قبل و بعد از اعلام بازگشت تحریمهای سازمان ملل متحد از سوی مایک پمپئو، وزیر خارجهٔ آمریکا، واکنش‌های رنگارنگی از سوی سران و مهره‌های نظام ولایت فقیه ابراز شد که اگر همهٔ آنها را بچلانیم چند قطره بیشتر از نمی‌چکد: «خشم، استیصال، هراس، قطع امید از نتیجهٔ انتخابات آمریکا و سرانجام هارت و پورت تو خالی»؛ البته همهٔ این‌ها در موزیک متنی از فریبکاری و دجالیت انجام می‌شود که تک مضراب آن اظهارات حسن روحانی است.
هارت و پورت تو‌خالی و پارس خوابیده
هارت و پورت تو‌خالی با به میدان آوردن پاسدار حسین سلامی، گوبلز نظام که اصلی‌ترین کارکردش در فرماندهی سپاه پاسداران، همین پارس‌های خوابیده است. هدف از آن صرفاً مصرف داخلی دارد. این هارت و پورتها با توجه به این‌که در مقاطع مشخصی انجام می‌گیرد به‌طور کامل لو رفته است. نشان می‌دهد وقتی رژیم در وضعیت ضعیف قرار می‌گیرد، برای پوشاندن این وضعیت به تهدیدات تو خالی و صد من یک غاز متوسل می‌شود. فلان می‌کنیم. بهمان می‌کنیم، بسیار می‌کنیم. «کرک و پشم‌تان را باد باد می‌دهیم»! ... و قس علیهذا.
فریبکاری روحانی و پیروزی تراشی از شکست
دستگاه دیپلماسی و نیز حسن روحانی برای روحیه دادن به نیروهای رژیم می‌گویند که آمریکا به‌لحاظ سیاسی و حقوقی شکست‌خورده و نتوانسته است در شورای امنیت به اجماع برسد. حسن روحانی در جلسهٔ ۳۰شهریور هیأت دولت ـ در حالی که آشکارا از پیامدهای مکانیسم ماشه می‌هراسید، یک کارناوال تشکر از اعضای شورای امنیت ملل متحد راه انداخت و مدعی پیروزی کاریکاتوری نظام شد:
«از اندونزی به‌عنوان رئیس قبلی شورای امنیت قبلی و نیجر به‌عنوان رئیس فعلی شورای امنیت به‌خاطر ایستادگی‌شان در برابر حرکت‌های غیرقانونی آمریکا تشکر و قدردانی کنم و هم‌چنین از روسیه و چین به‌عنوان کشورهای دوست که با استحکام و قدرت در برابر بی‌منطقی آمریکا هم در مقاطع قبلی و هم در این مقطع ایستادگی کردند، تشکر کنم و هم‌چنین باید از سایر اعضای شورای امنیت، کشورهای اروپایی، سایر کشورها و همه ۱۲ تا ۱۳ کشوری که از ایران حمایت کردند و در برابر آمریکا ایستادگی کردند، قدردانی کنم» (مشرق‌نیوز. ۳۰شهریور۹۹).
وحشت از به حرکت درآمدن ارتش گرسنگان
برخلاف اظهارات فریبندهٔ روحانی با هدف مصرف داخلی، پاسدار قالیباف در جلسهٔ ۳۰شهریور مجلس ارتجاع، ضمن ابراز خشم و استیصال از فعال شدن مکانیسم ماشه، به کل رژیم هشدار داد که نباید خود را با این خوش‌خیالی‌ها از اصل موضوع غافل نگهدارند.
«نباید به این شکست‌های حقوقی و سیاسی آمریکا دلخوش باشیم و فراموش کنیم که دشمن ظالم ما در صورت ادامه یافتن برخی غفلتها گام‌به‌گام در تشدید تحریم‌ها جلوتر می‌آید تا به نظام تحریم‌ها شکل جدیدی دهد».
او سپس روی اصل موضوع یعنی خشم لشگر گرسنگان انگشت گذاشت و گفت نباید این موضوع را در گرو تحریم‌ها نگهداشت.
«ما نباید کشور و معیشت مردم را معطل غرب کنیم» (جوان. ۳۰شهریور۹۹).
این اظهارات، آن روی سکهٔ هارت و پورتها پاسدار سلامی را نشان می‌دهد و بیانگر وحشت واقعی خامنه‌ای و گزمه‌هایش را از مختصات جدید نظام است. هراس واقعی آنان در قدم اول نه از تشدید تحریم‌ها و بسته شدن منافذ تنفسی، بلکه از به حرکت درآمدن لشگر گرسنگان و مردمی است که نظام ولایی گوشه‌یی از انفجار خشم آنان را در قیام آبان ۹۸ چشیده است.
