در روزنامه‌های حکومتی روز پنجشنبه نهم اردیبهشت، بحران در رأس نظام پس از رو شدن فایل صوتی ظریف ادامه دارد. باندهای متخاصم هر یک به نوعی از پیامدهای بین‌المللی و اجتماعی آن ابراز نگرانی کرده و به یکدیگر هشدار داده‌اند. عطف به این بحران، مذاکرات برجامی با آمریکا، مورد توجه رسانه‌های هر دو باند قرار گرفته است. و در کنار اینها بحرانهای اقتصادی اجتماعی دیده می‌شود که البته هر دو باند بالاتفاق سعی در کوچک نمایی آن دارند. تا بازارگرمی خود برای نمایش انتخابات را توجیه کنند.
نظام دو سرباخت، در رو شدن حرفهای ظریف
در مورد پیامدهای برملا شدن حرفهای ظریف، قاسم محبعلی به روزنامه آرمان گفته است: «طبیعی است که باید ببینیم، روس‌ها دیگر چگونه می‌توانند به ما اعتماد کنند و چگونه ایران می‌تواند بگوید با روس‌ها روابط راهبردی داریم؟ ممکن بود در ذهن ما مشخص باشد و درک کنیم که کشور ما هرگز روابط راهبردی با روس‌ها نخواهد داشت اما برای بازی که با طرف مقابل داشتیم، باید می‌گفتیم با چین، روسیه، اروپا یا آمریکا روابط راهبردی داریم. در این صورت می‌توانستیم طرف مقابل را قانع کرده و از آنان امتیازات بیشتری بگیریم اما حالا این صحنه برای آنان روشن شده است که وزیر خارجه ایران، نه تنها روسیه را کشور دوست نمی‌داند، بلکه آن را به‌عنوان کشوری می‌شناسد که برای به نتیجه نرسیدن برجام تلاش کرده است. از دید آنان، ایران روسیه را کشوری می‌داند که برای به خطر انداختن امنیت ملی ایران تلاش کرده است. طبیعی است که طرف روسی این مسائل را در مذاکرات وین مورد توجه قرار خواهد داد». این کارشناس حکومتی در ادامه دخالت پاسداران در امور سیاسی را مردود دانسته و گفته است: «این یک مشکل ساختاری است که ظریف بدان اشاره کرده است. البته شاید لازم نبود چنین امری در سطح عموم مطرح شده و باید در گفتگوهای داخلی به نتیجه می‌رسید. میدان باید متناسب با شرایط سیاسی، شرایط گفتگو و آنچه لازم داریم مدیریت شود اما زمانی که مدیریت از دست دولت و وزارت امور خارجه بیرون آمده و عملاً کسی جز رئیس‌جمهور یا وزیر امور خارجه پشت فرمان ماشین سیاست خارجی قرار گرفت، آن ماشین کارکرد درستی نخواهد داشت. جابه‌جا شدن این روند، یک معضل ساختاری به‌شمار می‌آید و هزینه‌های زیادی برای این روند داده‌ایم».
روزنامه ایران ارگان دولت روحانی هم در مورد پیامدهای اجتماعی رو شدن فایل صوتی ظریف از شکاف در رأس حاکمیت نام برده و از رودرویی مردمی با نظام در اثر این شکاف ابراز نگرانی کرده و نوشته است: «حواشی فایل صوتی یاد شده و فضای تند ایجاد شده پس از آن در دو سطح مهم، دوقطبی‌هایی را در کشور تشدید کرده است؛ یکی سطح حاکمیتی و دیگری سطح اجتماعی. ایجاد دوقطبی کاذب دیپلماسی-میدان و باور کردن آن پیش از هر چیز در سطح حاکمیتی فرآیندهای تصمیم‌گیری ما را دچار اختلال جدی می‌کند و این بهترین فرصت برای گرفتن امتیاز توسط طرف‌های خارجی یا میدان گرفتن آنها برای ضربه زدن به ما است. در سطح دیگر بازتاب همین دوقطبی در سطح جامعه به شکل میدان دادن به یک رودررویی اجتماعی است».
یا تسلیم یا تسلیم!
