوان ایران سال‌هاست که از تمامیت جمهوری اسلامی آخوندی عبور کرده است و این ملیجک‌بازی‌ها و تعبیر خواب‌های ابلیس معظم را جز به انزوای تشدیدشوندهٔ سپاه پاسداران و پتانسیل سرنگونی‌خواهی جامعهٔ ایران معنا نمی‌کند.