قطع امید از نتیجهٔ انتخابات آمریکا
تاکنون تبلیغات حکومتی بر این فرضیه سوار بود که با پیروزی بایدن در انتخابات آمریکا و بازگشت او به برجام، همه‌چیز به‌خوبی و خوشی حل و فصل خواهد شد و تحریم‌ها پایان خواهد یافت. با فعال شدن مکانیسم ماشه اکنون به صراحت می‌گویند که حتی در صورت پیروزی بایدن وضع از آنچه که هست خراب‌تر خواهد شد.
پاسدار قالیباف:
«ما باید مردم را در اولویت قرار دهیم و باید از تجربه‌های روشن ملت ایران بهره بگیریم و بدانیم دشمنی آمریکا با این ملت ریشه‌دار است و این‌که ترامپ رئیس‌جمهور شود یا بایدن هیچ فرقی در سیاست اصلی ضربه زدن به ملت ایران حاصل نخواهد شد پس لازم است روی قوی شدن ملت ایران تمرکز کنیم و پیروزی واقعی را زمانی اعلام کنیم که اقتصاد و مردم ما قوی شده باشند و احساس کنند که در زندگی آنان تغییرات ملموس ایجاد شده است» (همان منبع).
تکمیل شدن قطعات یک پازل
برخلاف دجالگریهای حسن روحانی در زمینهٔ انزوا و شکست حقوقی آمریکا، رسانه‌ها و کارشناسان باند خامنه‌ای به صراحت می‌نویسند که موافقت سطحی اروپا با برجام نوعی تکمیل کردن قطعات یک پازل برای محاصرهٔ کامل رژیم است.
«در این میان خطری وجود دارد که نباید از آن غفلت شود! این‌که «کشمکش آمریکا ـ اعضای شورای امنیت» بر سر تحریمهای چند جانبه، نباید ما را از بازی اصلی آمریکا ـ اروپا در قبال کشورمان غافل سازد! این بازی مشترک، متکی به حضور ترامپ یا بایدن در کاخ‌سفید نیست» (رسالت. ۳۰شهریور۹۹).
عماد آبشناس یک کارشناس رژیم این فرضیه را این‌گونه تکمیل می‌کند:
«در حال حاضر این سؤال مطرح است که کدام یک از کشورهای جهان از تحریمهای آمریکا تبعیت نمی‌کنند؟. . البته امیدی هم به شورای امنیت نیست چرا که آنها ممکن است در ظاهر این ادعا را داشته باشند که از سیاست‌های آمریکا تبعیت نمی‌کنند اما در عمل و اجرا کاملاً مقید به سیاست‌های آمریکا علیه ایران هستند». (سیاست روز. ۳۰شهریور۹۹)
مخالفت نمایشی اروپا!
کیهان شریعتمداری (۳۰شهریور۹۹) اظهارات و مواضع و نامه‌ها و بیانیه‌های کشورهای اروپایی را شعاری و ادعاهای تکراری با کارکرد تبلیغاتی و نمایشی توصیف کرد و نوشت:
«مخالفت اروپا با اجرای مکانیسم ماشه توسط آمریکا صرفاً یک مخالفت نمایشی است. چرا که اعضای اروپایی برجام در ماه‌های گذشته و پیش از آمریکا، در کلیدزدن روند اجرای مکانیسم ماشه پیشقدم بوده‌اند».
رسانهٔ انحصاری خامنه‌ای آشکارا نوشت که هدف اروپا در گوشهٔ رینگ نگه‌داشتن رژیم با حفظ پوستهٔ برجام است تا قطعات پازل اقدامات آمریکا تکمیل شود و تحریمهای تسلیحاتی نیز تمدید شوند.
«اروپا در پی آن است تا با ایفای نقش در پازل آمریکا، همزمان هم دولت ایران را در برجام نگه دارد و هم تحریمهای تسلیحاتی ایران را تمدید کند. در سال‌های اخیر اروپا در کنار آمریکا طوری عمل کرده که هیچ امتیازی از برجام نصیب ایران نشود. یکی از کار ویژه‌های اصلی تروئیکای اروپا در سال‌های اخیر وقت‌کشی در برجام و نگه‌داشتن ایران با وعده‌های بی‌خاصیت و تو خالی بوده است».