«تأملاتی در مورد امکان توافق جامع ایران با غرب» عنوان مطلبی است در روزنامه شرق، که بدون اسم آوردن از ارتش آزادیبخش ملی ایران که زهر آتش‌بس را به حلقوم نظام ریخت، ضمن یادآوری خوردن زهر آتش‌بس در جنگ ضدمیهنی توسط خمینی به نظام گوشزد کرده که اگر این زهر را زودتر می‌خورد خسارت کمتر می‌دید. این مقاله در ادامه برملا شدن پروژه اتمی رژیم توسط مجاهدین را یادآوری کرده و باز به نظام گوشزد کرده ده سال در برابر غرب مقاومت کردیم و سرانجام دیدیم بهتر است «نرمش قهرمانانه» کنیم. این مقاله در ادامه به رژیم توصیه کرده اکنون که تیم برجامی سابق در آمریکا مجدداً به قدرت رسیده بهترین زمان کوتاه‌آمدن و سازش است. این روزنامه به نظام توصیه کرده از خیر موشکی و منطقه بگذرد و وضعیت انفجاری جامعه را به نظام خاطرنشان کرده و نوشته است: «در تنگنای جدال‌های بین جناح‌های مختلف داخلی آمریکا که هیچ‌یک انگیزه و علاقه‌یی به نرمش در مقابل ایران ندارند، در استفاده از اهرم‌های خود علیه ایران ملاحظه نخواهد کرد... اثرات سیاست فشار حداکثری آمریکا بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی داخلی ایران هم‌اکنون پیش‌روی ما قرار دارد. سقوط شدید ارزش پول ملی با چند‌برابر شدن قیمت دلار، تورم نزدیک به ۵۰درصد، کاهش شدید فروش نفت، بلوکه‌شدن منابع مالی ایران در کشورهای دیگر، کسری شدید بودجه سالانه، گسترش بی‌کاری و فقر، سختی در تأمین برخی از کالاهای اساسی و بالارفتن شدید هزینه تجارت خارجی از نتایج سیاست فشار حداکثری بر اقتصاد ایران است. باید اذعان کرد که تحریم‌های طولانی و بسیار سختگیرانه‌ای که هم‌اکنون بر ایران اعمال می‌شود توان اقتصادی کشور را به‌سرعت تحلیل برده و آسیب‌های اجتماعی را به‌دنبال خود می‌آورد». این مقاله در ادامه خطر قیام را به نظام گوشزد کرده و نوشته است: «نشانه‌های روشنی از فرسایش تحمل مردم در مقابل فشارهای اقتصادی را مشاهده می‌کنیم».
در روزنامه‌های حکومتی کمتر از ریز مذاکرات برجامی اطلاع‌رسانی شده و بیشتر دود و دمهای قبلی را تکرار کرده‌اند. در این میان روزنامهٔ سیاست روز به‌نقل پور ابراهیمی از پذیرش تعلیق تحریم‌ها به جای لغو تحریم‌ها خبر داده و نوشته است: «اگر تعلیق تحریم‌ها را بپذیریم، کل اقتصاد کشور با تصمیمات کوتاه مدت گره می‌خورد و دیگر امکان تصمیم‌گیری راهبردی و بلندمدت در اقتصاد کشور وجود ندارد».
این روزنامه در مطلب دیگری به‌نقل از رحیم پورازغدی مهرهٔ باند خامنه‌ای در مورد سازش نظام در جریان مذاکرات وین نوشته است: «احتمالاً به‌زودی (تا پیش از انتخابات)، مقداری هویج کهنه خیس‌کرده، وسط «میدان دیپلماسی» خواهد افتاد و آنگاه پیدا کنید خرگوش ماجرا را که دیگر گوش هم ندارد تا صدای لعنت مردم را بشنود. ظاهراً پرده دوم بازی تکراری آمریکا با ایران، با شرکت نوبتی (جمهوری‌خواه - دمکرات) شروع شده است. سانس چندم از فیلم چماق و هویج و شاید زنگ آغاز ۱۸سال دیگر مذاکره؟ قصه پیوند گرگ و شغال، با شرکت کارمندان خوب و المأمور معذور و دلالانی که برای جانهای کر (و رب‌النوع‌شان، جان کری) نقش «جواد» قصه را بازی می‌کنند، حال منتظر چشم‌بندی مشترک آمریکا و دوستان باشید».
