در ایام تاسوعا و عاشورا و در بزرگداشت حماسهٔ بزرگ امام حسین علیه‌السلام علیه ظلم و ستم یزیدیان، مردم میهن ما هم‌چنان در حکومت جبار آخوندی در زیر بار فقر و ستم و محرومیت قرار دارند. و از همه سوی ایران فریادها و فغان محرومان و زحمتکشان بی‌حقوق و غارت‌شدگان و ستمدیدگان و زندانیان سیاسی و غیرسیاسی بلند است. قیام عاشورایی حسین علیه‌السلام هم درست برای همین رفع ستم از توده‌های محروم و سرنگون کردن ستمگر بپاشد و همیشه در تاریخ ایران و جهان هم حماسهٔ حسین برانگیزندهٔ مردم به قیام علیه یزیدان عصرها بوده.
به همین خاطر روزهای سرخ عاشورایی در تاریخ و در مبارزات میهن خودمان هم کم نبوده. آخرینش قیام ۶دیماه در سال۸۸ است که مصادف با عاشوری امام حسین بود و مردم در آن قیام سراپای حکومت آخوندی را به‌لرزه انداختند. با یاد آن شهیدان به نمونه‌هایی از ظلم یزیدی و بدتر از یزید حاکم و به مقابلهٔ مردم با این ستمگری‌ها می‌پردازیم.
خروش مردم سنجر
بسیاری از شعارهای مردم در این دوران یادآور شرایط قیام عاشوراست و همان شعار امام حسین را هم می‌دهند که «زیر بار ستم نمی‌کنیم زندگی، جان فدا می‌کنیم در ره آزادگی». خشم فشردهٔ ملت ایران به‌خاطر فشارها و فقر و ستم هرازگاهی از نقطه‌ای فوران می‌کند. پس از طنین‌انداز شدن این شعار در تظاهرات اخیر کارگران اراکی، نمونه دیگرش خروش مردم سنجر دزفول است که بامداد یکشنبه به ساختمان دهیاری سنجر حمله کردند و پس از شکستن شیشه‌های ساختمان، آن را به آتش کشیدند.
این تهاجم پس از افشای تعرض کارگزار وزارت کشور رژیم به یک دختر نوجوان صورت گرفت.
۴سال درخواست برای یک پل
گروهی از اهالی ۳روستای یزد صبح روز یکشنبه در اعتراض به بلاتکلیفی ۴ساله برای احداث دهانه دوم پل ارتباطی این روستاها، تجمع کردند. این ۳روستا عبارتند از حسین‌آباد، عسکریه ۷ و مدرسی که بعد از ۴سال مکاتبه‌های متعدد و مراجعات مکرر به‌شدت از بی‌عملی حکومت آخوندی به‌خشم آمده‌اند.
عزاداری برای حسین در عین ستم بر خلق
فقر و گرسنگی مردم محروم ایران در سراسر کشور صحنه‌های بسیار ناراحت‌کننده و خشمگین کننده‌ای دارد. به‌خصوص در ماه محرم که پیام امام حسین به‌یاد می‌آید که گفت: «آیا نمی‌بینید که به حق عمل نمی‌شود و از باطل جلوگیری نمی‌گردد»؟ و تأکید کرد: «می‌روم که دست ستم را قطع کنم».
مردم با دیدن این صحنه‌های فقر و مشاهدهٔ دجالگری آخوندها در نمایش‌های عزاداری برای امام حسین واقعاً به‌درد می‌آیند و به ستمگرانی که درست مثل یزید و بدتر از او جامعه را به این وضع کشانده نفرین می‌کنند.
صحنه‌هایی هم‌چون زباله‌گردی زنان و همین‌طور نماز خواندن پدر پیری در کنار ترازویی که کنار خیابان گذاشته و به انتظار مشتری نشسته است.
یاد شهیدان
در روزهای تاسوعا و عاشورا مردم از شهیدانی که به‌خاطر حق‌خواهی و حق‌گویی، مظلومانه اعدام شدند یاد می‌کنند. به‌یاد داریم که در تاریخ ۱۷شهریور سال گذشته، رژیم آخوندی ۳زندانی سیاسی به نامهای زانیار مرادی و لقمان مرادی و رامین حسین پناهی را در محل نامعلومی اعدام کرد. در حالی که به وکیلشان هم اطلاع نداده بود. همین‌طور پیکر این شهیدان را به خانواده‌هایشان تحویل نداد. علاوه بر این خانواده‌ها را هم تهدید کرد که اعتراض و خبررسانی نکنند.
همه‌ٔ مردم ایران می‌دانند که یزیدیان و قاتلان امام حسین و ستمگران بعدی بارها به مزار شهیدان کربلا آب بستند. و بارها آن را تخریب کردند. اما خون حق در تاریخ ماند. یک سنت یزیدی آخوندهای حاکم هم شکستن سنگهای شهیدان و تخریب مزارهای آنهاست که بارها شاهد این جنایت آخوندی بوده‌ایم. یک نمونهٔ اخیرش شکستن و تخریب سنگ مزار شهید آزادی حمیدرضا درخشنده در کازرون است.
اشعاری که مردم روی سنگ مزار این شهید نوشته بودند و رژیم آخوندی تاب تحملش را نداشت از این قرار بود:
دریغا و دردا که مردان پاک
یکایک نهادند بالین به خاک
یکی مرد خوابیده در این مزار
که کم دیده همتای خود روزگار
ز گردون دلی گرچه پردرد داشت
ولی جسم و جانی جوانمرد داشت
این ستایش مردم از شهید جوانمرد راه آزادی به این خاطر بود که او در دفاع از محرومان آخوند امام جمعه کازرون را مجازات کرد.
۱۱۰سال زندان برای کارگران
به‌دنبال حکم بیدادگاه خامنه‌ای به ۱۱۰سال حبس و ۷۴ضربه شلاق برای ۷تن از کارگران نیشکر هفت‌تپه و مدافعان آنها، سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه به این حکم اعتراض کرد. سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه در بیانیه‌ای این حکم‌ها را «ظالمانه» خواند و هدف از صدور آنها را «خاموش کردن صدای حق‌طلبانه کارگران و فعالان دلسوز جنبش کارگری» دانست.
اینها نمونه‌هایی از ستمگری بود که مردم در خبررسانی‌هایشان می‌گویند و می‌نویسند که یزید هم به اندازه رژیم آخوندی خمینی و خامنه‌ای شقاوت‌پیشه نبود و دست به چنین اعمالی نمی‌زد.