فرضیه‌ها و احتمال‌ها
با توجه به آنچه که گفتیم نظام گیر کرده در تلهٔ اتمی، اینک در موضع ضعف و استیصال مطلق قرار دارد و باید دائماً گوش به زنگ به حرکت درآمدن ارتش گرسنگان و انفجار خشم توده‌های به جان آمده باشد. برای برون‌رفت از بحران، فرضیه‌های موجود در پیش پای این رژیم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
۱ـ پیشه کردن سیاست انفعالی صبر و انتظار و به‌قول رسانه‌های حکومتی پرهیز از اقدامات «هیجانی، واکنشی و احساسی»! و تن‌دادن به وضع موجود و هم‌چنان چشم‌انتظار نتیجهٔ انتخابات آمریکا ماندن و از این ستون به آن ستون فرجی جستن.
۲ـ چسبیدن بیش‌از‌پیش به پوستهٔ برجام و دلخوش کردن به شکاف اروپا و آمریکا و حمایت روسیه و چین؛ همان چیزی که حسن روحانی یک بار دیگر آن را با هراس از پیامدهای مکانیسم ماشه تکرار کرد. (۱) این سیاستی است که پاسدار قالیباف با یادآوری «معیشت مردم» [بخوانید خطر شورش ارتش گرسنگان]، نسبت به آن هشدار داد و گفت: «نباید کشور و معیشت مردم را معطل غرب کرد».
۳ـ کاهش بیش‌از‌پیش تعهدات برجامی و افزایش فعالیت غنی‌سازی و بالابردن میزان اورانیوم غنی شده برای دست‌بالا داشتن. این سیاست با توجه به بازگشت تحریمهای سازمان ملل که بخشی از آن تعلیق غنی‌سازی، بازفرآوری، و فعالیت‌های مرتبط با آب سنگین است، دیگر جواب ندارد.
۴ـ زدن به سیم آخر، برچیدن دوربینهای آژانس انرژی اتمی، پایان دادن به بازرسی‌ها و خروج از ان.پی.تی، گزینه‌یی که امثال فواد ایزدی و آخوند نیک‌بین عضو مجلس ارتجاع به آن فرامی‌خوانند. این همان گزینه‌یی است که می‌تواند به خاتمهٔ نامه‌ها، بیانیه‌ها و مواضع «شعاری»! اروپا و همراهی‌های صوری و سطحی چین و روسیه از رژیم بیانجامد.
۵ـ دست زدن به ماجراجویی تروریستی برای خروج از بحران. در این صورت مسیر اقدامات نظامی را در چهارچوب تحریمهای سازمان ملل برای طرف مقابل هموار می‌کند.
برنده و بازندهٔ نهایی
در هر یک از فرضیه‌ها و احتمال‌ها، پارامتر مهمی که باید در نظر داشت این است که مقاومت ایران پیشاپیش با برگزاری کنفرانس سیاست در قبال ایران، راه‌کار اصلی را که همان سرنگونی تام و تمام فاشیسم دینی است با صدای رسا و با شرکت سیاستمداران و شخصیت‌های برجسته از دو سوی آتلانتیک، به جهانیان اعلام نموده است. این سیاست، تنها سیاست واقعی و تجربه شده برای ایران است. در هر شق مفروض، بازندهٔ نهایی نظام آخوندی و برندهٔ نهایی مردم و مقاومت ایران هستند که برای هر فرضیه‌ای از پیش آماده‌اند. اینک دوران ثمردهی سال‌ها ایستادگی و مقاومت خونبار برای آزادی است.
آنچه تحولات را رقم می‌زند، نه مانورهای آخوندی برای برون‌رفت از بحران که عزم جزم مقاومت ایران، کانون‌های شورشی و خلق قیام‌آفرین است.
پانویس: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) «یک بار دیگر به ۱+۴ اعلام کنم که ما در صورتی که ۵ کشوری که امروز در توافق هسته‌یی باقی ماندند، به همه توافق و اصولی که در این توافق متعهد شدیم، عمل کنند ما هم به‌طور کامل به تعهد خودمان برمی‌گردیم و این‌که ما تعهدات برجامی را کاهش دادیم و کنار گذاشتیم به‌خاطر این بود که یک‌سال صبر کردیم و ۱+۴ پاسخ مثبت به ما در زمینه اقتصادی نداد گرچه از لحاظ حقوقی و از لحاظ سیاسی همواره مواضع خوبی را اتخاذ کردند اما چون در زمینه اقتصادی نتوانستند یا نخواستند به‌طور کامل عمل کنند، ما هم از تعهدات برجامی خودمان کنار رفتیم اما هر زمانی که ۵کشور آمادگی داشته باشند و به همه تعهدات برجامی خودشان برگردند، ما هم دو مرتبه به تعهدات برجامی خودمان برمی‌گردیم» (مشرق نیوز. حسن روحانی.۳۰شهریور۹۹).
