نظام ولایت بحرانی‌ترین دوران خود را می‌گذراند. درمانده و گرفتار میان بحرانهای کمرشکن که برای برون‌رفت از هیچ‌کدام هیچ نقشهٴ مسیری ندارد.
در حالی که خامنه‌ای نمایش انتخابات نظامش را «یک فرصت مهم» می‌نامد (۱۲ اردیبهشت) اما در آستانهٔ آن شاهد اوج‌گیری جدال میان باندهای نظام هستیم. افشای سند صوتی ظریف یک هفته است تمامی نظام ولایت را در خود می‌پیچد و هشدارها از در و دیوار ترک خوردهٔ نظام دربارهٔ «دوقطبی ویرانگر» و «اتهام زنی و جاسوس‌سازی» به گوش می‌رسد (ربیعی، سخنگوی دولت روحانی-۱۱ اردیبهشت). کار به آنجا رسید که خامنه‌ای خود به صحنه آمد و به وزیر خارجهٔ نظام تودهنی زد و گفت: «برخی از این صحبت‌ها تکرار حرف دشمنان و آمریکاست، این خطای بزرگی است».
در بحران خفگی اقتصادی نیز، با این‌که تا چند ماه پیش روحانی و خامنه‌ای ذوق‌زده به‌خاطر تغییر دولت در آمریکا، خواب پنبه‌دانهٔ رفع تحریم‌ها و بازگشت به تعادل ۲۰۱۵ و احیای سیاست مماشات را می‌دیدند، تا امروز که ۱۰۰روز اول دولت جدید آمریکا پشت سر گذاشته شد، این دولت نه‌تنها پشیزی کف دست نظام نگذاشته، بلکه بایدن در نخستین سخنرانی خود، در سرفصل صد روزهٔ خود در کنگره تأکید کرد: «برنامهٔ هسته‌یی رژیم ایران تهدید جدی علیه امنیت جهان است» (۹ اردیبهشت). در این میان دود و دم عراقچی و سایر مهره‌های حکومتی درباره مذاکرات وین نیز کارآیی ندارد و روحانی مجبور می‌شود اعتراف کند: «هنوز پیشرفتی حاصل نشده، هنوز تحریم هستیم» (۱۱ اردیبهشت).
در چنین شرایطی که نظام «درگیر یک» بحران «تمام عیار اقتصادی است» (پاسدار رضایی-۱۰ اردیبهشت) جامعه بیش از هر زمان ملتهب و عاصی است. ۴ماه است شاهد گسترش و تعمیق مداوم اعتراضات سراسری اقشار مختلف مردم، به‌ویژه بازنشستگان محروم هستیم. اعتراضاتی که در روز جهانی کارگر در بیش از ۲۰شهر و با شرکت اقشار مختلف مردم، با شعار «تاحق خود نگیریم از پا نمی‌نشینیم» نشان از یک دگرگونی بزرگ پیش‌رو دارد. بی‌جهت نیست خامنه‌ای که این شرایط انفجاری را «بستر انحرافات امنیتی» نامید و با هراس نسبت به آن هشدار داد (۱۲ اردیبهشت).
همزمان فعالیت‌ها و اقدامات دشمن برانداز نظام و فعالیت «روزانه مردم و جوانان جامعه، از تظاهرات، اعتصابها، دیوارنویسی‌ها، آتش زدن نمادهای (نظام) تا نصب تصاویر مسعود و مریم رجوی در اماکن عمومی» (سایت حکومتی بولتن نیوز-۱۱ اردیبهشت) دستگاه سرکوب نظام را مستأصل کرده است. خامنه‌ای هم خود نسبت به تأثیرگذاری این دشمن و پیشرفت خط براندازی آن هشدار می‌دهد: «در نظام در کمتر زمانی جوانان و نوجوانان این طور مورد تهاجم فکری قرار داشتند که از سوی دشمنان و منحرفین جریان دارد» (۱۲ اردیبهشت). همان دشمنی که ایادی رژیم اقداماتش را «خطرناک‌تر از انفجاری در نطنز» می‌نامند و از «انفجار خطرناک نوترونی توسط مجاهدین در قلب و فکر جوانان» سخن می‌گویند (خبرگزاری بسیج دانشجویی رژیم- ۳۱فروردین).
آری، ۴۲سال کشاکش سخت میان مردم و مقاومت ایران با رژیم آخوندی، نظام ولایت را در چنبرهٔ بحرانهای بی‌درمان آچمز کرده و نشانه‌های احتضار آن را، بارز و هویدا کرده است.
