روز سوم دور هشتم مذاکرات برای احیای آنچه بسیاری آن را «جسد برجام» می‌نامند پایان یافت. تا این لحظه هنوز هیچ نشانه‌ای جدی، جز چند «پیشرفت جزیی فنی» برای احیای برجام دیده نمی‌شود.
رژیم آخوندی برای مصارف داخلی تلاش می‌کند تصویری رو به‌جلو در مذاکرات نشان دهد؛ اما رویترز می‌گوید «آمریکا در برابر خوش‌بینی رژیم ایران... محتاط به‌نظر می‌رسد» و ند پرایس، سخنگوی وزارت‌خارجهٔ آمریکا هم به‌زبان دیپلماتیک نبود چشم‌انداز را ترسیم می‌کند که: «هنوز زود است از پیشرفت در مذاکرات احیای برجام صحبت کرد» و با لحن هشدار‌آمیزی نسبت به‌طرح بمب‌سازی رژیم می‌گوید: «پیشرفتهای به‌دست آمده در مذاکرات بسیار آهسته‌تر از گامهای شتاب‌گیرنده اتمی رژیم ایران است». تروئیکای اروپایی هم طی بیانیه‌یی این «گامهای شتاب‌گیرندهٔ اتمی رژیم» را معنا می‌کنند که «غنی‌سازی ۶۰درصد برای کشوری بدون تسلیحات اتمی بی‌سابقه است» و هشدار می‌دهند «افزایش ذخایر ۶۰درصدی، رژیم ایران را به‌طور قابل توجهی به... تسلیحات اتمی... نزدیکتر می‌کند» و این روند را عامل از بین رفتن کامل برجام عنوان می‌کنند.
تلویزیون فرانسه۲۴ حرف طرف‌های اروپایی را یادآوری می‌کند که از «روند بسیار کند مذاکرات» سرخورده هستند. فارین پالیسی از دستوری خبر می‌دهد که از پایتخت‌های اروپایی به دست تیم‌های مذاکره‌کننده آنها رسیده که «در صورت شکست مذاکرات، برای اعمال دوبارهٔ احتمالی تحریم‌ها علیه رژیم ایران آماده باشند». فارین پالیسی مکانیسم ماشه در قطعنامهٔ ۲۲۳۱ شورای امنیت را هم یادآوری می‌کند که دست کشورهای اروپایی را برای اعمال دوباره و سریع تمامی تحریم‌ها علیه رژیم باز می‌گذارد.
در این میان اولیانوف، نمایندهٔ روسیه در مذاکرات وین می‌گوید «روسیه و چین رژیم ایران را قانع کرده‌اند که از برخی خواسته‌هایش کوتاه بیاید»؛ و همزمان رسانه‌های رژیم عواقب هر گونه تسلیم و عقب‌نشینی را یادآوری می‌کنند که «در وین اگر این دور از مذاکرات منجر به دست‌آوردهایی غیرمنطبق با پیش‌شرط‌های» خامنه‌ای، یعنی همان لغو تمامی تحریم‌ها و ورود نکردن به‌موضوعات فرابرجامی، یعنی زهرخوریهای بعدی، گردد «می‌تواند برای دولت رئیسی عقب‌نشینی فاحش از مواضعش محسوب شود» (جهان صنعت-۸دی)؛ و از سوی دیگر هشدار می‌دهند که اگر هم نظام در این مذاکرات زهر نخورد و «نتواند با آژانس به توافق برسد»، حتی حامیان کنونی‌اش را هم از دست می‌دهد و «روسیه در سمت آژانس قرار خواهد گرفت و اگر» پرونده نظام «به شورای امنیت ارجاع داده شود، حتماً مثل سال۲۰۰۶» که روسیه علیه نظام در شورای امنیت رأی داد «باز هم این اتفاق خواهد افتاد!» (شرق-۸دی).
این وضعیت آشفتهٔ مذاکرات وین در پایان روز سوم دور هشتم است. بلاتکلیفی رژیم بر سر دوراهی تسلیم و رویارویی با جامعهٔ جهانی آن‌چنان جدیست که تا این لحظه نمودی از این‌که خامنه‌ای کدام مسیر را خواهد رفت و تن به‌پیامدهای مرگبار کدام یک از دو گزینه خواهد داد، دیده نمی‌شود.
تنها چیزی که در این نقطه به‌قطع می‌توان گفت و در مواضع طرف‌ها هم بسیار آشکار است، نزدیک شدن شتابان زمان تعیین‌تکلیف است؛ همان که مقامات و دیپلمات‌های آمریکا و تروئیکای اروپایی با تأکید می‌گویند: تنها «هفته‌ها» برای تعیین‌تکلیف برجام باقی مانده، و نه حتی «ماهها».
